Stoppen met speen

Hier ook een zoontje dat echt wel verknocht was aan zijn speentje maar waar hrt cht 100% mee viel om te stoppen. Wij benoemen enkele weken, meerdere keren per dag dat hij al zo'n grote jongen was (bij jou kan je het gooien op de basisschool) en dat speentjes toch echt voor baby's zijn. Ons zoontje voelde zich ook echt al een hele grote jongen dus dat hielp hier erg goed. Daarna benoemde wij dat er heel veel baby's zijn waar de papa en mama geen speentje voor kunnen kopen en dat het misschien wel heel lief van hem zou zijn als hij ze op zou sturen naar deze baby's. Nu Sinterklaas weer in het land komt is dit natuurlijk ook een ideale gelegenheid ;) En zo gezegd zo gedaan, prik een datum voor jezelf en doe het gewoon! Hier wa het een keer vragen in de avond naar de speen en daarna was het voorgoed klaar. Succes!

Hier dochtertje die net na dat haar broertje geboren werd haar tut 'afgegeven' heeft. Ze was toen net 3 jaar. Waren naar de speeltuin geweest en de tut daar verloren (natuurlijk thuis nog reserve) maar zijn blijven zeggen dat we hem kwijt waren en gingen zoeken en is zonder tut in slaap gevallen (ik was reserve tut halen) dus hebben het zo gelaten en vol gehouden. Dus van tut bijna altijd overdag veel en snachts altijd naar niets. Is 2 a 3 dagen moeilijker geweest maar nooit meer om gevraagd nadien zelfs ni als haar broertje een tutje in had

Wij hebben vorig jaar de speen in haar schoen gestopt. Zodat sinterklaas deze weer door kon geven aan een kleiner kindje. En daar kreeg ze natuurlijk een heel mooi cadeautje voor terug. Ze heeft er daarna nooit meer om gevragen 😊

Mijn dochter is ook echt speen fan! Alleen met slapen verder krijgt ze hem niet. Nu is mijn beste vriendin bijna uitgerekend en ze zegt zelf “ als baby kay(naam van me vriendin) geboren is, geef ik mijn speentjes aan de baby. Dit is binnen nu en Max 4 weken en ze blijft het zeggen dus .. afgesproken om dan alle speetjes te verzamelen en aan de baby te geven. Dus gaan het zien!! Kan dus nog niet zeggen hoe het gaat. Maar ik heb wel het idee dat ze er dan naar toe leeft en er van overtuigd is dat ze het dan kan. Ze zegt ook ik ben een grote meid en ga bijna naar de basisschool. Dus ik geloof er wel in. Het zal even doorbijten zijn! Maar ga het wel doen.

Oh dit gaat om mijn oudste dochter die wordt in januari 4.

Hier was mijn dochtertje ook altijd enorm dol op haar speentje, ze had m alleen als ze sliep, dus nooit overdag, maar in slaap vallen en het speentje waren onlosmakelijk met elkaar verbonden. Ik was mij ervan bewust dat de speen voor haar net zoiets was als haar favoriete knuffeltje; iets waar ze aan gehecht was. Het cold turkey wegnemen zou ik dus niet fair vinden. Ook ben ik bewust weggebleven van dingen zeggen als ‘speentjes zijn voor baby’s’ of ‘je bent nu groot dus..’ ik vind dat daar een soort schaamte mee wordt gecreeerd hoewel het heel logisch is dat ze zo gehecht is aan haar speen; de nadruk leggen dat iets wat haar altijd het gevoel van veiligheid en regulatie geeft er eigenlijk echt niet meer zou mogen zijn. Ook ben ik weggebleven van het moeten weggeven aan een andere baby, want op die jonge leeftijd (mijn dochtertje was 2,5) is het niet realistisch om te verwachten dat een kindje zijn/haar meest geliefde voorwerp vrijwillig zou moeten afstaan aan een ander. Uiteindelijk hebben wij een soort mix van allerlei aanpakken gedaan; begonnen met een klein gaatje in de speen, deze elke dag net iets groter gemaakt (waar ze er nog steeds weinig hinder van leek te ondervinden toen het al een vrij groot gat was na vier dagen), tot ze de speen echt niet comfortabel meer in de mond kon houden en deze gelijk uitviel als ze in slaap was gevallen. Hierdoor nam het ‘s nachts naar de speen reiken ook geleidelijk af en uiteindelijk wilde ze de speen meer gewoon bij zich hebben. Mijn dochtertje had vier speentjes die we roteerden, uiteindelijk na ongeveer 1,5 week dit proces hebben we samen de vier speentjes begraven in de grond en daar groeiden vervolgens een cadeautje uit. Er lag een briefje bij van de spenenfee, die haar bedankte namen de speentjes voor de fijne tijd samen en één van haar speentjes had laten liggen zodat ze die bij zich kon houden (het speen gedeelte was daar toen al bijna helemaal van afgeknipt en nam ze dus niet meer in de mond). Ze heeft eigenlijk maar 1 moeilijke nacht gehad en dat was toen ze daadwerkelijk merkte dat ze het speentje niet meer goed kon gebruiken zoals voorheen, maar het hele proces is soepel verlopen en ik verbaasde mij eigenlijk over hoe makkelijk ze daarna zonder kon slapen. Ze is nu bijna vier jaar en slaapt als een roosje 😌 Succes!!!

Hier is hebben we een brief op zijn kastje gelegd. Een klein kindje had een papa en mama met weinig centjes. Die konden geen speentjes kopen. De spenenfee vond onze zoon al een hele grote jongen en heeft in een brief gevraagd of hij zijn speentje aan een kindje kan geven met een papa en mama die niet zoveel centjes hebben. In ruil daarvoor kreeg hij dan een cadeautje. We hebben een schoteltje op zijn kastje gezet. Als het speentje daarop lag nam de spenenfee hem mee en kreeg hij een cadeautje terug. Na 4 dagen heeft hij hem erop gelegd. S'morgens had hij een armband die hij al een poos graag wou. Sindsdien is hij helemaal trots want hij heeft een kindje met minder centjes geholpen. Van de week hebben we zijn speelgoed kist uitgezocht wat weg kon. Toen kwam hij zelf met het idee dit naar kindjes te doen met minder centjes. We hebben dat toen samen naar een voedselbank gebracht waar ze dit innemen. We hopen dat we hem zo ook bijbrengen dat niet alle kindjes zoveel hebben als hij.