19 Reacties
2 jaar geleden
Hey lieverd,
Ik lees even mee. Ik ben mama van een “makkelijke” baby maar zit toch een beetje in het zelfde schuitje… als ik thuis ben en mn ding kan doen gaat het best redelijk.. maar zo dra ik mn moeder even laat oppassen zo dat ik boodschappen kan doen.. word ik eigenlijk opgevreten door een schuld gevoel en moet ik terug…mijn dochter is redelijk makkelijk maar huilt ook best wel veel waar door ik nog wel eens ga twijfelen aan mezelf. Ik weet ook noet zo goed waar ik het zoeken moet. Vooral omdat ik ook mega zwaar op kijk tegen mn werk… ik voel me gewoon niet fit lichamelijk en geestelijk om alweer aan het werk tegaan… omdat het steeds dichterbij komt lig ik ook steeds de halve nacht wakker.. en ga ik er mentaal niet perse op vooruit… mn situatie is dus wel net ietsje anders maar ik denk wel dat ik snap wat je bedoeld. Je bent in elk geval niet alleen. Sterkte❤️
2 jaar geleden
Dit moet echt heel pittig voor je zijn ❤️
Wij hebben ook een pittig kindje. Het huilen van een kind is echt ‘gekmakend’. Het wordt niet voor niets als marteling gebruikt in gevangenissen. Het is zo pittig!
Als ik je bericht lees ben je onwijs aan het overdenken. Een psycholoog (ik ben er zelf 1 ;-) ) zal echt niet denken dat je gestoord bent! Hij/zij zal je vooral proberen handvatten te geven hoe met deze angsten om te gaan.
In je bericht lees ik vooral dat je al invult voor de artsen. Al begrijp ik je angsten heel goed. Het is een drempel om naar een psycholoog te gaan of zo open te zijn over je mentale gezondheid.
Een arbo arts zal met je kijken of je in staat bent om te werken. Als ik je verhaal zo lees, lukt dat nu even niet. Tuurlijk kunnen ze je wel het advies geven om met iemand te gaan praten. Wellicht is de POH een eerste stap die iets lager is.
Een arbo arts kan in ieder geval absoluut je dossier niet opvragen bij een psycholoog. De inhoud zal nooit met een arbo arts besproken worden. Wellicht stelt dit je iets gerust.
2 jaar geleden
Hi! Wat een verhaal en leef met je mee! Het is niet niks… mama worden… en dat dit lichamelijk of mentaal impact heeft is heel normaal. Daar is een psycholoog of arboarts bekend mee. Die kijken daar totaal niet gek van op.
Ik heb mij gisteren ook ziekgemeld, moet eigenlijk volgende week weer beginnen.
Maar wij hebben het ook zwaar gehad hier. Een huilbaby en ziekenhuisopname tm week 8. Na deze opname is alles veeeel beter gegaan! Nu week 13… ik voel me elke dag een stap sterker, maar ben er nog niet helemaal helaas. De slapeloze nachten en 24/7 stress hebben grote impact gehad. Ik ga hiervoor ook naar een psycholoog. Ook omdat mijn bevalling traumatisch was. En ik kan je echt echt echt aanraden om hier voor open te staan.
Mijn manager kent mijn verhaal, ik ben open met haar en hebben goede relatie. Ze wil niets liever dan dat ik de komende weken thuis blijf en de laatste stappen in mijn herstel zet.
Hoe is jouw relatie met je leidinggevende? Bij onze arbodienst kunnen ze ook bedrijfsmaatschappelijke hulpverlening inzetten. Indien zelf naar een psycholoog gaan niet kan, is dit misschien een (geheime) oplossing? Dan kan je misschien zeggen dat je naar “de bedrijfsarts” moet.
2 jaar geleden
Ach lieve mama toch. Jeetje wat pittig zeg. Je mentale en fysieke klachten zijn niet gek. Je bent net moeder geworden, je bent 9 maanden zwanger geweest, je bent bevallen, je bent nog herstellende. Het mentale stukje is voor iedere mama anders, maar het moederschap is gewoon pittig. Mooi en intens maar ook pittig.
Ik ben mama van twee meiden. En de jongste is nu 9 weken en dat is een pittige baby. Ze kan ook urenlang huilen. Overdag is het pittig, in de nacht ook omdat we niet weten wanneer zij zich aanmeld, werken met wekkers helpt niet. Als ik eventjes wegben huilt ze vaak ook net zo lang totdat ik weer terugben. Ik had dit niet met de eerste zij was makkelijk. Maar een baby die zoveel huilt dat is mentaal echt zwaar. Je twijfelt of je het wel goed doet allemaal en waarom je je kindje niet stil kan krijgen. Of het aan jou ligt dat de baby misschien zo is geworden.momquilt… heb ik ook allemaal last van. So your not alone.
Ik kan wel bepaalde dingen makkelijker loslaten en relativeren omdat het niet mijn eerste kindje is. Mijn tips zijn:
- ga toch af en toe eventjes de deur uit. Al is het maar 15 min een blokje om, koffietje drinken ofzo. Gewoon even uit de situatie. Dit helpt mij mentaal al enorm.
