Keuze van achternaam

Moet gewoon kunnen. Ik ken een gezin waarbij de man ook de naam van de vrouw overgenomen heeft, omdat haar naam gewoon een veel nettere naam is dan de zijne. Hierom hebben de kinderen ook haar achternaam. Uiteindelijk gaat het erom hoe je kinderen met de naam verder leven en niet wat andere hiervan gaan denken.

Onze kleine krijgt ook mijn achternaam. En als wij gaan trouwen krijgt mijn vriend ook mijn achternaam in plaats van andersom. Hier zullen we ook best wat vreemde blikken krijgen, maar daar maak ik me echt 0 zorgen om. Doen wat voor jullie het fijnste voelt ❤️

Als jouw partner het helemaal oké vindt en jij ook, dan is het toch helemaal prima! Mensen vinden toch overal wel wat van. Het gaat erom wat voor jullie goed is.

Mijn vriend heeft ook de achternaam van zijn moeder, omdat die mooier klinkt. Nooit raar gevonden en alleen maar logisch!

Voor mij is het belangrijk dat ons dochter mijn achternaam krijgt. Zelf vind ik het juist mooi om oude (naar mijn idee) nergens-op-slaande tradities te verbreken. Alle begrip voor vrouwen die graag de naam van hun man aannemen of willen dat hun kinderen zijn naam dragen, maar ik vind het lastig dat het voor veel mensen zo vanzelfsprekend is dat er niet eens een gesprek over is. Zelf vind ik het mooi om mijn familienaam door te kunnen geven. Helaas geldt in mijn geval dat het voor m’n vriend ook heel belangrijk is dus wij gaan het ons kind wil aandoen om dubbele achternaam te geven (heb ik het ook best moeilijk mee, maar het voelt als de enige optie). Wat anderen vinden zou ik me niets van aantrekken als ik jou was. Als jullie allebei een goed gevoel hebben bij jullie voornaam en jouw achternaam dan is dat prachtig. Dan vinden mensen er maar wat van. Zegt meer over hen. Je kunt dan altijd nog op grappige wijze de alternatief delen (en ze erop wijzen dat het 2023 is 😉). Misschien krijgt je man idd later spijt maar dat is zijn stukje, niet dat van jou. Misschien mooi om het gesprek met hem aan te gaan dat je je daar een beetje zorgen om maakt? Kortom: als jij je er goed bij voelt en je kan zich er goed bij voelt dan suuuuper fijn dat jullie de voornaam waar jullie gek op zijn op deze manier toch kunnen behouden 🥰

Ik heb een vriendin wiens kinderen de achternaam van haar vriend hebben maar hij heeft wel ook haar achternaam aangenomen, dus zij hebben beide een dubbele achternaam en de kinderen alleen dat van hen. Misschien een tip voor als Oostende’s man het toch belangrijk vindt om dezelfde achternaam als kind te hebben maar ook z’n eigen wil behouden 😊

Ik heb zelf een dubbele achternaam. Ik vind de achternaam van mijn man mooier, maar mijn achternaam heb ik van mijn vader gekregen, dus die wilde ik niet wegdoen. Ons kindje krijgt wel alleen de achternaam van mijn man, want dat is een mooiere achternaam en de naam bestaat nog niet heel lang in Nederland, dus dat maakt het een beetje bijzonder 🤭 Maar stel mijn man had echt een lelijke achternaam, of een achternaam waarmee het kind gepest zou kunnen worden, dan zouden we die naam niet geven. Want het kind is het belangrijkste.

Wij hebben hier wel over gesproken samen. Beide namen was bij ons geen optie omdat we beide 2 tussenvoegsels hebben en we dat het kindje niet aan willen doen. Zo heb ik ook geen dubbele achternaam, maar voer ik gewoon mijn "meisjesnaam". Allebei hebben we dat we onze achternaam wel vaker moeten spellen dus daaruit was ook niet een die voorkeur had. Voor nu was de uitkomst zijn achternaam, maar mocht het niet matchen met de voornaam zouden we zo nog kunnen switchen. Ik vind het dus logisch dat jullie jouw achternaam kiezen bij jullie favoriete voornaam als zijn naam de kans dat hij er mogelijk last van krijgt groter is. Daarnaast denk ik wel dat op elke naam bijna wel iets te rijmen is om mee te pesten als de pester er naar op zoek is🤷‍♀️

Wij hebben bij het huwelijk elkaars achternaam aangenomen (dus beiden nu twee achternamen) en we willen onze kinderen dezelfde achternamen geven. Dat leek ons heel mooi en zo heeft iedereen dezelfde achternaam. Bij ons in de familie/ vriendengroep doet bijna iedereen het zo. Kan toeval zijn, maar wellicht ook gewoon een verschuiving van wat men "gebruikelijk" vindt?

