Hoe gaan jullie met je frustratie om?

Hoi allemaal, Ohhh net weer een moment gehad dat ik gewoon ontplof. Als m’n zoontje voor de honderdste keer niet luistert, de weg op rent (en ik met m’n hoogzwangere lijf erachteraan ren), z’n tanden niet wil poetsen, geen schone pamper, niet mee naar huis willen… Ik ben er soms zo zat van. Ik kan me meestal redelijk rustig houden en alles uitleggen en goed gedrag complimenteren enzovoorts, maar op een gegeven moment ben ik ook gewoon moe. Maar goed, ik ga daar dus niet goed mee om, want op dat soort moment dreig ik vaak met “oké, dan niet, mama gaat weg want mama wordt nu heel boos”. Geen gedrag waar ik trots op ben en ik weet niet zo goed hoe ik hier wel goed mee om kan gaan. Op dat soort momenten zit rustig blijven en het nog 10 keer zeggen er ook niet meer in. Herkennen jullie dit? En wat doen jullie? Iemand tips?