- selfcare happy mama, happy baby. Zorg ervoor dat je voldoende drinkt en eet en doucht. Dat is al een uitdaging met een pittige baby. De realiteit is dan met een huilende baby in je armen eten, mjah je moet wat. En dat je man de baby even kan overnemen als je wil douchen en jij dat even moet loslaten.
- selfcare zoals je dat deed voordat je mama was. Manicure,pedicure, maskers, mediteren. Probeer dat soort dingen die je zelf deed wel een beetje te blijven doen. Ik lig zelf bijv elke dag even 10-30min op de spijkermat. Vaak vind ik wel ergens een moment om dit even te doen. Mocht mijn dochter echt onrustig zijn dan let mijn man op.
- weet dat is een tijdelijke fase is. Het gaat echt over. Je fysieke klachten zullen verminderen.je gaat herstellen. Als je bekkenklachten blijven ga naar een bekkenbodumfysio. Je mentale klachten zullen ook wat afnemen. En het huilen van je baby zal ook minder worden uiteindelijk. Een psycholoog is zeker nu een goed idee om dingen te verwerken. En ook lekker veel met vriendinnen praten die ook mama zijn helpt ook.
2 jaar geleden
Jeejtje lieve mama. Wat ontzettend pittig voor je zo! Mijn tip. Ga aub naar de een psycholoog! Mijn zus is er een..en ze zijn helemaal niet zoals je denkt dat ze zijn. Meld het bij je manager dat het mentaal en fysiek niet goed gaat..doe dit zo snel mogelijk zodat zij ook optijd voor vervanging kunnen regelen. Ik was in Jan uitgerekend en zat al vanaf midden Sep thuis vanwege mijn bekkenklachten.. even een idee hoe een arbo-arts werkt. Goed aangeven dat jij mentale en fysieke klachten hebt..en hier hulp voor hebt. Het lijkt mij vreselijk pittig een huilbaby..het feit dat je je baby niet kunt troosten..samen met de slapeloze nachten is het fysiek en mentaal slopend..
Ik hoop dat het gauw goed gaat..en blijf hier berichten sturen zodat wij je kunnen blijven motiveren!
Het feit blijft wel dat jij het een topmoeder bent. Je staat nog steeds overeind voor je kind! Je doet meer dan je best..
Lieve groetjes en sterkte..💛
2 jaar geleden
Jeetje wat heftig zeg! Maar zoals iedereen al zegt is dit echt niet gek en is het echt heel erg pittig met een huilbaby. Ben je al een keertje bij de osteopaat geweest? Hier ook een huilbaby en heel erg onrustig, bleek heel veel spanning in haar lijfje van de geboorte. Na twee behandelingen echt zoveel verbetering! Slaapt beter en langer en huilt echt zo veel minder! Als je omstreken Almere woont weet ik een goede!
Voor jezelf zou je ook een vrouwencoach kunnen benaderen als een psycholoog nog een stap te ver is. Heb je geen verwijzing voor nodig van huisarts en is misschien wat laagdrempeliger. Je zou bij je verloskundige praktijk kunnen navragen of ze iemand weten speciaal voor post partum vrouwen. Ik loop momenteel zelf ook bij iemand en heb er ontzettend veel aan! In ieder geval heel veel sterkte ✨
2 jaar geleden
Nog even voor je werk, laat je nu alvast ziek melden en niet pas als je weer beginu
begint. Dat was de tip die ik van de bedrijfsarts kreeg, omdat ik deels ziekgemeld was tot mijn verlof. Dan blijft het ziek ivm zwangerschap en is het niet gewoon ziek. Hierdoor blijft de werkgever een vergoeding ontvangen vanuit het uwv (kan hij aanvragen) en gelden de gewone regels van ziekte nog niet.
2 jaar geleden
Ach wat naar om te lezen dat je zo voelt ... Je bent zon topper..
Het is een hele drempel om naar een psycholoog te gaan, maar het kan ook een verademing zijn .. ik heb dat nu niet gedaan maar in het verleden geregeld en ga weer als ik merk dat ik in de knup raak.
Het is misschien niet te vergelijken maar mijn partner zat er juist helemaal doorheen.. en wij hebben voor ons gevoel echt een makkelijk kindje.. maar hij heeft angsten voor zich zelf gecreëerd die niet meer weg te praten waren en daardoor kreeg hij paniek aanvallen tijdens bijv het aankleden van de kleine en er is gelukkig niets gebeurt maar het had wel gekund..
Ik heb toch de huisarts direct gebeld en het consultatiebureau..
Wij gaan nu voor hem wat hulp krijgen de gemeente is ingeschakeld en zij hebben een 1000 dagen coach ingezet en die gaan hem helpen dat hij vertrouwen gaat krijgen en vooral meer binding met een kleine want dat mist hij.. hij heeft al adhd en nu blijkt ook ass en dat maakt het niet makkelijker
Ik zou wel als het lukt hulp inschakelen want het is niet raar het is juist super veel wat je nu meemaakt.. misschien kan het consultatie bureau hier ook wat in doen.