Ik zou ook 'gewoon' voor jouw achternaam gaan. Alleen maar leuk dat dat steeds gebruikelijker wordt en dat jouw vriend daar ook voor openstaat. Zelf gaan wij voor een dubbele achternaam en wellicht dat dat ook ongevraagde meningen gaat opleveren maar wij voelen ons er allebei goed bij en daar gaat het om. Uiteindelijk: kies wat voor jullie en jullie kindje het beste voelt. Zoveel mensen zoveel meningen :)

Oh wat fijn om te lezen dat onze situatie helemaal niet raar is en dat jullie ook gewoon doen wat goed voelt! Knap dat jullie zich niet laten leiden door de mening van anderen 👍 We gaan het nog even laten bezinken, maar vermoedelijk zullen we toch voor mijn achternaam gaan. Het kind is daardoor niet minder van hem hé, eindelijk 😊

Wat mooi om te lezen dat je er zo openhartig over bent en dit al goed met je partner hebt besproken! Ikzelf zou een beetje “schijt” hebben aan wat andere ervan vinden. Het is tenslotte jullie kindje en niet die van een ander. Hier krijgt onze zoon wel de achternaam van mijn man, niet omdat dat traditie is, maar ik heb alle banden met de familie van mijn vader (waar ik de achternaam van hem) verbroken. Gebruik ook als aanschrijfnaam de achternaam van mijn man. Helaas blijft mijn meisjesnaam staan, maar daar heb ik vrede mee. Als dit andersom was geweest waren we daar ook oké mee geweest!

Ik zou altijd gewoon kiezen voor de achternaam die het mooiste/ normaalste is. Of dat nou jouw achternaam is of die van je partner. Bij ons was toevallig de achternaam van mijn vriend mooier. Ik vind het juist heel zielig als een kind per se de achternaam van vader moet krijgen als die achternaam heel raar/ beschamend/ pestgevoelig is. Laatst nog op een geboortekaartje de achternaam Tietje gezien. Dat vind ik gewoon sneu.

Toen we gingen trouwen vonden mijn man en ik het (gezien we in de 21e eeuw leven) erg belangrijk om de mooiste achternaam te kiezen voor ons beiden. Dat we dezelfde naam wilden hebben was voor ons allebei ook belangrijk. Beiden waren we het erover eens dat mijn achternaam mooier was en dus heten we nu beiden zo. Toen ons dochtertje geboren werd was het dan ook geen discussie over de achternaam:) We kregen wel veel reacties op het feit dat hij mijn naam aangenomen heeft. Deze waren allemaal verrast en positief. Wat ze achter onze rug gezegd hebben over evt wie de broek aan heeft in huis maak ik me niet druk over, mensen zullen ongetwijfeld altijd lelijke dingen blijven zeggen.. Ik ben persoonlijk erg blij met onze keuze; het voelt als een stapje in de goede richting van emancipatie en ik hoop zo bij te dragen aan een omgeving waarbij mijn kinderen niet vasthouden aan rolverdelingen “omdat het nou eenmaal zo hoort” maar omdat ze bepaalde dingen zo willen.

Wat fijn om dit allemaal te lezen, ben een pak minder 'ongerust' nu. En wat jullie allemaal argumenteren klinkt voor mij allemaal heel logisch eigenlijk, gek hoe mensen (ik) toch nog willen vasthouden aan tradities die inderdaad geen steek houden. Ik denk dat wij het 'taboe' gaan doorbreken met de achternaam van onze zoon en daar ben ik bij deze alleen maar nog maar trots op! :)

Het is best lastig he? Ook omdat we de keuze hebben. Maar het klinkt alsof jullie er samen al uit zijn. Niks aantrekken van wat voor vragen er eventueel gesteld worden. Ik herken je twijfel. Mijn vriend heeft een buitenlandse achternaam, maar is de enige in de familie die de achternaam nog door kan geven. Qua kansengelijkheid waren we geneigd om mijn Hollandse achternaam te kiezen. Maar eigenlijk gaat het tegen datgeen in wat we samen willen. Dus nu wordt het de combinatie van beiden. Dan kan het kindje later zelf kiezen.