Alleenstaande mama to be

Geen ervaring, maar ik wil je veel sterkte en geluk wensen!❤ Heb namelijk echt met je te doen als ik je verhaal lees..

Jeetje meid. Wat verschrikkelijk dat dit je overkomt. Je bent zo sterk door te blijven staan voor jezelf en je baby ❤️. Je verdient het respect gewoon en die gast moet zich schamen voor zijn eigen gedrag

Wat een verhaal ❤️ het geeft me kippenvel. Praten helpt zeker! Bij mijn VK hebben ze ook een mamacoach die vrouwen helpt met angst, trauma etc. Misschien is dat ook iets voor je? Naast natuurlijk praten met familie, vrienden of soms ook heerlijk met onbekenden hier. Er is 1 ding die ik je echt mee wil geven; twijfel niet aan jezelf! Jij hebt niet gefaald! Dit is echt een issue die hij met zichzelf heeft. Je kunt al je liefde aan de baby geven. Al begrijp ik dat dit moeilijk kan zijn en een gebroken hart het ook niet makkelijker maakt. Ik wil je heel veel sterkte wensen 🙏 en als je het nodig hebt… je mag altijd hier op het forum met dames kletsen!

Sorry dat ik het zeg maar wat een l*l, hij moet zich de ogen uit zn hoofd schamen. Zou inderdaad een coach of iets zoeken via de vk die je hierin bij zou kunnen staan. Ik ben wel alleen hier (niet alleenstaand, mijn man woont in Amerika en we zitten in het visum proces dat ik daarheen verhuizen mag) en vind het ook moeilijk dat ik eigenlijk alles “alleen” moet doen. Dus dat deel herken ik wel, maar het zomaar in de steek gelaten worden natuurlijk niet en dat vind ik heel erg jammer voor je 💔

Ik kreeg op de homepage van deze app vandaag toevallig dit topic https://www.24baby.nl/zwanger/gezondheid/pop-poli/

Heel veel sterkte. Ik ben ongepland zwanger van de 3e en mijn vriend was ook alles behalve blij en wilde het weg laten halen etc. Hele moeilijke periode en het is natuurlijk erg schrikken. Zijn reactie slaat nergens op, maar misschien is het een schok reactie? Jij kent hem het beste en misschien is dit zijn manier om dingen te laten bezinken en overdenken. Mijn vriend is in ieder geval wel bijgedraaid na een week maar is nog steeds erg geschrokken natuurlijk. Mocht je willen praten voeg me dan toe 😌. Denk goed na of je inderdaad op deze manier een kind wil en of je in dat geval ook een kind wil met iemand die zo reageert. En als je het alleen moet doen. Maar alles komt altijd goed 🍀

Hier ook een vriend die er totaal niet blij mee was, en het ook echt niet wilde. Ben op mijn strepen blijven staan, ben bijna 30. Hij heeft uiteindelijk zijn moeder in paniek gebeld, en die heeft hem ff flink de les gelezen 🤣, dat ie verantwoordelijkheid op zich moet nemen en een man moet zijn. Puntje bij paaltje is meneer nu van zijn shock 360 graden gekeerd en kwam met een bos bloemen thuis om sorry te zeggen haha. En verteld nu met trots tegen al zijn vrienden dat hij vader wordt. Het was bij hem puur angst zei hij, bang dat hij geen goede vader zal zijn of niet alles goed op en rijtje hebben(mogen absoluut niet klagen). Ik hoop dat hij uiteindelijk voor je terug draait, en het puur een angst moment is. Duurde bij mijn man ook 2 dagen. Neemt niet weg dat het wel zeer deed.

Hier ook alleen zwanger, het was niet gepland met mijn ex zonder ruggengraat. Zijn eerste reactie was dat hij heel blij was, maar nu ziet hij vooral moeilijkheden. Het lijkt ook nog niet echt tot hem door te dringen. Hij zou meegaan naar de eerste echo op 20 juni, maar gisteren heb ik ruzie met hem gemaakt. Mogelijk door de hormonen ben ik extra fel, dus ben bang dat hij zich voorlopig niet meer meldt. Sorry voor het generaliseren, maar ik denk dat mannen iets meer tijd nodig hebben voor het verwerken van de shock. Zij voelen de verbinding ook nog niet zo met het baby'tje in onze buik. Daarnaast hebben ze last van een enorme prestatiedruk. Ik hoop dat jouw koele kikker snel bij draait. Ik zal helaas niet echt kunnen rekenen op mijn wisselvallige ex-vriend. Het is sowieso fijn om te lezen dat er meer zwangeren op dit forum zijn met kwaaltjes 🙈 Ik ben weliswaar alleen, maar niet eenzaam.

