Een beetje naar binnengekeerd

Heel herkenbaar, ben echt sneller overprikkeld kan amper iets hebben en irriteer me aan alles

Herkenbaar ben snel geirriteerd en heb weinig zin in mensen aan te horen moet denk ook eff wenne aan het idee dat ik ook eerder word ingeleid

Ja ik denk doordat de lichamelijke ongemakken toenemen dat we geïrriteerd raken/ minder geduld hebben. Ik erger me in het openbaar heel erg aan drukte of mensen welke geen rekening met mij houden. Zucht.

Ik irriteer me sinds deze week (35 weken) aan serieus ALLES.. ik vind het vervelend voor de mensen om mij heen, maar ik kan er echt niks aan doen ik irriteer me zo erg zelfs aan de kleinste dingen.. 🥲

Wow ja heel herkenbaar, ik ben vandaag 38+3 en irriteer me ook aan veel dingen🙈. Wil het liefst alleen gelaten worden en geen gezeur van andere aanhoren.

Die hormonen vliegen de pan uit nou hoor.. heb daar ook last van, kan boos worden om alles of ineens janken om alles 😳 en heel erg moe.

Ja echt vervelend hè. Nou hopen dat het niet elke dag zo is dan worden het nog n zware 3 weken

Wanneer wordt je ingeleid?

Ohja dat begrijp ik hoor irritant. Ik heb dat ook endaarna knallende hoofdpijn 😏

31 ste en dan 1ste smorgens terug

Oh ik heb dit echt m’n hele zwangerschap en de vorige ook hoor 😅

Oké heel veel succes gewenst 😘

Herkenbaar! En dan ook me zo erg aan mezelf irriteren en schuldgevoel dat ik de sfeer zo druk..🥲

Ja hier ook voel me ook echt een heks op dit moment hoor ,

Nu 36+5 en begin dit ook steeds meer te merken. Ben liever thuis en wil op het moment zelf pas beslissen of ik ergens wel of niet heen ga/ zin in heb zonder me daarover schuldig te voelen. De verwachtingen van familie dat je met kerst toch wel komt als de baby er nog niet is (of met baby als die er wel is.. pardon?!). Dat jullie dat 30 jaar geleden deden en dat fysiek aankondiging prima maar laat mij lekker zelf beslissen. 😵

Ja dat begrijp ik dat doe ik nu ook echt per dag bekijken vandaag een verjaardag maar ik twijfel een beetje want ik heb een dreumes die alles van de tafel pakt…. Dus dat is wel druk dan. Oh wat erg dat met kerst 🙃 dat ze dat verwachten is wel vervelend lijkt mij

Ohja dat snap ik! Moet je de hele tijd van je stoel afkomen om je dreumes te corrigeren. Wellicht kun je iemand anders vragen je erbij te helpen? Ook lastig want je wilt soms wel gaan maar dit soort praktische dingen houden je dan tegen! Ik volg maar gewoon mijn gevoel. Mijn vriend is hierin heel chill die kan ik zeggen als ik het niet trek en dan gaan we niet zo simpel maakt hij het dan voor me omdat ik dat zelf lastig vindt. Dus dat is wel heel fijn om te merken dat hij mij steunt!

Ik heb het ook. Vandaag 36+1 en heb het hele weekend moeten huilen om van alles. Onze lichamen bereiden zich voor op de bevalling door extra oxytocine aan te maken. Dat hormoon zorgt er in dit stadium voor dat je naar binnen wil keren, je terug wil trekken. Logisch dus dat je minder kunt verdragen! Maar vervelend is het wel. Ik probeer nu de momenten dat de kinderen op school zijn echt alleen maar me-time te pakken. Hopelijk ben ik dan vanmiddag weer een leukere mama 😅

Herkenbaar! Ik ben niet te genieten en ik ben in staat om met iedereen om van alles en nog wat ruzie te maken 😂

Erg herkenbaar. Nu precies 35 weken zwanger en ik wil gewoon rust. Ik mis ook echt het begrip van mijn omgeving, zeker nu de verplichte feestdagen eraan komen met 10 volwassenen en 4 kleintjes (eigen familie) + 6 volwassenen en 1 snelle hond die door de hele kamer heen schiet (incl. tegen je buik/been/borst/etc. aan) en m'n man heeft al aangegeven dat ze dan écht de hele tijd in de bench moet want we willen absoluut niet dat ze tegen m'n buik aan beukt. Er wordt alleen totaal niet naar 'onder voorbehoud' geluisterd. Er wordt over mijn grenzen heen gewalst door mijn familie én door m'n schoonfamilie. Onbegrijpelijk, want andersom heb ik het destijds wel erg goed begrepen van m'n zus en schoonzus. Dat frustreert nog eens extra. Ik heb hierdoor ook huilbuien, omdat het me energie en gepieker kost. M'n man snapt het gelukkig wel heel goed en hij gaf aan dat, als ik iets echt niet wil, dat het dan niet het einde van de wereld is en dat ze het maar hebben te accepteren. Ook de algemene drukte in de stad ga ik niet zo goed (meer) op, en ook afspreken met vriendinnen doe ik nu niet meer, want ik wil me ook echt graag naar binnen keren en dingen binnenshuis doen. Rommelen in de babykamer, wasjes draaien, vluchttas aanvullen, samen met onze hond zijn, etc. M'n hond sleurt me er ook doorheen ❤️