Ervaring geplande keizersnede

Ik heb bij de eerste gewoon keizersnee gehad omdat me placenta millimeter ervoor stond en tweede was geplande keizersnee en derde wordt ook een geplande keizersnee volgendjaar.

Oh echt waar en wat zijn jou ervaringen als ik vragen mag voor mij de eerste keer dus . Vind t allemaal reuze spannend zeg 😅😅🙈🙈

Nou bij de eerste was het verschrikkelijk veel pijn en bloed verloren bij de keizersnee.maar wat ik wel heb gemerkt dat bij de tweede keizersnee wilde ik al met 5/ 6 dagen lopen maar het deedt wel heel veel pijn in je buik omdat je wordt gesneden in en uit je buik en ook al zie je de littekens ze verzorgen je wel heel goed in het ziekenhuis!! Daar mag je niet overklagen.kijk soms heb je geen keuze hoe je baby voor de eerste keer ligt in je buik.het gaat om jou en de gezondheid van je kind met bevalling of keizersnee.!!

Oh ecgt Maar hoe bedoel je veel.pijn tijdens de keizersnede of erna . 😅🙈🙈🙈

Als helemaal klaar zijn met jou ga je na je ruggenprik als al je verdoving is uitgewerkt ga je de pijn gelijk voelen in je buik.dan geven ze jou gelijk een paracetamol of iets sterkers want doen na de keizersnee heeel veel pijn.!!

Oh zo ja dacht al . Ja als je goede pijnstillers krijgt heb ik begrepen die geven ze gelijk om de 6 uur de eerste paar dagen zei mijn gynaecoloog gelukkig

Dat klopt maar na die 6uur is het weer uitgewerkt is echt pijn pijn.

Ja daarom zeiden ze ook iedere 6 dam voorkom je t ergste dus dat scheelt en dit is mijn derde kindje dus de eerste was n ramp bevallen pffff totaal ruptuur en 84 hechtingen en 6 weken niet kunne zitten. Een operatie verder en lopen niks nou schei maar uit placenta die scheurde tijdens dew bevalling ....is dit beter voor mij dan bij de eerste keer geloof me

Klopt als jij dat hebt meegemaakt dan zou ik deze pijn beter verdragen dan bevallen en uitscheuren!! Maar voor je denkt genees je snel en dan kan je ook meer doen!!

Ik heb bij mijn eerste een (semi-)geplande keizersnede gehad. Ik zou het niet aanraden. Vond het herstel pijnlijk en niet kunnen lopen als alleenstaande ouder van een pasgeboren baby vond ik echt heel klote. Zorg in het ziekenhuis vond ik persoonlijk vrij waardeloos, althans: de zorg zelf was heel goed maar na 2 dagen werd ik ontslagen terwijl ik echt nog niets kon en die zorg nog heel hard nodig had. Ben huilend uit het ziekenhuis ontslagen, kan er nog boos om worden als ik eraan denk. Ik wil deze keer dus vaginaal bevallen, maar soms heb je geen keuze zoals jij schrijft. Het litteken zou ik niet bang voor zijn, dat komt wel goed. Ik zou er vooral voor zorgen dat je tijdens het herstel de pijnstilling krijgt die je nodig hebt (ze willen je soms erg snel aan de paracetamol hebben terwijl ik veel langer een morfine-achtig middel nodig had). Gewoon aangeven wat je nodig hebt. 's Nachts heb je met een newborn voeden zeker een week echt hulp nodig, want draaien is lastig. Probeer ervoor te zorgen dat iemand anders je maaltijden maakt, eigenlijk is het zaak dat je volledig ontzorgd wordt, want dat heb je nodig. Vraag om macrogol zodat je stoelgang normaal op gang komt. En probeer echt goed op je strepen te gaan staan richting zorgverleners: wat niet lukt, lukt niet. Punt uit. In mijn ervaring word je heel snel gepusht om van alles te doen en te kunnen terwijl je daar echt nog niet aan toe bent. Het herstel voelde alsof ik een marathon moest lopen, mentaal qua verantwoordelijkheid en fysiek ook. Ik gun iedereen echt een heel veel betere ervaring en ik denk ook dat die op zich wel mogelijk is. De keizersnede zelf is overigens pijnloos, hopelijk geeft dat ook wat rust.