Dankjewel voor je lieve woorden ❤️

Dit hebben ze me inderdaad ook aangeboden al bij de VK! Heb ook een app nummer waar ik altijd vragen in mag stellen of als er iets is aan kan geven. Dankjewel dat je dat zegt, zo voelde het wel in het begin. Beetje die conditioneringen in je hoofd natuurlijk maar heb dat heel snel van me af gezet. En dat denk ik ook, dit is echt 100% hijzelf. Ik ben zelf zo blij met de baby en het is inderdaad wel lastig omdat je hartzeer hebt. Dat maakt het genieten zoals dat normaliter gaat wel een stukje moeilijker. Dat genieten gaat zo ver als het kan en ik gun mezelf gewoon de tijd om het te verwerken. En dankjewel ❤️

Nou dat is dus precies wat ik ook denk en dat is nog de lieve gedachte.. Dat lijkt me ook heel moeilijk, de situatie waar je in zit. Heb je al enig idee hoelang het zou (kunnen) duren voordat je het visum zou krijgen? Het is volgens mij echt een heel langdradig proces altijd! FaceTimen is natuurlijk toch anders dan samen al die momenten doorlopen! Dus dat kan ik me wel voorstellen dat je je alleen voelt.

Dit lees ik ook wat vaker hier op het forum. Maar je vriend is wel bijgedraaid? 😇 Nou zijn kennende gaat hij niet meer bijdraaien en ook niet wat er allemaal gezegd is in de weken dat er nog contact was. We zijn nu anderhalve maand verder en het enigste waar je hem over hoort is of dat hij zijn spullen kan komen halen richting mijn moeder terwijl hij mij gewoon kan appen of mailen. Wat bizar is met hoe hij tegen me praatte en me behandelde. Totaal geen interesse, totaal geen gesprek. Totaal geen reactie op ons kindje of op mijn gevoelens, dat boeit hem niet. Ook niet op de foto’s van de echo. Ik wist eigenlijk gelukkig meteen wel zonder ruis van hem dat ik het kindje wilde houden. We zijn beiden bijna 30 en ik heb die wens al vanaf mijn 26ste. Dus ik wist al meteen zeker dat ik voor ons kindje zou gaan. En dat geloof ik ook, uiteindelijk komt altijd alles goed. 🌈

Wauw! Dit is dus precies het tegenovergestelde kwa reactie die hij in eerste instantie gaf! Ik weet wel zeker dat het door de hormonen komt. Sowieso hoort dit natuurlijk een fijne gesteunde periode te zijn en heb je gewoon liefde nodig inplaats van moeilijkheden. Denk je dat hij er nog op terug gaat komen voor 20 juni met hoe je hem kent, als ik het zo lees past dat niet bij zijn persona? Ik denk dat dat het ook is kwa binden. Wij voelen alles en het leven in ons. Mannen hebben dat niet. En des te moeilijker het is voor ze als het ongewenst is vanuit hun kant. Denk dat dat wel het typische verhaal is, alles moet praktisch kloppen! Nou dat maakt 2 of us dan, mijn vriend gaat ook echt niet meer terug komen. Vind zo rot voor je! Je bent eigenlijk zoet gemaakt met een lekker broodje voor je neus. En dat gevoel om in de steek gelaten te worden is zwaar onderschat. ❤️ Precies dit ervaar ik ook, het is zo fijn om te lezen eventjes dat je niet gek bent of dat je je geen zorgen hoeft te maken. Niet het gevoel hebt dat je alleen daarin bent.

Hi Nikky, Wat verdrietig om te horen, maar knap dat je dit doet hoor! Ik ben Vien 25 jaar en kom uit Amsterdam. Mijn ex-vriend gaat voor zijn werk emigreren naar Nepal en wilt niets met het kind te maken hebben. Hij heeft elk mogelijk contact verbroken. Ik ben inmiddels 7 weken zwanger en zal het helemaal alleen moeten doen. Helaas woont familie niet in de buurt. Ik voel mij best eenzaam, deel met niemand iets en heb volgende week de echo. Ook dat ga ik alleen doen. Ben ook benieuwd hoe dat straks gaat zijn met de opvang zoeken.

