Peuter niet zichzelf, voelt verandering?

Ik herken dit wel. Mijn zoontje is nog een stuk jonger, hij wordt in maart 2. Maar ik merk aan hem dat hij de hele tijd wil knuffelen, weer een stuk meer aan de borst wil en ook weer per se wil dat ik hem naar bed breng ipv papa. Voor zover ik weet hoort het er een beetje bij, dat ze onbewust nu nog veel aandacht en liefde vragen voordat ze het moeten delen. Ik hoor/lees het in ieder geval vaker.

Hier mijn dochter van bijna 2 ook. Eigenlijk precies t zelfde als wat jij omschrijft. Waar t echt een papa’s kindje was, moet ze nu niks van papa hebben. Je schijf nu een hormoon uit die de kinderen schijnbaar ruiken heb ik gelezen. Dus die merken heel erg dat er iets aan komt

Mijne is precies zo op het moment. Ze gaat het liefst als een Siamese tweeling door het leven terwijl ze hiervoor alleen pappa wilde. Ik denk dat ze de verandering aan voelt komen en dat sinterklaas periode er ook nog wel wat mee te maken heeft. Ik probeer er maar van te genieten want het zijn de laatste weken met haar samen. Maar hier is het gelukkig geen enorm drama. We praten er ook veel met haar over, boekjes lezen, stickerboek over de baby, dat soort dingen. Ze krijgt het toch wel mee. Ik denk dat het weghouden het niet beter maakt.

Ik herken het hoor! Mijn dochter van 3,5 heeft het vooral in de nacht soms ineens heel moeilijk. Ze wordt dan wakker en schreeuwt mijn naam, echt zo zielig. En verder is ze heel erg zorgzaam en beschermend naar mij toe. We proberen haar heel erg voor te bereiden op wat komen gaat, zodat ze wat meer rust ervaart

Hier precies hetzelfde, mijn zoontje van 3 zit constant aan me vastgeplakt en slaapt ook weer bij mij. Ik geniet er nog maar even van (ookal is het soms best vermoeiend).

Herkenbaar! Mijn zoontje wordt in maart 3 en hij is sinds een X aantal weken echt niet gezellig (hij heeft sowieso al een heel pittig karakter) en veel tegendraads en mij vooral uittesten😮‍💨 mijn lontje is ook behoorlijk kort inmiddels maar we maken er het beste van. Mijn jongste van 1,5 vindt het allemaal wel best daar merk ik echt helemaal niks aan. 32 weken zwanger nu.

Hier ook! Heel aanhankelijk naar mij toe, maar ook echt uittesten. Ben ook wel benieuwd wat jullie doen met de peuters overdag? Ik ben inmiddels niet meer zo mobiel, dus een speeltuin ofzo zit er echt even niet meer in

Ja vind ik ook lastig. Ik heb het geluk dat hij maandag bij mn moeder is, dinsdag bij opa en oma en dat hij daar met hun lekker op pad gaat. Woensdag + donderdag ochtendje speelzaal dus aardig voorzien 😂. En op de dagen thuis probeer ik altijd even een stukje te wandelen buiten (hij op zn loopfiets, dan is hij al blij), boodschapje, naar t winkelcentrum, naar de bieb of naar een speelcafe waar ik dan gewoon kan zitten toekijken🤭. Ik heb ook echt geen puf meer voor veel leuks. En dat nog 6 weken🫩😂

Ik was gister in de intratuin! Dat kan ik wel echt aanraden. Ze hebben bij ons een vrij grote speelhoek (monkey town achtig) en de kerstshow en de dierenafdeling vond hij prachtig. En ik kon dus lekker zitten en een cappuccino drinken terwijl hij aan het spelen was.

Ooh dit is zo herkenbaar en blij te lezen dat deze fase erbij hoort. Hier een dochter van 3,5 jaar rondlopen en ook inds enkele weken extreem aanhankelijk, zorgzaam en beschermend. Ze doet er alles aan om zo dicht mogelijk bij mij te zijn, wat betekent dat ze nu ook mee wil koken, schoonmaken etc. Ik geniet enorm van haar, maar merk dat ik het soms ook heel benauwend vind en het niet op elk moment even goed kan handelen.