Vriendinnen doen afstandelijk

Ja same here. Ging om een 'hele goede vriendin' van mij. Maar nadat ze geirriteerd en ongeinteresseerd reageerde op het nieuws dat ik zwanger ben en inmiddels al 6 maanden is verdwenen uit m'n leven. Dus nooit naar mij of naar de baby gevraagd. Heb ik besloten dat ik haar ook absoluut nooit meer in mijn leven hoef en beter af ben zonder zo iemand. En die komt ook echt niet op mijn babyshower.

Zelfde hier, In het begin vonden ze het leuk en waren het allemaal “tantes” en nu ik vaker nee zeg omdat ik moe ben ( werk nog gewoon fulltime ) laten ze niks meer van zich horen ‘ ( waarvan een beste vriendin) Houd je zelf sterk en denk maar zo “ als ze er nu niet zijn hoeven ze er straks ook niet te zijn, want dan komen ze voor de baby & niet voor jou “ 😘

Ja omdat het ineens allemaal serieus wordt dan vinden ze het allemaal niet meer zo leuk 🤣

Zoiets lijkt echt onwerkelijk maar helaas ☹️☹️

Ja echt hoor, hun gaan misschien nog stappen of naar school ( in mijn situatie ik ben 23 en mijn “vriendinnnen” zijn allemaal rond de 18/22 Dus hun leven is heel anders als dat van mij/jou Hun gaan ooit hetzelfde gevoel mee maken ! Let maar op ( misschien vragen hun dan wel jou om advies )

Ja dat is het denk ook. Mijn zwangerschap is ongepland en ik ging ook nog vaak stappen.. dat kan nu allemaal ff niet meer. Maar dan ben ik alleen daar goed voor blijkbaar

Heel herkenbaar hoor ik ben nu zwanger van de 2 de ik heb een eigen zaak dus druk en in de avond moe maar ze vragen niet eens meer of ik mee ga maar wel Snapchat sturen dat ze met ze alle weg gaan dat maakt me wel verdrietig maar ik sta ook gewoon wat veder in het leven dan sommige vriendinnen Ik heb me man en en dochter dat is belangrijkste voor mij

Had een vriendin van bijna 5 jaar lang en vertelde haar over m’n zwangerschap. Eerst heel erg blij doen, maar wanneer ik haar in vertrouwen nam door over m’n relatie te vertellen wat toen niet goed ging kon ze me alleen zeggen verlaat hem. Nu inmiddels bijna een jaar geen contact meer met haar en ben ik gelukkiger met mijn vriend en de zwangerschap. Kwam uiteindelijk toch erachter dat beste vriendinnen toch maar voor even zijn.

Herken het ook wel. Werk(te) al 22 jaar binnen het zelfde bedrijf. Ben in 2015 overgeplaatst naar Friesland, zodat ik (60km verderop) bij mijn vriend, nu man kon gaan wonen. De meeste vriendinnen zijn collega's of oud collega's, toen ik verhuisde werd het contact door de afstand (205km en een man die in 5 ploegen werkt) al minder. We konden geen kinderen krijgen, hoop verdriet van gehad, en uiteindelijk de keuze gemaakt om met een donor in zee te gaan. Na lang proberen, in 2020 zwanger mogen worden van onze 1e dochter. Eerste reactie super enthousiast. ( Ben toen voor de vriendinnen daar, toen zij zwanger waren terug geweest, en een veelste gekke babyshower georganiseerd) maar naar mate de zwangerschap vorderde werd het steeds minder. Geen baby shower gehad van uit hun. Was dan wel in de corona piek, maar dan nog was er toch wel iets te regelen geweest. (Des noods in een online omgeving) De kraam visite was op 1 hand te tellen (zelfs ooms en tantes kwamen niet) Nu zwanger van de 2e, en het wordt nu nog stiller. Het help ook niet dat ik nogsteeds thuis ben met een burnout, vanuit mn vorige zwangerschap, een hoop mensen weten ook niet goed hoe daar mee om te gaan (ik ook niet) en er zullen er genoeg zijn met een andere mening. Ik dacht op m'n nieuwe filiaal ook al echt vriendinnen gemaakt te hebben, maar sinds de dag dat ik bij de eerste met verlof ging, is het ook angstvallig stil. Het is niet dat mijn vriendinnen geen kinderen hebben en niet weten hoe het is, kennelijk te druk met hun eigen leven. En ben je gewoon een alien als je zwanger bent 🤷🏻‍♀️. Betrap mezelf er wel op dat ik mensen langer als vrienden beschouwd dan andersom het geval is. Probeer met regelmaat te appen (al heb ik niet veel te melden) Maar van af de andere kant kom vaak heel kort antwoord terug. Of bijna niet.