Hoe gaan jullie met je frustratie om?

Heel normaal, mede mama! Ook wij zijn een keer het zat en kunnen niet meer. Hier ook een jongetje die de grenzen op zoekt, hoort erbij denk ik altijd maar, maar wat is het soms lastig! Soms is weglopen ook de oplossing, doe ik soms ook 🙈 voor dat je echt dingen zegt of doet die je niet wilt. Wees niet te hard voor jezelf, je doet het goed 😊

Nou wat lief! Dankjewel.

Niet te streng zijn voor jezelf inderdaad! Heel herkenbaar dit, vooral toen ik zwanger was van de tweede had ik er veel moeite mee rustig te blijven, nu is de jongste net twee en slaapt ze eindelijk door, merk dat dat veel goed doet en ik er een stuk relaxer onder ben. Erg moe zijn en geduldig zijn met een kleintje is gewoon echt wel een hele uitdaging maar maakt je echt geen mindere moeder!

Ah nou wat lief… wel fijn dat het ook herkenbaar is. Maak me dan zorgen dat ik vanalles verpest in nou ja weet ik het wat..

Maak ik me soms ook zorgen om hoor, maar ik bedenk altijd maar dat ik ook maar een mens ben en helaas niet perfect.. En als ik eens uitval terwijl dat misschien totaal onterecht was zeg ik sorry tegen ze als ik weer rustig ben en probeer ik uit te leggen waarom ik zo reageerde en waarom dat niet goed was, leren ze ook van. 😊