Zelf om keizersnede vragen?

Jeetje wat akelig 😢, ik begrijp heel goed dat je hier dan over twijfelt. Vragen kan altijd lijkt me, ik zou dit zeker bespreekbaar maken met je verloskundige.

Wat super naar om te lezen dat je eerste bevalling zo’n trauma is. Ik snap je bezorgdheid heel goed en zou als ik jou was dit ook echt heel duidelijk gaan uitspreken en goed aangeven wat jou behoefte is. Wij hebben ons ook lange tijd niet gehoord gevoeld en je voelt je dan zo hulpeloos. Hopelijk mag je je kleine wondertje binnenkort op een fijn manier ontmoeten die ook voor jou goed voelt🫶🏻 weet dat je een sterke mama bent geloof in jezelf!

Ja dat is zeker mogelijk! Ik had dusdanig veel angsten bij mijn vorige zwangerschap dat ik erop stond om een keizersnede te krijgen. Gelukkig is dat mogelijk als je wel goed kan onderbouwen waarom, ook omdat een keizersnede zeker niet zonder risico is. Uiteindelijk heb ik hypnobirthing cursus gevolgd en heel veel filmpjes gekeken van bevallingen die wel soepel en goed waren verlopen, en nam dat veelal van mijn angsten weg. Ik ben met 41.5 ingeleid, 3 dagen bevalling gehad, en uiteindelijk een gezonde jongen gebaard van 3.3 kilo. Achteraf ben ik blij dat ik niet voor de zware buikoperatie ben gegaan. In kon na de bevalling direct weer op mijn benen staan en voor mijn kleine kon zorgen. Ik begrijp heel goed dat je een keizersnede wilt gezien alles wat je hebt meegemaakt! Overleg dit met je gynaecoloog en wees open en eerlijk over je angsten. Jij kan dit meis met of zonder keizersnede🙏👑

Hello, Ik kan me goed voorstellen dat je 1e bevalling traumatisch was als ik het zo lees. Je kan het zeker wel vragen. Maar sinds ik de keizersnede heb gehad, heb ik nog steeds een instabiele bekken en heftige rugklachten. Dus denk er echt goed over na. Voor mij was het ook wel een traumatische bevalling. En volgens mij krijg je een keizersnee als het echt niet lukt. Ik heb een keizersnee gekregen omdat ik te lang bleef hangen op 8 cm en ik geen kracht meer had. Mijn zoontje was met het gewicht van 4385 geboren 40 weken+ 2 dagen.

Het is sowieso mogelijk, een teamgenootje van mij heeft dit ook gevraagd. Ik denk dat het fysieke herstel bij een keizersnede erg zwaar is, maar zo te horen is het voor jou een stuk fijner als je mentaal ontzien wordt bij deze bevalling. Hoop op een fijne ervaring voor jou en je gezin!

Ik ben me er ook wel bewust van dat het een zware operatie is. Dat houd me ook wel een beetje tegen. Ik heb helaas al een instabiele bekken en heftige rugklachten sinds mijn vorige zwangerschap, dus helaas ook gekregen bij een gewone bevalling. Ik ben ook bang dat k het eerst gewoon moet proberen en dan alanog met spoed een keizersnee krijg. Dat trek ik zowel lichamelijk als mentaal niet denk ik. Volgendr week weer een groeiecho, dus dan ook maar even zien of hij zo groot blijft. Ik hoop vooral met iemand te praten die er meer mee kan. Ik wordt niet goed van elke 2 weken weer een andere gynacoloog die niet op de hoogte is en geen tijd voor me heeft.

Voor zover ik weet heb je altijd recht op een keizersnede als je dat wilt. Er zijn ook risico’s en nadelen aan verbonden, vooral voor jou, en daarom zullen ze vaak niet zomaar meegaan in deze wens, maar als jij het wilt, en er goed over hebt nagedacht mogen ze het niet weigeren, heb ik gelezen. Zou vooral het gesprek aangaan in het ziekenhuis hierover! Sterkte! ❤️

Ik heb aangevraagd een team van 2 a 3 mensen ipv elke keer wisselende gezichten, dit was voor mij ook erg stressvol. hier denken ze bij mij er wel goed in mee. Volgens mij mag je kiezen zeker als je een voorgeschiedenis hebt maar ben er niet 100% zeker van. Er zijn vaak geplande keizersnede! De pop poli zou ik aanraden zelf erg goede ervaring mee in de zwangerschap, hopelijk geen lange wachttijden voor je!