Ik heb een keizersnede gehad op verdenking van zwangerschapsvergiftiging en grote baby, nadat ze niet wilde komen met 14 uur weeënopwekkers en 6,5 cm ontsluiting wat niet vorderde. Ik heb nog nooit een operatie gehad in mijn leven, tot dat moment. Alles viel van A tot Z mee en ik beschouw mezelf echt als kleinzerig. De ruggenprik voelde ik amper, werkte in 1x goed. Bij de keizersnede werd er wat extra verdoving bij ingespoten. Ik heb niks van de operatie gevoeld, ik vroeg of ze al begonnen waren en toen bleek mijn buik al open te liggen. 😅 Ze was snel geboren, werd meteen bij mij neergelegd. Het ging goed met haar, ze was maar 3400 gram. Het hechten heb ik helemaal niks van gevoeld. We mochten direct samen naar de kraamkamer en ze is niet bij mij weggeweest. De pijn had ik echt enorm heftig verwacht. Ik las hier vaak: ze snijden door 7 lagen heen, keizersnede is veel heftiger dan vaginale bevalling. Ik kan niet zeggen dat het lekker was, mijn buik was gevoelig en ik schuifelde de eerste 2/3 dagen als een oud oma’tje, maar ik vond het pijnlevel echt niet oneindig. Ik heb geen dag in bed gelegen, wilde gewoon lekker op de bank zitten, beetje door huis scharrelen. Een vriendin van mij had een totaal ruptuur, kon echt weken lang niet goed naar het toilet, niet zitten, had problemen met hechtingen die niet zelf oploste etc. echt een klote begin. Dit heb ik allemaal nooit zo ervaren zelf. Ik heb bijna meer trauma’s aan de trombose prikken die ik 6 weken in mijn been moest zetten. Mijn benen waren bond en blauw en ik haaaatte het. Mijn litteken is echt bijna onzichtbaar. Je moet echt goed kijken om het te zien, mijn ondergoed/bikini valt er overheen. Het is heel mooi gehecht, geen verdikkingen, geen dikke streep. Het is glad en heel licht. Ik heb er weinig last van gehad, liep met zo’n 5/6 dagen weer buiten, echt niet op het oude tempo, maar prima voor een mini rondje. Doe wat goed voelt, ik heb geen ervaring met een vaginale bevalling dus misschien zou ik dat met vergelijking wel een miljoen keer beter hebben gevonden.

Ahwww dat is fijn om te lezen z3g en n heel geruststelling ook. En ja ik had t buj de eerste een totaal ruptuur nou schei ma uit zeg dat nooit meer ...dus nu een geplande keizersnede i v m met placenta voor de uitgang ligt . Dus ben al heel n lijkt met jounverhaal zeg . Dank je wel 😅😇🙏👌

Het is wel echt heel individueel verschillend als ik jouw ervaring weer zo lees. Die tromboseprikken was ik al helemaal vergeten 😅 De blaaskatheter verwijderen staat me nog levendig bij en ook de blaasontsteking die ik daarna kreeg. Ik heb eerder 2 vrij grote operaties gehad maar vond het herstel vd keizersnede echt zwaarder. Ook omdat er dan gelijk een baby is die je zorg nodig heeft. Wat ik wel herken is het niet zichtbare litteken en idd de pijnloze keizersnede zelf.

Ik heb 3 jaar terug een spoed keizersnede gehad nadat de stuitbevalling geen succes was. Heb gelukkig een hele positieve ervaring gehad en een goed herstel. Over 5 weken krijg ik weer een keizersnede en hoop dat ik het net weer zo ga ervaren als de vorige keer. Spannend vind ik het uiteraard wel hoe alles weer zal verlopen 🙌

Ahw dat is fijn om te lezen zeg. En wanneer precies ik ook over 5 weken. Mischien wel tegelijk zeg 😅😅💪 Nou heel erg veel succes gewenst hoor . En tuurlijk spannend maar oh zo benieuwd naar t kleine wondertje weer hoor 🥰😇🙏

Bij ons blijft denk ik ook het grote verschil dat ik er partner heb die zich echt enorm inzet en alles opgepakt heeft voor 3 weken, ook na zijn verlof nog veel bleef oppakken. Ik kon vrij bepalen wat ik zelf wilde oppakken en wat niet. Voor jou lijkt het mij mentaal ook echt enorm zwaar (buiten alle lichamelijke pijnen). Alle zorg rust op jou en dan moet je te gelijk herstellen. Zelfs met een vaginale bevalling lijkt me dit heel zwaar.

Ja denk idd dat het per vrouw scheelt. 1e was een spoed keizersnede, wist niet wat ik moest verwachten dus viel wel wat tegen. Maar 2e was een geplande en in mijn ervaring heeerlijk😅. Koffertje mee en kind halen en wist precies wat ik kon verwachten en snel weer op de been, veel lopen en water drinken. 3e komt 12 januari.. ik ben er klaar voor! Jij succes en gwn medicatie blijven slikken en goed naar je gevoel luisteren niks overhaast doen of willen doen

