Klaagmuur

Ja, uiteraard heb ik dankjewel gezegd. Het wordt ook zeker gewaardeerd 😅 en de schoenlepel heb ik vanmorgen al gebruikt 😛

Ugh, waar we al bang voor waren is gebeurd. Ik heb veel neefjes en nichtjes, en nu heeft er een een kindje gekregen met ONZE NAAM! Ons meisje heet natuurlijk nog niet officieel zo, maar veranderen voelt heel raar! Zoveel twijfels nu 😅

Neeeeejjj wat klote:(( Doen wat goed voelt (lekker cliché) Mijn neef heeft z’n kind naar mijn naam genoemd hahah en ik vind t super leuk! Dus zou het er persoonlijk niet om laten 😘 wat zou je zelf t liefst willen?

Ja echt even goed balen 🥲 Ik denk niet dat we de naam nog gaan aanpassen, het is familie die ik max 1x per jaar zie, en het is een vrij veel voorkomende naam. Ik denk dat ik als ons kindje er straks is een berichtje naar haar stuur met een 'sorry' en dat ze gewoon de mooiste naam van de wereld hebben gekozen volgens ons. Uiteraard zijn mijn hormonen niet zo rationeel en maak ik me vet veel zorgen over 'wat zal de familie hier van vinden!!' 😅

Je zou eventueel voor dat de baby er is even bij hen aan kunnen geven hoe het zit. Hoeft natuurlijk niet, maar kan mij voorstellen dat ze wel schrikken als ze zien dat een andere baby dezelfde naam heeft als die van hen (in de fam.)

Ik ben het een beetje zat om te horen wat er allemaal niet goed is voor je kindje. Soms lijkt het wel alsof je een tikkende tijdbom bent die rondloopt. Pak je rust, maar blijf bewegen. Zorg dat je mentaal mindful bent en stress vermijdt, maar blijf wel volledig meedraaien in de maatschappij. Slik dit supplement, smeer deze crème, eet dit, sport zo, koop dit, lees dat. En dan nog los van alle meningen over wat je moet hebben en hoe je moet zijn als je kind er (hopelijk) straks is. Zoveel informatie, ik word er murw van. Vorige week de diagnose zwangerschapsdiabetes gekregen en ik eet al mega-gezond. Nu ben ik bang om ook maar íets in m’n mond te stoppen. Dus krijg ik nog meer adviezen en verplichtingen erbij. Gecombineerd met schreeuwende ruzies met m’n man en financiële problemen ben ik het echt helemaal zat nu. Ik wil gewoon de hele dag onder m’n dekbed blijven. Knuffel aan alle moeders (to be) die zich ook soms overweldigd voelen.

Eerste kindje? Ik herken dit namelijk van de eerste zwangerschap ;) Nu ben ik echt mijn eigen ding aan het doen. Ik zat op een terras en pakte een stuk parmaham. Een vriendin van een vriendin zei; dat mag je niet hebben! Ik was zo tegendraads dat ik nog een stuk pakte en het voor haar neus in mijn mond stopte. Risico vs kwaliteit va leven zeg maar 😂 Doe vooral waar je jezelf goed bij voelt. Ik heb slecht nieuws; als je kleine geboren is houdt het niet op. Het wordt erger. Iedereen vind iets van hoe jullie je kind opvoeden. Schermtijd, bruin vs wit brood, fles vs borstvoeding, co sleeping of niet, draagzak vs kinderwagen. Autostoel vooruit of achteruit vanaf bepaalde leeftijd … Ik kan zo een uur doorgaan. De enige tip die ik je wil geven; hou het klein ;) zeg tegen mensen; als ik advies wil, klop ik wel aan. En verder doe je eigen ding met je man. Probeer je niet onzeker te laten maken, elke moeder doet haar best op haar manier. Geloof me, als je dat realiseert, dan wordt het moederschap zoveel relaxter. En je kindje ook. Ok, technisch gezien was dit ook ongevraagd advies 🤣 dus je mag me ook negeren.

Hele fijne reactie dit, dank je wel!

Graag gedaan :) denk voordeel als je op latere leeftijd pas moeder wordt; je geeft echt geen zak om wat anderen denken 😂 39 en tweede onderweg

Ik heb dus mensen die me zakelijke moeders of mama, noemen. Bloed irritant. Voor al in meetings vind ik het hoogstens irritant and beetje awkward ook wel... Daarnaast kan ik nu dus met 29 weken, mn sokken niet meer normaal aantrekken... Loop te puffen als of ik een halve marathon heb gelopen 😂

Verloskundige belde… mijn startwaarde van de glucose test was met 5.1 op het randje. De uitslag na 2 uur was echter prima. Krijg toch een doorverwijzing en een folder over zwangerschapsdiabetes … terwijl ik aan de telefoon hoor; we denken zelf dat het niks is maar het is protocol. Dus ik had al gezegd dat ik er even een paar nachtjes over wilde slapen … kost een hoop extra geld terwijl ik bij mijn zoontje dus dezelfde startwaarde had.

Ik ben 42. 😉 Toch nog wat onzekerheid op late leeftijd blijkbaar.

Niks mis mee ;) iedereen is anders.

Even klagen dan 🥲 ijzertekort, dus heel moe. Pijn aan mijn rug, en dochter van bijna 2 zit veel meer tijd voor de tv dan ik zou willen, maar als ik alleen ben met haar móet ik echt even gaan zitten soms. Blij als de baby er is 🙈 dan zal de vermoeidheid er niet minder op zijn gok ik, maar ben ik in ieder geval lichamelijk niet meer zo beperkt hoop ik 😅

Ik ben ZO moe, het is pas half 1 en moet nog tot half 6 werken. Als ik nu mijn ogen dicht zou doen val ik in slaap denk ik. Mijn rug doet pijn en heb verzuurde benen. Bleghhhh kon ik maar in mijn bed liggen nu. 😭

Waarom geef je dit niet aan bij je werkgever? Het klinkt al vermoeiend! Ik had ook rugklachten en vermoeidheid. Werkte toen 50% minder

Het leed dat ZUURBRANDEN heet 😭 En rugpijn En bekkenpijn En slechte nachten En een dreumes in sprong 10 En dat ik 29 weken ben (tweeling) en nog zolang moet, maar nu al lijk te knappen. En iedereen zegt; zooo jij hoeft ook niet lang meer hè ! WEL, ik moet nog WEL HEEL LANG 😩

Deze week was het eigenlijk te veel, extra dienst gedraaid door een zieke. Achteraf was dat niet verstandig.. Dankjewel voor jouw berichtje. Ik heb inderdaad ook aangegeven iets vaker te moeten gaan zitten (staand beroep) dat werd goed ontvangen. En volgende week een weekje vrij, heel fijn!

Ik heb die sprongen dus nooit bijgehouden bij de eerste 😇😂 ik weet niet eens of ie ze gehad heeft

Ik ook niet.. had de oudste ook helemaal geen last van. Vond t ook altijd een beetje onzin.. maar onze tweede ….. 😮‍💨 Als ze een lastige fase heeft, kijk ik vaak even in de ‘Oei ik groei’ app en dan klopt t vaak wel 😅