10 Reacties
één jaar geleden
Lees ik goed in je verhaal dat je kindje zelfstandig uit bed kan? Misschien toch weer ledikantje inzetten tot die weer wat ouder is?
één jaar geleden
Reactie op bibielk
Hij kan eruit klimmen helaas. Soms blijft ie zelfs huilen totdat wij hem ko ...
Oh wat lastig dan. Wij hadden veel slaap problemen met onze dochter een jaar geleden. Toen met slaapcoach gewerkt maar kan me voorstellen dat je dat nu niet wilt. Wellicht kan dit boek je wat tips geven:
Bekijk Slaap! Voor dreumes en peuter op: https://www.bol.com/nl/p/slaap-voor-dreumes-en-peuter/9300000004184291?referrer=socialshare_pdp_iphoneapp
Wij hebben haar slaaptrainingstraject een jaar geleden gedaan en we hebben nu een heel ander kind met slapen dan daarvoor.
één jaar geleden
Reactie op bibielk
Hij kan eruit klimmen helaas. Soms blijft ie zelfs huilen totdat wij hem ko ...
Ik wil je niet ontmoedigen… maar ik wil alleen even zeggen dat dit gedrag van je kindje erg herkenbaar ia.
Hier een kindje dat eerst altijd netjes in zn eigen bedje de nachten door sliep tot de volgende ochtend. Maar sinds de zwangerschap van zn zusje… opeens drama! Nu is zn zusje geboren en nog weinig verandering helaas… gelukkig slaapt hij tussen ons in (meestal) wel goed. Ik las hier op het forum dat mijn kind niet de enige is die sinds de zwangerschap/ baby dit ‘gedrag’ vertoont…
Wij hebben het inmiddels maar geaccepteerd, want alles wat we probeerde was zinloos en wij werden er zelf alleen maar moedeloos van. Ik denk dat die kleintjes toch onbewust meer meekrijgen van dat er van alles (gaat) veranderen en dat ze toch geborgenheid zoeken bij papa en mama.
één jaar geleden
Ik heb hetzelfde probleem en mijn collega heeft mij het boekje slaap kindje slaap aangeraden. Zij had ook al van alles geprobeerd en dit heeft haar geholpen. Ze noemt het haar lifesaver en wil het wel even uitlenen, maar ze moet het terug want ze kan niet zonder zegt ze haha. Ik wil het binnenkort ook gaan proberen, want ze kwam erg overtuigend over :)
één jaar geleden
Bij ons ook een 2-jarige die voorheen altijd in z’n eigen bed sliep de gehele nacht. Toen helaas een periode gehad met veel oorontstekingen en dus ziek. En dus bij ons in bed. Nu dat eindelijk voorbij lijkt te zijn is de verlatingsangst onwijs ingezet. Wat wij nu doen is licht in zijn kamer aan en de deur open laten. Hij kan overigens uit bed maar tot op heden komt hij er nooit zelf uit. Ik vertel hem dan dat ik later bij hem kom kijken. Ook houd ik echt mijn woord en kom dan op random momenten weer even z’n kamer binnen lopen. En blijf ik tegen hem praten vanuit onze eigen kamer. Nu hoeft dat al véél minder. Dan zegt hij “mama, kijken” en zeg ik “mama, komt zo even bij je kijken. Beloofd!” Of hij praat over iets anders tegen mij en hebben we op afstand een “gesprekje”. Nu slaapt hij de gehele avond in zijn eigen bed. Eerst belande hij dan om 23.00 uur al bij ons in bed. Maar de laatste nachten is dit al opgelopen tot 02.30 dus er lijkt verbetering in te zitten. Maarja, ik zet nu dus in op hem het vertrouwen te geven dat wij echt in de buurt zijn en ons woord nakomen. En dat hij dan vanuit die veiligheid vertrouwdheid zelf verder zal gaan slapen met de tijd :)