Ooh wat naar om te horen🥺❤️ Mijn zoontje heeft ook vastgezeten bij de bevalling. Gelukkig wel goed gekomen. Maar hij was ook stuk zwaarder dan ze dacht en hebben hem toen met spoed eruit moeten trekken zonder pers weeen. Hierna ook last blijven hebben van mij bekken. En nu al vanaf 12 weken thuis met bekkeninstabiliteit. Nu heb ik bij de verloskundige de vraag gekregen of ik niet liever een keizersnee wou. Ivm mijn vorige bevalling. Ik zelf twijfel heel erg. Nu heb ik volgende week afspraak bij de gynacoloog in het ziekenhuis om.mijn wensen te bespreken en te kijken wat een betere optie voor mij is. Ik zou als ik jou was nog eens aan kaarten en of ze je ook evt een afspraak in het ziekenhuis kunnen maken zodat je daar kunt bespreken hoe en wat. En vooral waarom je graag een keizersnede wilt.

Ja je hebt het recht dit te doen en je hebt hele goede overwegingen. De POP poli kan je hier zeker nog verder in ondersteunen. Maar inderdaad je mag duidelijk aangeven dat dit je voorkeur heeft. Succes!

Wat naar dat je dit mee hebt gemaakt en dat je je nu niet gehoord voelt. Wat ik zou doen is de poli bellen en vragen naar een extra afspraak met desnoods dubbele tijd om je zorgen te bespreken. Ik denk echt dat als er de tijd is voor een lang consult waarin je je verhaal kan doen, ze naar je luisteren en de opties/voor-nadelen met je kunnen bespreken. Ik vind het erg invoelbaar dat je neigt naar een keizersnee, en ik denk dat ze het echt wel zullen overwegen.

Iemand een idee of een hoog gewicht een reden kan zijn voor een keizersnee? Ons zoontje is nu 34 weken en 3100 gram... hij loopt dus 5 weken voor qua groei🙄 Ik ben een beetje bang voor inleiden ivm voorgeschiedenis met stilgeboorte en angst dat hij blijft vastzitten met een schouder oid. Maar geen idee of de grootte een aanleiding kan zijn dat ze zelf zeggen je kan een keizersnee doen.

Meid ik zie meerdere berichtjes van je voorbij komen en ik snap je angsten en zorgen met jouw voorgeschiedenis. Kun je niet een gesprek aanvragen bij je verloskundige of gynaecoloog en al je vragen daar neerleggen? Mijn ervaring is wel dat het meten niet heel accuraat is..

De verloskundige mag helaas niks meer zeggen want ik ben medisch. Het ziekenhuis is gewoon slecht. Elke keer heb ik een ander die wat anders roept. En ons zieknhuis heeft dus geen pop poli. Elke keer geef ik het aan en wordt er overheen gepraat of niks mee gedaan. Super vervelend, maar geen idee wie ik het nog moet vragen. 😕

Wat vervelend.. is er in het ziekenhuis misschien waar je een klik mee hebt die zich hard wil maken voor je? Ik loop ook in het ziekenhuis en wacht nog op een datum voor de keizersnede, dat gaat niet zo soepel alsin ze stellen het geven van een datum steeds uit maar ik zie wel steeds dezelfde gynaecoloog, echografisch en ze zijn heel begripvol..

