Ik moet om alles huilen

Al een week ben ik heel emotioneel. Huil niet om alles, maar ben wel duidelijk niet happy. Herkenbaar dus. Ik weet helaas ook niet wat ik met mezelf aanmoet. Sterkte!

Dank je wel 🫶 en jij ook veel sterkte!

Hier nog een.. kwam en ging de vorige zwangerschap ik denk nu weer!

Ik heb hier ernorm veel last van. Maar merk dat het erger/extremer is als ik te moe ben en over m’n grens ben heel gegaan. Vooral de dag na dat ik niet naar m’n lichaam heb geluisterd zijn er alleen maar huil buien

Wat voor mij wel helpt als ik alles even niet meer zie zitten: tegen mezelf zeggen dat als ik ga slapen (voor de nacht), ik mij morgen wel weer beter voelt. Soms helpt het ook om iets te eten of te drinken, ik vergeet soms goed voor mezelf te zorgen.

Oh en ik heb ook zoveel nachtmerries sinds een aantal weken. Is dat voor jullie ook herkenbaar?

Ja, had ik vorige week ook echt nare dromen

Ik heb ook gemerkt dat het erger wordt door vermoeidheid! We moeten beter naar onze lichaam luisteren en niet over eigen grenzen gaan.

Oeff.. Sterkte!

Ik heb hier ook last van. Dacht dat ik de enige was en we dat gedoe met die emoties nou wel gehad hadden, maar blijkbaar niet dus😅 vorige week na weer een eerste, intense dag werken na de zomervakantie 's avonds ineens heel hard moeten huilen en ik kon het maar niet plaatsen. De dag daarna kreeg ik in zijn slaap een elleboog tegen mijn hoofd van mijn vriend, weer huilen. Ik word er gek van maar het hoort er bij zeggen we dan maar!

Oh nee🥲🥲 maar ik vind het eigenlijk alleen maar logisch dat je emo bent na zo’n intense dag! Probeer asjeblieft goed voor jezelf te zorgen 💞

Hier nog eentje! Heb het vooral als iemand iets voor mij doet of gewoon lief is.. hahah ook ben ik een enorme denker en als ik oppeens aan een mooie herinnering boven komt of hoe ik uitkijk naar dat ons kindje er is kan ik het ook niet droog houden. Het zijn vooral veel tranen van geluk. Het hoort erbij :)

Ik had de eerste weken dat ik in een gat terecht kwam. Dagen huilen, angstaanvallen. Uiteindelijk ben ik naar de psychiater gegaan en die heeft medicatie voor geschreven. Het kan dus meer zijn dan alleen hormonen. Nu gaat het hier gelukkig weer goed. Ondanks dat ik af en toe nog steeds huil.

Ik zou willen dat ik kon huilen. Ik ben alleen maar kwaad deze zwangerschap.

Ik heb al 2 keer moeten huilen, omdat mijn zoontje in zijn broek poepte (we zijn inmiddels 5/6 weken bezig met zindelijkheidstraining). 😅 hij kwam vervolgens aanzetten met een zakdoekje en zei ‘mama je hoeft niet verdrietig te zijn’. Toen moest ik weer huilen omdat ik mij schuldig voelde naar hem, hij doet zo goed zijn best 🥲

Hahaha ja ik herken dit ook wel. Moest huilen en was kwaad want kreeg een zak babykleding van verre familie lid. Ik vond de kleertjes lelijk en wilde ze niet in huis hebben. Maar voelde mij ondankbaar. Die familielid was weg hoor.