En ik zou wel vast bij het werk aangeven dat je ziek bent want dan houd je het recht op ouderschapsverlof.
Hopelijk heb je wat aan deze tips en echt
JE KAN HET🩷
2 jaar geleden
Lieve mama, meld je lekker ziek! En misschien kan je terecht bij de Pop poli om af en toe eens te kletsen (dit heeft bij mij geholpen). Maar werk niet door met je klachten, ik wil je niet bang maken, maar heb zelf in mijn zwangerschap mijn grenzen niet aangegeven en dit heeft geleid tot een prenatale depressie.. Het gaat gelukkig wel beter! Maar denk aan jezelf en je gezin, voor je werkgever ben je vaak maar een nummertje! Heel veel sterkte, liefs!
2 jaar geleden
Een dikke knuffel voor jou. Hier helaas ervaringsdeskundige. Bij ons eerste kindje een postnatale depressie opgelopen (half jaar lang huilbaby) en een dik jaar in de ziektewet gezeten daarna. Ik ging ook niet direct in therapie, maar ben dat na een paar maanden wel gegaan (heeft geholpen). Nu opnieuw een huilbaby en ook fantoomgekrijs in mijn hoofd overal, geen postnatale depressie dit keer maar wel ptss. Ik krijg, zodra de rust is terug gekeerd, emde en exposure therapie bij Méja psychologen. Is zoiets misschien minder taboe oid? Zij zijn gespecialiseerd in alles rondom zwangerschap/bevalling/huilbaby's en dus niet zomaar een psycholoog. Misschien zit er ook zoiets bij jou in de buurt?
2 jaar geleden
Lieve moeder, het is ook allemaal even wat deze nieuwe levensfase, niks om je voor te schamen! Je zal zoveel liefde en zorg hebben voor je kind dat je jezelf vergeet. Bel de huisarts, Via de huisarts kun je naar de praktijkondersteuner omdat er lange wachttijden zijn voor een psycholoog. Of idd misschien de pop poli contacten via de verloskundige. Komt goed mama, je bent niet de enige die het zo ervaart. Maar zorg voor de juiste hulp en gun het de tijd, blije mama is een blije baby! Zet hem op.
2 jaar geleden
Meld je ziek ! Ga ik ook doen .ik Hag zware bevalling eerst gewoon toen keizersnede onverwachts.
Ik moet de 8 ste weer werken maar ben nu pas lichamelijk aan het herstellen ,en krijgen een beetje ritme. afgelopen jaar was heftig ivm veel verlies ook onze zwangerschap Bbz etc .
Ik heb voor iedereen gezorgd hebben voor mij zelf .
Dus mentaal moet ik nog veel verwerken. Ik heb via pop poli afspraak bij medische psycholoog.
Ik ervaarde alleen veel druk bij werk binnenkort gesprek . Denk dat ik na de mei vakantie weer ga werken .
Idd paar uur.
Ga ook beginnen met kinderopvang voel mij schuldig maar moet ook naar psycholoog ook tijd voor mijzelf nodig .
Dus ik adviseer meld je ziek zodat je weer vrolijke mama wordt ik zeg het makkelijk maar moet dit ook leren doen
2 jaar geleden
Ik heb veel psychologen als collega's gehad (ben zelf orthopedagoog). Ik weet 100% zeker dat een psycholoog je niet voor gek zal verklaren. En zolang zij niet het idee heeft dat je jezelf of anderen iets aan wil doen heeft ze geheimhoudingsplicht, en zal wat je vertelt dus geen gevolgen voor je hebben. Voor wie is het een taboe? Is het mogelijk om naar een psycholoog te gaan zonder dit te delen met de personen bij wie dit een taboe is? Een psycholoog kan je heel goed helpen met je angsten. Het zou zo zonde zijn als je hier geen hulp bij krijgt doordat het als taboe wordt gezien, terwijl dit echt iets is waar je goed vanaf kunt komen. En daarnaast is een baby die veel huilt, fysieke klachten hebben zelf en weinig slapen allemaal heel heftig. Dus ik vind het echt niet gek dat dat iets met je doet mentaal.
2 jaar geleden
Reactie op vanille_a
Wat een lieve reacties 🥹♥️
Heel erg bedankt allemaal!!! 🙏♥️ Ik waardeer h ...
Denk aan jezelf! You can do it mom 🩵🩷
2 jaar geleden
Van je man ook niet zo leuk, had hij ‘m echt niet met wat meer moeite stil kunnen krijgen? Draagzak? Kinderwagen wandelen buiten, op z’n buik dragen bij kramp?
Ik zou zeker hulp zoeken. Overmatige zorgen kunnen duiden op postnatale depressie. Daarnaast riekt het naar irrationele/ dwangmatige gedachten.
De nicht van mijn goede vriendin had een postnatale depressie. Let wel, zij had daarvoor nooit psychische klachten gehad. Iedereen kan afglijden. Tien maanden na de geboorte van haar dochter heeft zij een einde aan haar leven gemaakt. Heel extreem.. ja, maar om aan te geven hoe belangrijk het is om je klachten serieus te nemen. 🙏














