2de kindje na 40 jaar?

Ik heb op mijn 41e mijn 1e kindje gekregen. Ook via IVF/ICSI. Nu met mijn nieuwe vriend wil ik ook graag gaan voor een 2e, nu 42. Mijn eerste heeft erg lang geduurd voor ik uiteindelijk zwanger raakte. Dus ik heb leeftijd maar losgelaten en als wij het geluk mogen hebben dan komt er een tweede.

Ik was 39 toen ik beviel van mijn dochter, nu 10 maanden oud. Ook via een ICSI traject. Andere zaken weerhouden mij tot nu toe van een 2e. Maar leeftijd juist niet. Het enige wat ik nu anders zou doen, is me niet gek laten maken door het advies om gezien mijn leeftijd eerder in te leiden. In onze regio schijnt dat gebruikelijk te zijn. De risico’s op een minder werkende placenta zijn niet iets groter statistisch gezien. Er werd veel nadruk gelegd op mijn leeftijd en deze statistieken. Ergens terecht, maar ik heb gemist dat ze meer naar mij en de kleine en onze conditie keken. Gelukkig hebben we ons eigen gevoel gevolgd hierin.

Zo heel veel verschil tussen vijf jaar terug en nu is er nou ook weer niet. Ga ervoor meid

Ik denk er precies zo over! Onze zoon is geboren toen ik 39 was en inmiddels ben ik 40 en is hij 11 mnd. Hij was kerngezond, is met een keizersnede geboren bij 37 wkn ivm zwangerschapsvergiftiging, volgens de statistieken had er vanalles mis moeten zijn, maar goddank had ik een gynaecoloog die vanaf dag 1 zei: je bent nog vruchtbaar dus je bent niet te oud en laat je niets wijs maken! Jij voelt zelf aan of je dit wel of niet kunt of wilt. De verloskundige destijds sprak van geriatrische zwangerschap en maakt me soms echt bang met een lijst aan mogelijke gevaren. Een tweede zal er bij mij niet komen ivm zware zwangerschap en traumatische keizersnede. Maar de leeftijd speelt niet mee. Zoveel ‘oudere’ moeders om me heen!

Hier onze 2e gekregen toen ik 41 was. Ik ben zsm na de komst van de 1e verder gegaan zodra ik weer ongesteld werd (na 13 maanden). Ik heb het persoonlijk zelf nooit als een risico gevoeld gezien m'n leeftijd. Maar voor een 3e ga ik niet meer. Daarvoor voel ik me nu (met 42) wel echt te oud worden. 43 jaar voelt voor mij wel als een kantelpunt gezien de risicos.

Ons zoontje is hebben toen ik 40 was. Ik was bijna 40 toen ik zwanger werd, scheelde een maand. Ik was snel zwanger, maar had wel vlak daarvoor een bbz gehad, maar dat is geen oorzaak voor gevonden…gewoon domme pech. Ik was wel vaak bezorgd door mijn leeftijd, maar de kleine is helemaal gezond geboren. De bevalling en mijn herstel waren ook niet slechter hoewel ik nu toch zes jaar ouder was dan bij mijn laatste baby. En ik geniet elke dag van dit wondertje! Ik ben blij dat we ervoor gegaan zijn.

Pro: als je zegt dat je niet zou twijfelen als je 5 jaar jonger was, dan klinkt het alsof je precies weet wat je wilt! Zou me niet tegen laten houden door leeftijd, maar ik zit zelf niet in deze situatie dus dat is wel een disclaimer.

Voor mijn zwangerschap was ik bij de gynaecoloog ivm menstruatieklachten en zij vroeg me of ik een kinderwens had. Ik was 38 en had net een nieuwe relatie, legde ik uit, dus ik wist nog niet wat wijsheid was. Volgens haar was mijn leeftijd geen issue... 2 maanden later was ik 39 en zwanger. Tijdens de zwangerschap heeft niemand, zowel bij de verloskundigepraktijk als later in het ziekenhuis, ook maar één keer iets over mijn leeftijd gezegd. Ik ben nu 40 met een dochter van 10 maanden en zo gelukkig met hoe het gelopen is! Veel succes bij het maken van je keuze!

Mijn moedwr heeft haar 4de gekregen met 41 jaar. Lekker doen!

Je bent zo jong als je je voelt he! Mijn moeder was 38 toen mijn broertje werd geboren. Mijn schoonmoeder zelfs 42 toen mijn partner was geboren. Inmiddels 25 jaar verder en zowel mijn moeder als schoonmoeder zijn nog super gezond en vitaal. Net als beide kinderen. De risicos kan je misschien beter met een arts/verloskundige afwegen. Maar praktisch gezien zie ik niet per se nadelen. Met de huidige levensverwachtingen tegenwoordig kan je nog heel lang van je kinderen genieten!

Ik ben bevallen van 2e kindje het jaar dat ik 41 zou worden. Ik vind het pittig, maar vooral omdat de 2e een stuk pittiger is dan de oudste, vooral gebroken nachten zijn zwaar! Maar ook nu ik 41 ben kom ik er door! Zwangerschap ging prima, bevalling ook! En je kunt zelf zorgen dat je fit bent en gezond leeft! Wij hadden als grens proberen tot ik 40 zou zijn. Hadden t op gegeven en toen was ik zwanger 8 weken voor 40e verjaardag.

Wat houdt je tegen nu je 40 bent? Er zijn grotere risico's, voor een deel zit dat bij de baby (grotere kans op kindje met Down bv). Maar aangezien jouw embryo nog van voor je 40e was, speelt dat niet mee. Deels zijn het risico's die gaan over jou/je zwangerschap /je bevalling. Die gelden nog wel. Of er andere zaken spelen die de risico's groter maken (grootte 1e kindje, hoe verliep 1e zwangerschap, jouw gezondheid enz). Dit zou je met je verloskundige /gynaecoloog kunnen bespreken. Hier 1e kindje op m'n 39e, 2e op 41e. 2e kindje is pittig, want je hebt er 2 te verzorgen /in de gaten te houden / te slapen te leggen enz. Maar daar doet je leeftijd niet heel veel toe, dat is 't ook als je 24 bent... 😉 Ok, je hebt jonger misschien iets meer energie, maar belangrijker is of jij het wil. Zo ja, ga ervoor en geniet ervan als het lukt. Zorg voor een goed vangnet om je heen om af en toe op kind kan passen... 😉