Heel veel succes in de toekomst. Alles komt goed en beter een super mama en geen papa, dan een stoorzender in de buurt waardoor jij je nog volledig op je wondertje kan focussen! ❤️

Jeetje wat bizar, ik probeer te bedenken waarom iemand zoiets zou doen als je al 4 jaar samen bent. Het komt in ieder geval voort uit angst. Dit ligt echt bij hem. Heel verdrietig voor je. Weet dat je dit alleen ook kunt. Het is misschien niet wat je voor ogen had maar jij gaat dit kindje zoveel liefde geven. Heel veel sterkte en liefs. ❤️

Ja ik dacht ook laat ik het een klein beetje netjes houden. Nee het kan wel 2 jaar duren, maar daar gaan we niet van uit. In februari ingediend nadat we getrouwd zijn in januari en toen stond er dat de verwachte verwerkingstijd 9 maanden was🤞🏻

Niet deze zwangerschap (inmiddels nieuwe partner, en weer zwanger) maar vorige zwangerschap ongeveer hetzelfde meegemaakt. Hij is vertrokken (Nouja, heeft mij eruit gezet) 3 weken nadat we er achter kwamen(ongepland) en heb ondanks vele contactpogingen langs mijn kant niks van hem gehoord tot 36 weken. Het leek toen alsof onze dochter zich eerder ging melden, dus hem gebeld of hij wou weten wanneer ze geboren werd of niks wou horen. Was ook de eerste keer dat hij opnam. En hij gaf aan dat hij het wel wou weten. De dag na mijn bevalling is hij komen kijken, en sinds ze 4 weken oud was een iets actievere vader rol aangenomen. Sinds toen ook weer een beetje naar elkaar gegroeid en het samen geprobeerd als koppel voor ongeveer een half jaar. Maar er was teveel kapot gemaakt, dus inmiddels ook al eventjes uit elkaar. Hij is nu wel gewoon een actieve vader in haar leven. Wat betreft je gevoelens nu in de zwangerschap. Er zijn 2 ‘tips’ die mij zijn bijgebleven uit die periode. Ik voelde mij namelijk ook echt ellendig, misschien zelfs depressief. Vooral op ‘speciale momenten’, toen er medisch wat vraagtekens waren en ik de onderzoeken daarvan met vriendinnen langs mij moest doen. Of de bevalling met mijn moeder. Maar de 2 dingen waren : - je kunt je wel ellendig voelen, en verdrietig, en het zo zwaar hebben. Maar je kindje verdient beter. Je MOET door. Je kind verdient een gelukkige moeder, en dat moet je niet laten afpakken door iemand anders. Jouw kind verdiend dat. - schreeuw, huil, slaap, Netflix, eet. Het is compleet normaal dat je nu door een rollercoaster gaat. Wil je NU gaan terrassen met vriendinnen? Let’s go. Wil je na 15 min naar huis om te huilen? Ga naar huis. Wil je 2 dagen niet douchen en alleen maar Netflix kijken. Doe dat. Wil je vervolgens een dag ultiem gelukkig zijn, lekker zijn. Laat je gevoelens zijn wat ze zijn. Niks is goed of fout en er is geen handleiding hoe je je moet voelen of gedragen. (Ik ben echt ooit naar een verjaardagsfeestje gegaan omdat ik zin had in plezier, 45 minuten gereden. Om vervolgens na 10 minuten naar huis te gaan om te slapen omdat ik me opeens depri voelde)

Hey Vien, we zitten ook in hetzelfde schuitje 😅 Ik woon ook in Amsterdam met alleen m'n neef in de stad. Als je wilt kunnen we contact houden om elkaar een beetje op weg te helpen. Voor mij is dit ook wel helemaal nieuw, dus ik hoop nog een hoop handige en leuke dingen te ontdekken. Sowieso ook heel veel sterkte voor jou 🩷 Gekke mannen 🙈

Vandaag heb ik 'm gezegd dat ik niet boos wil zijn, we spreken weer op een normale toon met elkaar. Ik denk dat hij wel mee zal gaan naar de echo, maar eerlijk gezegd durf ik echt niet op hem te rekenen. Hij komt zelf uit een moeilijke situatie, maar het is niet okay dat hij dat steeds gebruikt als excuus om slecht met me om te gaan. Het is even afwachten hoeveel hij uiteindelijk zal willen bijdragen aan de opvoeding van ons kind. Maar ik ben voorbereid om het zonder hem te doen, dan beter een andere vaderfiguur in plaats van mijn wisselvallige ex. Mijn neef wilt sowieso graag een rol spelen in het leven van m'n kindje, hij zal ons nooit verlaten 😉 Maar het wegvallen van intimiteit en romantische liefde heb je natuurlijk niet zo makkelijk vervangen 😔 Heel veel sterkte met het verwerken van dat verlies 🩷