Moeite met kindje weggeven

Hoi! Ik ben gister bevallen en vind het nu nog prima dat mensen hem vasthouden. Kan me het wel voorstellen al helemaal als ze zo vaak komen. Iedereen moet echt naar jou luisteren en je behoefte volgen. Helpt het om het toch te bespreken met ze? Echt voor jezelf gaan nu lijkt me, anders krijg je misschien later spijt.

Maar dat is helemaal niet gek hoor ❤️ Je kan altijd zeggen dat je het een beetje prikkelarm voor haar wil houden dus dat je haar even lekker bij je houdt

Als je haar niet uit jezelf geeft, vragen ze er dan om? Anders gewoon niet aanbieden. Als ze erom vragen zou ik inderdaad gewoon zeggen dat je haar even lekker bij je wilt houden .

Iedere dag? Ik zou vast beginnen met de voordeur dicht houden. Maar voor de prikkels die dit een baby geeft, mooi niet doen. Zelfs mijn verloskundige gaf aan dat we onze dochter niet van hand tot hand moeten laten gaan. Ze heeft haar energie hard genoeg nodig om te groeien. Als mensen graag een baby vast willen houden, maken ze er zelf maar één. (Dit zou ik natuurlijk niet zeggen tegen iemand waarbij dat niet lukt, maar in zn algemeenheid/principe, je bent als ouder niks verplicht naar anderen.)

Als je het zelf niet wil, lekker niet doen! Je mannetje staan. En wat ik heb ervaren (zoontje is 3 weken) is dat als hij vaak van hand naar hand gaat dat wij klote nachten hebben. Hij is dan helemaal overprikkeld. Wij hebben dit dus ook snel afgeleerd. Als hij slaapt, slaapt hij en komt hij niet uit zijn kinderwagen. Als hij wakker is mag hij bij 1 iemand best even op de hand maar verder lekker bij mama of papa

Hou haar maar bij je! Ik heb er ook moeite mee en geef haar zo weinig mogelijk aan anderen.

Wat hier helpt is je kindje in een draagdoek dragen; in mijn ervaring vragen de mensen dan minder of zelfs niet om het kindje te mogen vasthouden. En idd zoals al gezegd; als ons kindje slaapt, dan wordt ze niet wakker gemaakt door ze op te pakken en door te geven. Is ons kindje net wakker, dan laat ik ze wel eens vasthouden door iemand. Ik heb geleerd slapende kinderen nooit wakker te maken (eerste week en uitzonderingen daar gelaten) 😅 - ze groeien en ontwikkelen immers in hun slaap en de ouders zitten nadien met de gebakken peren met een kind dat te wakker of te moe of te overprikkeld is. Lekker jouw gevoel en wens volgen.

Als het je eigen ouders zouden zijn of goede vriendin/zus etc zou dat voor jou in dezelfde situatie een verschil maken?

Ja zeker heb wat problemen gehad met mij schoonouders vandaar dat ik het ook lastiger vind

Super herkenbaar 🥺 Ik ben net voor het eerst moeder en toen mijn dochtertje 5 dagen was, kwam mijn schoonmoeder langs en merkte ik achteraf dat ik het heel lastig vond dat ze haar vasthield. (En kusjes gaf🙁) Ik heb toen nog wel gezegd dat we een beetje voorzichtig zijn wat betreft griepvirussen, maar verder liet ik het eigenlijk een beetje gebeuren. De volgende dag moest ik erg huilen en besefte mijn vriend pas hoe ik me voelde. Achteraf ben ik heel blij dat ik het eruit heb gegooid en niet heb opgekropt de hele week. In mijn geval geldt het ook dat ik weinig een klik voel met mijn schoonmoeder, maar tegelijkertijd ook haar kleinkind niet van haar wil afnemen. Voel me dus ook wel een soort van verplicht om haar op de hoogte te houden en te laten langskomen etc. Maar ze is zo aanwezig 😫 Mijn vriend is hier nu heel stellig en nuchter in en zegt gewoon: Als de baby slaapt, of we voelen ons er niet goed bij, geven we haar gewoon aan niemand meer af, pech als mensen dat verwachten. Onze kraamhulp zei ook dat het de baby onrust kan geven dus. Nu appte mijn schoonmoeder laatst alweer iets in de trant van: "het wordt tijd dat oma haar weer ziet😂😂" Ik wilde er al op reageren dat we even zouden kijken wanneer het weer uitkomt, maar mijn vriend zei: gewoon niet op reageren. Haha wel fijn dat hij zo relaxt daarin is. Ik heb constant het gevoel de kraamvisite snel te moeten inplannen, maar hij bewaakt ook goed onze eigen grenzen en stelt het bezoek liever nog een extra week uit. In jouw geval komt je schoonmoeder wel echt vaak hoor vind ik! Ik zou gewoon letterlijk zeggen dat je merkt dat jullie meer tijd voor jezelf nodig hebben en dat je je er niet prettig bij voelt haar elke keer af te geven. Zal even lastig zijn, maar het gaat je zoveel rust geven als je duidelijk je grenzen aangeeft. Deze periode maak je maar 1x in je leven mee, laat niemand dat van jou afpakken! Zonde als je er later negatief op terugkijkt.

