Hallo dames,
Ik ben benieuwd of iemand zich in mijn verhaal herkent en misschien tips heeft.
Mijn zoontje van ruim 1,5 jaar heeft al lange tijd (al vanaf het voorjaar) voorkeur voor zijn vader. Dit is alleen op momenten als wij allebei thuis zijn. Hij wil bijvoorbeeld wel bij mijn man op schoot zitten, maar op die momenten niet bij mij (wel als ik samen met m’n zoontje ben). Ook raakt hij helemaal overstuur als mijn man het huis verlaat, maar niet als ik vertrek. Bij elk vraag die ik stel zegt hij “nee papa”, zoals: wil je met mama boekje lezen (nee papa boek lezen), wil je met mama de puzzel maken (nee papa puzzel), zal mama jou helpen met eten (nee papa helpen). Het lijkt er ook op dat zijn voorkeur voor papa steeds sterker wordt en de afkeur naar mij steeds groter. Als ik hem oppak dan gaat hij bijvoorbeeld mij in mijn gezicht slaan. Het gekke is dat ik vanaf het begin meer met hem ben dan mijn man en de momenten samen zijn gewoon fijn (altijd al geweest). Ik hoor mensen om mij heen wel eens zeggen dat het kan komen door de hechting na de geboorte, maar we hebben het altijd heel fijn gehad. Dit soort uitspraken doen ook wel pijn omdat het mij het gevoel geeft dat ik faal / heb gefaald. Het maakt me best onzeker en ook verdrietig. Dit laat ik natuurlijk niet merken aan mijn zoontje.
Op momenten dat wij samen zijn dan gaat het trouwens wel goed en dan hebben we de grootste lol.. raar hè?
Benieuwd naar jullie reacties!