3 Reacties

één jaar geleden

Wij hebben het ook gehad (onze jongste pakte ze A-LE-MAAL!! mee, en niet een beetje maar echt een paar weken lang heel heftig 😅 Hoe ik ermee omging? Opstaan, troosten, veel zuchten/steunen/en klagen.. af en toe een traantje laten en weer doorgaan alsof er niks aan de hand was 😑😴🫣 Het lijkt alsof er geen eind aan komt, en na een week of 8 was ik het ook echt HELEMAAALLLL zat! Maar echt... zo ineens als dat het er is, is het ook plots weer over. Als je er middenin zit lijkt het alsof het nooit meer over gaat en ben je bang dat het op de arm houden een slaapassociatie wordt, maar hier is het altijd weer vanzelf over gegaan en was het 'wiegen en knuffelen' niet meer nodig daarna. Probeer haar vooral alle liefde te geven, hoe moeilijk en zwaar het ook is in de nacht. Zoals je al zegt: ze doet het niet expres en heeft je gewoon echt even nodig 😊 Zet hem op! Je kan dit! En echt... het is een dooddoener, maar het gaat echt over 😊

één jaar geleden

Reactie op Anoniem10

Wij hebben het ook gehad (onze jongste pakte ze A-LE-MAAL!! mee, en niet ee ...
Pff..thanks..bedankt voor je advies! Met hart breekt..en ik wacht tot dat ze echt overstuur is..dat hoor ik namelijk zo..en dan ben ik binnen no time bij haar..en als t gwn jammeren is..wacht ik iedere x 15min..en dan ga ik even troosten en etc..maar op een gegeven moment is ze zooo moe..en dan raakt ze overstuur..en slaapt ze binnen 10sec bij me op schoot.. Hartverscheurend vindt ik haar dan :(.. Wij hebben ook alle sprongetjes gehad..maar deze is toch echt het heftigst..en idd..ik huil dan ook echt als ze eenmaal op mijn arm uitgeput inslaap valt.. voel me dan intens schuldig.. maar ik ga niet meer zo lang wachten de volgende keer.. Nogmaals..bedankt!

één jaar geleden

Hoihoi, Hier hetzelfde. Mijn dochter is 20 maanden. Altijd een hele goede slaper geweest Nu wordt ze ineens s'avonds hysterisch wakker en heeeelll vroeg in de ochtend. Ohja en de bij de middagdutjes ook.Ik blijf haar troosten totdat ze rustig is. Soms lijkt het een eeuwigheid te duren en niks lijkt te helpen. Ik blijf haar zolang knuffelen totdat ze rustig wordt en leg haar soms bij ons neer wat ook niet altijd helpt. Ik snap je gevoel heel goed. Ik blijf maar steeds denken het is een fase dit gaat voorbij. Je kan niet meer doen dan je best. Dus even op je tanden bijten je kan dit. Voor je het weet is het voorbij😘