Uit mijn slof schieten; jullie tips wanneer de kinderen de boel afbreken?

Hehe.. ik baal van mezelf! Maar dan ook echt. Omdat ik soms uit mijn slof schiet tegen mijn twee kinderen. Voorafgaand heb ik wel heel vaak verteld dat iets bijv. niet mag op verschillende manieren (normaal, streng, boos, grappig en soms verdrietig), maar dan horen ze mij niet, walsen ze over me heen of ik word gewoonweg uitgelachen. Ik heb best wel wat engelengeduld (mijn omgeving denkt vaak onterecht dat ik de kinderen niet aanpak of nooit boos wordt). Maar als ik dan boos ben, dan ben ik ook echt boos. Vaak heeft het dan te maken met respectloos zijn of dat ze zo enorm druk zijn, dat het echt goed mis kan gaan (met deuren gooien, elkaar pijn doen, springen op de bank terwijl de jongste al regelmatig eraf valt en bloedende lip heeft) of in de keuken rennen terwijl ik daar aan het koken ben (echt no go voor mij). Ik kom met mijn gewone vriendelijke stem niet boven ze uit als ze samen zo'n bui hebben, dus ik praat dan al iets luider om gehoord te kunnen worden. Soms loop ik gewoon even naar andere kamer om rustig te worden EN om te kijken of ze dan rustiger worden. Maar... het helpt allemaal niets. Eenmaal de rust terug ben ik ook rustig. Ik blijf niet boos, praat erover met ze. We zeggen sorry, knuffelen en gaan door. Ik zou dolgraag de eeuwige rustige, kalme moeder zijn. Maar.. dat lukt me niet! En ergens denk ik... ik geloof heus niet dat het overal altijd alleen maar liefdevol gaat. Toch ben ik benieuwd naar tips! Hoe doen jullie dit? Gehoord worden als meerdere kinderen de boel afbreken 😁