Drama met de nachten

Ik heb hem eens besteld. Hopen dat het werkt! Het verzwaringsdeken werkt tot nu toe helaas niet.

Bij ons werkt het echt top, hoop voor jullie ook. Ik ben ook slaapcoach en raadde deze vaak ook aan aan ouders

Oh wat goed dat je ook slaapcoach bent!! Heel Handig voor je eigen kinderen ha ha. Hier is het echt enorm zoeken gezien ze echt al 1 maand telkens wakker wordt..😕

Ja haha zeker. De reden dat ik inderdaad gestart ben. Maar ook bij slaapcoaches is het soms kommer en kwel hoor 😉 ja bij ons was het echt vanaf begin januari continu wakker in de nacht. Om gek van te worden. Nu weer een week goed slapen en dan merk je weer hoe killing die nachten zijn 🫢

Inmiddels een maand verder en nog geen verbetering. Dat middeltje van bachbloesemmix houd ik in mijn achterhoofd! Op aanraden van het cb laten we haar nu huilen en gaan we er niet meer elke 5 minuten heen. We "mogen" 1x checken of er niets anders aan de hand is en dan weer rustig de kamer uit. Al 3 nachten 2 à 3 uur achter elkaar aan het huilen... als we haar dan vragen wat ze moet doen als papa en mama niet komen zegt ze heel trots "liggen en zelf slapen". Ze weet het wel, maar lijkt op het moment zelf niet uit haar bui te kunnen stappen. Ik hoop dat het bij jullie inmiddels beter gaat!

Oh mama dat is heftig hè? Hier heeft het ook zeker twee maanden geduurd maar ineens was het over. Tenminste, heeeeeel af en toe heeft hij nog eens een vreselijke huilbui in de nacht maar bijna nooit meer. Ik dacht eerst dat het te maken had met een te lang middagdutje, maar volgens mij heeft hij zich gewoon weer ontzettend ontwikkeld. Hij geeft nu ook vaker aan dat hij bang is, terwijl hij ervoor nergens bang voor was. Dus misschien snapt hij de wereld weer wat beter en was het daarom drama snachts? Tsja, wie zal het zeggen… Hier hielp niks, troosten en aandacht verergerden de bui. Ik gaf aan dat ik hem even liet en dat mama in de andere kamer is en dat hij mag komen als hij mama nodig heeft. Kwam altijd na een tijdje, knuffelen en dan samen in slaap vallen. Nu slaapt ie gewoon weer in zijn eigen peuterbed.. Sterkte en ik hoop dat het snel voorbij is bij jullie!

Hier komt ze elke avond rond 23:00u naar ons bed om bij ons verder te slapen. Door onze jongste dochter hebben we al 11 maanden gebroken nachten waardoor we vaak gewoon echt op zijn😔 We laten het daarom vaak toe dat ze bij ons komt liggen. Ik moet zeggen dat dit iets is wat ik bij m’n jongste dochter niet meer zou doen, gezien ik het gevoel heb dat dit nu een gewoonte is geworden🥲 Helaas is onze oudste dochter heel pittig. Ze klimt uit haar bed met en zonder slaapzak, opent de deuren of de klinken nou normaal, of verticaal in de deur zitten….. dat maakt het er allemaal niet makkelijker op! We proberen het haar uit te leggen. Maar ze gaat niet slapen totdat we bij haar zitten of ze bij ons slaapt. En zodra je wilt opstaan van haar bed (omdat we erbij zitten) wordt ze wakker en wilt ze niet meer alleen slapen. Ik merk wel dat sinds dit begonnen is, haar spraak/taal ook achteruit ging. Nu een aantal weken verder heeft ze zich enorm uitgebreid qua taal/spraak. Ze zegt nu echt hele zinnen en begrijpt letterlijk ALLES! We hebben vandaag de oliën binnen gekregen en direct ermee gestart. Hoop dat het snel bij haar gaat helpen. Alles is een fase, zo sta ik er in. Dus we blijven positief🥰

Wat vervelend dat ze vanaf het moment dat jullie naar bed gaan wakker wordt en het drama begint. Hier sinds kort ook een zoontje dat aangeeft bang te zijn (voor Hooky Pooky, van zo'n liedje, geen idee wat het is). Soms s nachts, maar meestal voor het naar bed brengen. We praten er dan uitgebreid over, vooral met veel vragen (Wat is dat dan? Hoe zien ze eruit? Zijn ze lief? Etc) Ik heb het trouwens vaak met hem over monsters, maar daar ligt dan blijkbaar geen peuterzorg. Ik heb wel het gevoel dat er weer zo'n ontwikkelingsfase plaats vindt, eerder had hij geen benul van angst. Wellicht geldt dat bij jullie ook wat betreft het onrustige slapen. Wij hebben een aantal maanden terug uitgelegd dat hij rustig kan roepen als er wat is, ipv van te schreeuwen. En sindsdien doet hij dat ook. We komen dan ook wel altijd binnen afzienbare tijd. Heel fijn, ipv dat geschreeuw waar we eerst voor kwamen. Van vrienden weet ik dat ze hier een beloningssysteem voor hadden bedacht. Misschien dat zoiets werkt. Het punt van voordelen zien van het normaal vinden van handelingen/acties herken ik heel erg. Kleine slimmerikjes, iets wat je 1x doet is de volgende dag de nieuwe normaal (alleen bij groot eigen belang uiteraard) of even gemopper. Hier haal ik mn zoontje bijna altijd (tenzij ik merk dat hij er een potje van maakt) uit bed voor een knuffel. Sinds baby zijn al gedaan en merk dat het huidcontract hem ontzettend helpt, maar dat verschilt vast per kind. Ik zing dan altijd een liedje voor hem en daarna gaat leg ik hem weer in zn bedje. Ik merk de laatste tijd dat hij dan, ook midden in de nacht, nog even iets kwijt moet wat op zn hart ligt (over de Hooky pooky, maar ook dat hij toch geen buschauffeur wil worden🙈) Op de kamer blijven en in je eigen bed leggen dan weer geen ervaring mee.