Een 2e kindje

Ik heb éxact dezelfde gevoelens! Dus ik lees graag even mee

Wat een herkenbaar gevoel. Vooral het stukje ‘kan ik het wel’ en ‘nu al’ maar aan de andere kant denk ik dan waarom zouden andere mensen het wel kunnen en ik/wij niet. Ik denk dat het een kwestie is van tijd en wennen en dat het uiteindelijk allemaal op zijn pootjes terecht zal komen. Wij hebben het de laatste tijd ook veel over een tweede kindje en van de week besloten er wel gewoon voor te gaan. Wij moeten hiervoor weer een icsi traject en zoals bij elke zwangerschap weet je niet wanneer het zal lukken. Misschien ben je straks een jaar verder (bij wijze van spreken) en dan is je kindje alweer een stukje ouder als de kleine geboren wordt. Ik kan niet uit verdere ervaring spreken met al meerdere kindjes maar volg je het. Ik denk echt dat het uiteindelijk goed komt♥️ Ohja, onze kleine meid wordt ook eind juli 2.

Ik bedoel natuurlijk volg je ‘hart’

Ook ik zat met veel onzekerheden en had dezelfde gedachten als die jij hebt. Mijn man was al veel eerder klaar voor een tweede kind, maar ik wilde nog echt even wachten. We gingen er uiteindelijk voor en nu ben ik 3,5 maand zwanger. De gedachten spelen nog steeds een rol, maar door veel ervaringen te horen en te lezen worden de gedachten wel minder.

Oeps nog niet klaar met typen... Maar volg je eigen gevoel. Ik huil nu soms ook vanwege de gedachten en onzekerheden, maar ik denk dan ook als andere vrouwen dat lukt, dan moet mij het toch ook lukken. Één van de opmerkingen die me is bijgebleven is dat je je eerste kind ook een cadeautje geeft voor zijn leven, namelijk een broertje of zusje!

Ik ben nu 33 weken zwanger van ons tweede kindje. Ons meisje wordt in juli 2, ik had al heel snel met 8 maanden een wens voor een tweede. Maar inderdaad ook, het is nog vroeg en hoe allemaal? Samen met m’n man er uiteindelijk gekozen om met haar verjaardag te stoppen met de anticonceptie. Het is dus vrij snel gelukt… toen kwamen wederom weer die onzekerheden, dat ging een tijde weg, maar nu is verder bij de bevalling kom… vind ik het toch weer spannend. We hebben daarnaast ook een hond die veel beweging nodig heeft en ben dus van alles aan het verzinnen hoe/wat het allemaal draaiende te houden. Maar de verloskundige gaf ook aan, probeer het los te laten, de kraamzorg is er ook om hierin te begeleiden… en het gaat waarschijnlijk straks allemaal natuurlijk. Inderdaad wat meerdere zeggen: als andere het kunnen, kan ik het ook. Dus volg je gevoel hierin!♥️

Wij hadden die vragen ook. Pittige start gehad met ons zoontje, maar de wens voor een 2de kindje is zo groot. En ook met klein leeftijdsverschil. Ik ben nu 15 weken zwanger en de vragen blijven haha. Ik denk dan inderdaad ook, de kraamhulp helpt je op weg en de eerste weken is mijn man thuis. Het zal weer even zoeken worden naar een nieuw ritme en het zal echt soms wel pittig zijn. Maar als ik nu naar ons zoontje kijk, dan denk ik, wat is een jaar bikkelen tegenover zoveel jaar plezier en liefde 🥰

Onze zoon word in juli ook 2 jaar en ben afgelopen februari bevallen van ons tweede zoontje. Ook ik heb regelmatig gedacht "oohjee..kan ik dit wel" en "is het niet te snel" (2e was ook nog niet echt gepland, maar zeer welkom)🥰 Ja het is zeker af en toe pittig.. maar dat komt ook wel omdat de tweede niet zo makkelijk was als de eerste😅 Maar ik zou oprecht niet anders meer willen! De oudste is echt zo lief voor zijn broertje! Als de jongste huilt doet hij het tutje in, wilt mee de fles geven, spontaan kusjes geven. En als de jongste slaapt ga ik gewoon met de oudste spelen zodat hij niet het gevoel krijgt dat hij geen aandacht meer krijgt.(maar daar zorgen opa en oma ook wel voor😜) Gewoon doen waar je je goed bij voelt!💕

Mijn zoontjen wordt over twee maanden twee. Mijn tweede zoontje is 4 maanden oud. En ja, nu ik er twee heb besef ik hoe makkelijk één kind is in vergelijking met twee. Ik merk dat dit ook meer druk op de relatie legt dan bij de eerste. Je hebt simpelweg heel weinig tijd voor jezelf. Aan de andere kant vind ik het ook genieten om te zien hoe ze op elkaar reageren en ik hoop dat ze veel aan elkaar hebben in hun leven, nu het vrij dicht op elkaar zit. Uiteindelijk komt het goed, maar ik wil je wel de tip geven om de lat wat minder hoog te leggen en niet te streng te zijn voor jezelf. Dat voorkomt een hoop negatieve gevoelens.

Oooh lees deze reacties zo graag. Allemaal positief. Tijdje geleden was er ook zo'n topic erover en toen ik zei dat ik twijfelde, kreeg ik veel negatieve reacties. De twijfels zijn ondertussen al wat minder en we willen er wel voor gaan. Je ziet ook aan ons dochter dat zij totaal niet gemaakt is voor enig kind te zijn ook, zij schreeuwt voor een broer of zus. (Ookal kan ze het nog niet zeggen) 😂😍

Ik heb totaal geen last van schuldgevoelens naar mijn oudste. Het lijkt me heel gezond dat hij gedeelde aandacht krijgt en misschien is dat in het begin niet zo leuk, maar hij heeft straks wel een extra persoon om zijn leven mee te kunnen delen. Hoe mooi is dat?? De vraag 'kan ik dit wel?' is wat mij betreft niet de juiste vraag. Ik stel hem anders: hoe zorg ik dat ik mentaal en fysiek 'sane' blijf met twee jonge kinderen? Ik doe dat door na de bevalling een half jaar thuis te blijven. De oudste blijft 3 dagen in de week andere opvang krijgen (waarvan 2x opa grootouders) en de jongste zal na een maand of 2 meegaan op 2 dagen, waardoor ik écht tijd heb om bij te komen. En nee, dan ga ik echt niet braaf huisvrouw spelen, amehoela. Wanneer ik weer aan het werk ga heb ik een halve tot hele vrije dag per week en dat zal ook enorm helpen. Accepteer hulp en leg de lat niet te hoog in de tropenjaren. Dat is hoe ik erover denk.

Echt hele fijne reacties hier ! Voel mij begrepen en gesteund! 🙏💖

Wat een fijne reactie ! Zo had ik er nog niet over na gedacht. Hoe heb je het geregeld dat je een half jaartje na de bevalling thuis mag blijven? Bij de eerste moest ik met 3 en halve maand alweer aan het werk.

Graag gedaan, fijn dat je er wat aan hebt. :) Ik werk in het voortgezet onderwijs. Onze vakanties moeten gecompenseerd worden volgens de CAO, dus zo krijg ik al 3 weken extra (herfst + kerst). Verder kan ik elk jaar max 50 uren sparen (wel naar ratio werktijdfactor!) en die voor verschillende doeleinden inzetten zoals taakverlichting. Ik kies ervoor om die uren vast te plakken aan mijn verlof. Mijn werkgever doet daar niet moeilijk over. Maar dit is antwoord is dus helaas wel specifiek voor mijn sector.