Ik had ook gezegd geen kusjes en vingers in haar mond en wat doet SM zodra ze m'n dochter vast heeft? Een kusje geven. Direct weer gezegd dat het niet de bedoeling is dat er kusjes worden gegeven. SM was even van de leg en stribbelde wat tegen met "het is maar 1 kusje". Maar dat boeit mij echt niet. Nee is nee. Schoonouders hebben zo vaak buikgriep of koortslippen. Ga dat risico echt niet lopen hoor.

Logisch hoor! Ze is nog maar zo klein! Ik zou haar gewoon lekker bij je houden 😊

Mijn schoonouders waren ook zo. Heel vaak langskomen en hem elke keer vast willen houden. We hebben hun gezegd dat we dit niet willen. Een keer in de week is vaak zat. Ze lijken het te accepteren. En anders hebben ze pech. Het is onze zoon.

Wij gebruiken het RS virus als excuus…. Iedereen begrijpt dat!

Hoe gaat het met jullie? Mijn dochter is nu 3 maanden en ik merk dat ik hier weer meer last van krijg. Ik kom namelijk wat meer de deur uit met haar en omdat ik weer aan het werk ga krijgt ze ook vaker oppas. Nu merk ik dat mijn schoonmoeder, maar ook mijn eigen ouders regelmatig dingen anders doen/zeggen dan waar ik me prettig bij voel. Gisteren daardoor een kleine aanvaring met mijn moeder gehad, met wie ik normaal zo'n goede band heb...☹️ Ik wil het beste voor mijn baby dus zou het liefste haar gewoon altijd in de gaten houden, maar weet ook wel dat ik soms moet loslaten. Pff lastig... Als iemand dan iets doet wat ik niet prettig vind durf ik er op zo'n moment soms wel wat van te zeggen, maar soms slik ik het ook in en lig ik er 's nachts weer over te piekeren. Het liefst zou ik het gewoon zeggen en hoop ik dan als reactie: oh oké! Zal erop letten. Maar in praktijk reageren mensen juist een beetje verontwaardigt en voel ik me dus niet gerustgesteld.

Het is wel herkenbaar, met name mijn schoonmoeder maakt overal opmerkingen over of ze al in haar eigen bed slaapt ipv in de wieg bij ons op de kamer, hoevaak ze overdag slaapt en kan nog wel even zo door gaan. Het is goed bedoeld maar merk dat het mij enorm irriteert...ook als wij bij mijn schoonouders zijn is mijn schoonmoeder heel dominant in onze dochter troosten als ze bijv huilt ze pakt haar op of over van iemand en gaat op haar manier onze dochter troosten ik loop me dan echt op te vreten... Ik wil haar niet kwetsen dus vind het moeilijk om een goede balans daarin te vinden want het is ook haar kleinkind.

Juist dit dus mensen snappen niet dat we het graag op onze manier doen

Sowieso als m’n dochter huilt, pak ik haar terug. Ook wel als ik haar gewoon bij me wil, maar sowieso als ze huilt. “Oohh, ze huilt; ik hoor het al! Je wilt naar mam, he?!” Makkelijke, korte zin. Hoppa, mijn dochter gewoon bij haar moeder ❤️ Terwijl ik het normaal prima vind als ze bij anderen op de arm is. Thuis een paar keer die zin oefenen en uitspreken op dat moment. Eigenlijk zou je altijd je grenzen moeten durven aangeven, maar met een kind heb je nu een geweldige reden om dat daadwerkelijk te doen 🔥

Ja inderdaad, het klinkt heel logisch om je grenzen aan te geven. Maar in praktijk gaat dat soms toch moeilijker dan ik het in m'n hoofd heb. Ik vraag me dan af of ik niet té beschermend ben. Mijn (schoon)ouders hebben heus wel het beste met haar voor. Maar toch zou ik het liefst willen dat iedereen het precies op onze manier doet. Maar dat kun je tegelijkertijd ook weer niet van mensen verwachten, iedereen is anders en niemand kent ons kind zo goed als wij. Ik ben erg zoekende naar die balans: Loslaten en niet telkens zeuren, maar tegelijkertijd mijn grenzen bewaken. Mensen moeten ook wel een beetje tegen feedback kunnen, maar meestal zien mensen dat gelijk als kritiek.

Ja klopt tis zo lastig ik merk dat k er toch veel moeite mee heb om er wat vn te zeggen… terwijl t logisch lijkt het is je kind zeg er wat vn maar vind dat toch moeilijk er werd laatst gezegd je bent wel gierig met haar