Onmogelijk neerleggen

Ik volg graag.

- vast slaapritueel - Slapen op een donkere kamer met White noise - goed wakkertijden in de gaten houden - sush pat techniek proberen: https://www.villabimbi.nl/slaapmethode-0-8-maanden/ Eerst bied je veel hulp en dat ga je steeds verder afbouwen tot zelf slapen lukt. Het zal niet van de ene op de andere dag goed gaan maar de aanhouder wint. Mits er natuurlijk geen medisch probleem is.

Onze dochter had dit ook, heeft tot zo'n 6 maanden geduurd. Alleen snachts in d'r wiegje verder altijd bij iemand willen zijn. Was niks onderliggende, echt de behoefte aan nabijheid. Uiteindelijk hebben we ons erbij neergelegd dat ze dit nodig had, dus altijd de draagzak mee. Op die manier kon ze gewoon mee een boodschap doen, lekker erop uit. Zowel thuis als buitenshuis altijd op/bij een van ons dus.. Uiteindelijk helemaal goed gekomen, nu 2,5 en een heerlijke vrolijke peuter die prima slaapt in d'r eigen bedje 😉 Wel fijn om te weten natuurlijk of t echt die behoefte aan nabijheid is of er niet iets is waar hij last van heeft.

Oh dat is fijn om te lezen. Ergens denk ik inderdaad dat het gewoon vanzelf over gaat. We zijn bij de osteopaat geweest en die vond verder geen lichamelijke klachten!

Als hij verder gewoon heel tevreden is dan zou het goed kunnen dat hij gewoon echt behoefte heeft aan nabijheid. Op de opvang konden ze haar trouwens wel wegleggen, 'gelukkig' want anders was t daar natuurlijk geen doen. Ze is nog altijd wel een echte knuffelkont hoor, maar niet meer 24/7 aan ons vastgeplakt haha. Komt echt goed! Kijk vooral wat hij nodig heeft. Je mag best op je moederinstinct vertrouwen 😉

Dankjewel! Doet me goed. Hij heeft 1 oefendag gehad op de opvang en die hebben hem ook in een draagdoek gedaan op den duur. We blijven het neerleggen gewoon oefenen maar ben wel heel blij dat ze hem daar ook niet laten huilen

Je hebt al mooie reacties gehad, dus misschien ten overvloede, maar mijn oudste is ook zo'n plakbandje. Het is nu een eigenwijze dreumes die zich prima zonder mij kan vermaken en buiten bij me vandaan loopt. Het enige nare vond ik de reacties van sommige mensen.

Wat bij mij de uitkomst was: een andere speen die ze kon vasthouden in haar mond. Dat geeft haar nu net dat zetje om in slaap te vallen in haar bedje en dat ik haar niet eindeloos hoef te wiegen

Hier ook twee kindjes die plakbandjes zijn/was. De oudste is ondertussen gewoon vrolijk en zelfstandig in zn eigen bed (komt wel elke ochtend nog even knuffelen in bed!) Maar de jongste (12weken) slaapt ook het liefste continu op iemand. Dus die slaapt vrolijk in de draagdoek.. wat wij als overgang naar bedje doen is altijd kort het zelfde slaapliedje in de doek knopen en dan zachtjes sushen en patten op zn billen ín de draagdoek, en dan 1 dutje per dag in zn bedje aanbieden en daar óok het zelfde liedje zingen met slaapzakje aandoen en dan sushen en patten in bedje, dan is enkel de plek anders maar de rest t zelfde. (Ik wiegde hem ook in zn bedje zachtjes op zn zij de eerste week dat we dit deden en bleef er naast het dutje meedoen zodat ik én wat rust pakte én er was als die wakker werd.) Zo heeft hij best wel makkelijk en heel liefdevol (geen enkele traan) vertrouwen in zn bedje gekregen als verlenging van ons. Wel letten op de juiste wakkertijd voor de grootste kans op succes! (11 weken is ong 75min)

Zolang er geen medisch probleem is miss verborgen reflux ? Die van ons heeft dus verborgen reflux en die wil ook alleen maar in de draagdoek maar dan slaapt ie ook lekker zo ga ik met hem overal naar toe en heb ik relatief veel vrijheid. En in zn wakkertijd kijkt ie lekker om zichheen hebben we hele gesprekken en laat ik hem vanalles zien. Fysiek heb ik een lang herstel in dat opzicht is de draagdoek vervelend maar voor hem is het de uitkomst. Ik zou gewoon lekker de deur uit gaan en hem dragen.

Welke speen heb je nu? 😊

Juist een hele fijne reactie! Dankjewel!

Anatomische speen van bibs maat 1 (dus niet die bolle speen maar “plat”)