Hee lieverd, Wat een vervelende situatie zit je in zeg. Ik snap zo goed je overweging voor een keizersnede en ik vind het naar om te horen dat je daarin niet gehoord wordt door het ziekenhuis. Het ziekenhuis zal natuurlijk altijd pleiten voor een vaginale baring, als dit ook maar enigszins mogelijk is. Echter kan je zeker het verzoek tot keizersnede indienen bij je (behandeld) gynaecoloog. Als je het gevoel hebt dat dit ziekenhuis je écht niet wil (aan)horen, heb je altijd recht op een second opinion in een ander ziekenhuis! Laat je gynaecoloog of je verloskundige je daar naartoe verwijzen. Ook hoor ik dat je verloskundige niks meer te zeggen heeft. Daar ben ik het niet helemaal mee eens. Je mag nog steeds vertrouwen op zorg van je verloskundige (eventueel zelfs shared care nog houden), wellicht hebben zij met het huidige ziekenhuis korte lijntjes en kunnen ze iets voor je betekenen/voor je bemiddelen hierin? Heb je het weleens met ze erover gehad? Wellicht echt het proberen waard!

Jeetje, wat een akelige situatie. Ik begrijp je angst heel goed. Ik heb geen ervaringen met een natuurlijke geboorte, maar wel al 2 keer een keizersnede gehad, de derde wordt ook een keizersnede. De eerste had een waterhoofd (en zwaar gehandicapt door een hersenbloeding), dat had nooit gepast, en dat was de reden voor een keizersnede. Door alle verhalen over zuurstoftekort tijdens een natuurlijke bevalling (die verhalen krijg je mee als je veel contact hebt met ouders met een gehandicapt kind, wat natuurlijk de uitzondering is), durfde ik een natuurlijke bevalling niet aan bij de tweede (en ook de angst dat ik in paniek zou raken). Ik woon niet in Nederland en hier doen ze niet zo moeilijk. De mening van mijn gynaecoloog: voor een keizersnede zit er iets meer risico voor de moeder, een natuurlijke geboorte iets meer risico voor het kind. Voor iedereen is het anders, maar ik vond het herstel beide keizersnede heel erg meevallen. Stond dezelfde dag alweer op mijn benen. Hopelijk voel je je gehoord de volgende afspraak.

Wat naar dat je je niet gehoord voelt! Dit kan echt een stuk beter. Mijn 2e kindje is overleden en dat was 'niet eens' rondom de geboorte, al is het toen ook heel spannend geweest. Maar daarom is er nu wel veel tijd en begrip voor mij en voel me echt gehoord. Ik ben vanaf deze week overgedragen naar het ziekenhuis, niet om medische reden maar voor mijn eigen gemoedsrust en er wordt fijn met mij mee gedacht. Keizersnede is bij mij geen vraag geweest, maar mogelijkheid tot inleiden wel, dit zou dan kunnen met 39 weken (mijn ervaring is ook geen vroeggeboorte). De verloskundige heeft aangegeven dat ik die altijd mag bellen. Is dat voor jou misschien nog een mogelijkheid? Of kan de huisarts meedenken? Is een ander ziekenhuis mogelijk? Ik zou het er iig niet bij laten zitten, want dit is niet helpend om met vertrouwen richting bevalling te gaan!

Wat 'fijn' dat jij een keizersnede kreeg bij je eerst kindje. Was dat ook om jou te beschermen, of alleen voor je kindje? Want ook mijn eerste kindje had ook een waterhoofd. Toch moest ik zou ik vaginaal bevallen van de gynaecoloog, want dat zou beter zijn voor mijn herstel. De bevalling verliep extreem problematisch. Er wordt getrokken om hem eruit te krijgen. Eindstand: een dood kind en een ernstige totaalruptuur.

Heel eerlijk: dit zou een non-issue moeten zijn. Je hebt het meest afschuwelijke meegemaakt wat een ouder kan meemaken, namelijk het verlies van een kind. Daarnaast heb je een traumatische bevalling meegemaakt. Dit zou MEER dan genoeg reden moeten zijn, om voor een geplande keizersnede te moeten gaan als jij dat wil. Ik zou het gesprek nogmaals aangaan met je gynaecoloog, en dan heel duidelijk aangeven waarom dit zo belangrijk voor je is. Aangeven wat je beweegredenen zijn en hoeveel rust dit je zou geven. Het is jouw lijf, lichaam en baby. Als er iets misgaat tijdens de bevalling dan zal jij met de consequenties moeten leven. Veel meer dan een arts die je één keer in je leven ziet en daarna nooit meer.