4 Reacties

2 jaar geleden

Heeey Ik snap je gevoelens. Hoe staat je man erin als jullie wat groter zouden gaan wonen?(als dit mogelijk is natuurlijk) Misschien is het goed om met hem erover in gesprek te gaan. Staat hij wel open voor überhaupt nog een kleine of is deze deur helemaal gesloten? En zo ja, wat de reden ervan is. Ik ben bang als je het op eigen houtje zal doen, zonder support, je misschien onbewust je relatie er schade aan zal brengen. Tenzij hij het zelf ook goed vind natuurlijk. Ik wens jou en jullie alle liefde toe en hoop dat jullie er samen uit kunnen komen. Weet dat mannen soms ook iets langer de tijd voor nodig hebben om aan het idee te wennen. Ik weet niet hoe oud jullie oudste is? Wij zijn met een 2e begonnen toen onze jongste 1,5 jaar oud was. Eerder wilde mijn vriend ook niet ❤️

2 jaar geleden

Reactie op Kellebell

Heeey Ik snap je gevoelens. Hoe staat je man erin als jullie wat groter z ...
Mijn dochter is nu 2 wij wonen in een woonwagen groter wonen is geen optie omdat we dan nooit meer terug komen op het kamp ik support me met alles hij is bang dat de eerste miss hien minder aandacht zou gaan krijgen ik heb altijd in me hoofd als wij zouden te komen overlijden wie heeft zij dat om het verdriet mee te delen

2 jaar geleden

Reactie op Irisyennie

Mijn dochter is nu 2 wij wonen in een woonwagen groter wonen is geen optie ...
Oooo vandaar! Ja dat snap ik. Lijkt me wel super leuk om zo knus te wonen haha Wel heel lief dat hij er zo over denkt. Is hij vanuit huis enig kind? Misschien dat daarin ook een verschil qua mening in kan zitten. Dat jij er zo over denkt qua overlijden komt dat ook ergens vandaan of niet? Als het inderdaad zou gebeuren, ooit op een dag, heeft ze dan geen andere familie die er ook voor haar kan zijn? Heeft deze reden voor jou de overhand of wil je het ook echt voor jezelf doen als aanvulling van jullie liefdevol gezin?

2 jaar geleden

Je geeft wel aan dat hij achter je staat welke keuze je ook maakt, maar ook dat je het zonder zijn support wilt doen dat klinkt een beetje tegenstrijdig. Ik denk dat het heel belangrijk is om deze keuze samen te maken. Anders komt dat jullie relatie misschien ook niet ten goede. Ik zou het er toch met hem nog een keer over hebben en aangeven hoe graag jij dit wilt. En misschien zelfs aangeven dat je gevoel zelf zo sterk is dat je dit bijna zonder zijn support wil doen, maar dat je wel vind dat dit iets is waar je samen voor moet gaan. Ik ben zelf 28 weken zwanger van de tweede, mijn man heeft bij de eerste ook heel lang de boot af gehouden (als het aan mij lag had ik al 6 jaar geleden de eerste gehad ipv 2jr) mijn gevoel was ook zo sterk dat ik soms dacht ik wordt gewoon stiekem zwanger dan kan hij niks zeggen, maar ik ben blij dat ik heb gewacht tot we er beide klaar voor waren. Er is naar mijn mening niks zo belangrijk dan sterke basis in je relatie als je kinderen krijgt.