Het ligt natuurlijk vaak aan meerdere factoren, maar dat is met een gewone bevalling ook. Ik heb na een gewone bevalling ook vrouwen genoeg gezien met een hoop ongemakken weken, dan wel niet, maandenlang. Totaal rupturen, gekneusde stuitjes of soms bijv. ook bekkenpijn dat een lang herstel vergt. Dat heeft niks met een keizersnede(wond) te maken. Hierbij mijn ervaring, en dit was ook nog eens na een complexe keizersnede: Ik denk namelijk dat ik de vorige keizersnede meer last heb gehad van het bloedverlies dan van de keizersnede(wond) zelf. Ik kan me van pijn puur door de keizersnede niet zo gek veel herinneren. Meer een stukje ongemak en dat zat meer in darmen, naweeën, gasvorming, zwaar gevoel of iets in de buik/onder. Maar dat hoor ik bij gewone bevalling ook heel veel. Ik vond de eerste keer ontlasting bijv. wel even spannend. 🤣 Verder kon ik bijv. pas na 10 dagen ongeveer weer op mijn zij slapen en is het opstaan en rondbewegen zeker de 1e week wat meer moeizaam. Dus ja, je moet wat voorzichtiger en rustiger aan doen voor de wond die wat kan trekken en natuurlijk niet open mag gaan. Maar hechtingen van onderen trekken ook en kunnen ook zwaar irritant zijn (heb ik vernomen. 🫣) Het voorzichtig zijn en rustig aan doen zat ‘m voor mijn gevoel meer in het ‘zware’ werk dus poetsen, tillen en wandelen of verdere fysieke activiteiten opbouwen. Denk bijv. inderdaad niet dat je de 1e week heel makkelijk kunt koken en de 1e 3 dagen ook niet heel makkelijk ff snel uit bed bent, baby oppakt etc. Maar na die eerste 3/4 dagen gaat het herstel al stuk beter en sneller. Ik kon echt wel rond bewegen, op een stoel zitten, na 5 dagen weer stukje bij beetje buiten lopen, na 10 dagen a 2 weken weer wat verder wandelen en toen ook al ‘gewoon’ uiteten/terrasje zitten etc.

het verschilt denk ik per vrouw hoe die het ervaart etc.. ik heb bij mijn eerste een spoedkeizersnee gehad, de eerste halve week/week was echt een hel en dan voornamelijk met het draaien in bed, uit bed komen en vooral de eerste paar dagen het lopen wat veel pijn doet.. na de eerste week heb ik eigenlijk geen pijn meer gehad maar je moet het alsnog rustig aan doen.. dat vond ik echt moeilijk haha na 1,5 week was ik al de was aan het doen (wat eigenlijk niet hoort zo vroeg al) maarja je wilt ook bezig zijn haha... nu krijg ik eind januari een geplande keizersnee en ben nu meer bang voor mijn peuter (die kan nog wel eens wild zijn en op je springen enzo).. ik weet nu wat ik kan verwachten, en als je je ook zo in gaat stellen dan kan het wel mee vallen ipv dat als je gaat denken van oh het word makkelijk die pijn is niks, dan kan het nog wel moeilijk worden.. gewoon veel dingen uit handen proberen te geven sws de eerste 2 weken en langszaam alles weer een beetje oppakken

Denk dat dat zeker uitmaakt. Tegelijkertijd zag ik dat mijn beste vriendin na een overigens 50 uur durende vaginale bevalling op dag 2 toch al wel aangekleed haar baby in badje aan het doen was en toen kon ik nog niet eens lopen, laat staan aankleden. Heb er uitvoerig met het zkh over gesproken en die geven ook aan dat je over het algemeen inderdaad wel een stuk beter uit een vaginale bevalling komt, dus daar houd ik me wel aan vast. Alleenstaand ouderschap is uitdagend, dat klopt, maar die eerste 2 weken heb ik weleens gedacht "misschien had ik dit niet moeten doen want ik kan helemaal niet voor hem zorgen". En in de maanden en jaren daarna echt nooit meer, zie zelfs voordelen van mijn situatie. Ik was toen ook de eerste in de vriendengroep die een baby kreeg, dat hielp ook niet. Lag toen eerste week in een kraamhotel op een uur rijden van huis, bewust zodat ik ontzorgd zou worden, maar ook daar rekenden ze er 100% op dat iemand mij warm eten zou komen brengen 's avonds (?) want dat kon je daar dus niet krijgen. Dat kwam er allemaal bij dus. Tweede week thuis met nog extra kraamzorg thuis ging het al veel beter. Deze keer ga ik na het zkh naar huis, ks of niet. Thuis is ook mijn zoontje. Er komt een vriend een week in huis, ook 's nachts, met name om voor zoontje te zorgen. Vrienden komen nog 6 weken 1 dagdeel en 1 avond p.w.. Ik hoop dat we het daarmee redden. En als niet ga ik op mijn strepen staan: dan kan ik dus nog niet met ontslag. Ze moeten je niet wegsturen voordat je kunt lopen, bij andere operaties (heb er dus meer gehad) hebben ze dat ook nooit gedaan dus vind t vrij bizar hoe er gehandeld wordt na keizersnede. Maar goed.