Miskraam

Geen tips, wil je alleen ongelofelijk veel sterkte wensen 😘

Jeetje onwijs veel sterkte met het verlies..❤️ Geef het rustig een plekje, en daarna kunnen jullie er over na denken om het weer te proberen?

Heel veel sterkte ❤️

Jeetje... niemand die je kan vertellen hoe je ermee om moet gaan. Doe wat je gevoel je in geeft. Niks is goed of fout.. je hormonen zullen na een paar dagen afzakken waardoor je het een plekje zou kunnen gaan geven.. maar neem de tijd die je nodig hebt.. heel veel sterkte voor nu 💋

Heh nee wat ongelofelijk verdrietig! Geen tips, iedereen gaat er op z'n eigen manier mee om. Laat het verdriet er zijn en doe waar jullie je goed bij voelen. Heel veel sterkte 🤗

Hallo, aller eerst wil een ik je heel veel sterkte wensen. Zelf in juni dit jaar ook een miskraam gehad. Tips kan ik je helaas niet geven . Het is wat je zelf prettig vind , ik vond erover praten fijn met de mensen die ik vertrouwde. En op den duur kan je het een plekje geven maar dat heeft tijd nodig. Het is echt een rouwproces. Ik wens je veel sterkte en kracht .

Heel veel sterkte! Mijn eerste zwangerschap eindigde in een miskraam. Het is ook echt een rollercoaster. Doe het vooral op je eigen manier. Als je niks wil doen, doe je niks en ala je juist van alles wil ondernemen is dat ook goed. Laat je vooral niet vertellen wat 'hoort' en volg je gevoel. Heel veel sterkte!

Probeer het niet op te stapelen en laat uw tranen gaan zou ik zeggen... Ik wens je veel sterkte💔

Sterkte we steunen je in deze lastige tijd😣❤.

Heel veel sterkte 😓

Heel veel sterkte 🌟❤

Heel veel sterkte!!

Veel sterkte!! 🙁

Heel veel sterkte... krop je emoties niet op en neem je tijd voor de verwerking. Ik heb een vroege miskraam gehad en het voelde voor mij goed om een mooi kaartje in te lijsten en neer te zetten, ter herinnering aan het kindje wat hier ook zo gewenst was. Doe vooral waar jullie je goed bij voelen 🍀

Iedereen verwerkt dat op zijn eigen manier denk ik. Ik had in april een vroege miskraam. Ben een week thuis gebleven en heb veel gehuild maar ook geprobeerd leuke dingen te doen met mijn gezin en het zo een plekje gegeven. Voor mij is het niet nodig om ietste hebben of doen als herinnering maar voor jou helpt het misschien wel. In ieder geval veel sterkte de komende tijd. Want het is hoe dan ook gewoon klote.

Wat mij hielp, was in gedachten houden dat het een reden had dat het mis ging. En proberen ook gewoon alle emoties toe te laten. Blijft een lastig iets, net als bij elk ander verlies, zal ieder zn eigen weg vinden.

Ach lieverd, wat naar... Ik heb het meegemaakt met de eerste zwangerschap en mij hielp het echt dat de verloskundige zei: ‘Je gaat de komende dagen hoe dan ook jezelf schuldig voelen en denken ‘wat als ik nou niet dat gegeten had...’ of ... stop dat meteen in je hoofd. Vraag je partner daarmee te helpen. En meteen te zeggen: er is geen schuld. Dit gebeurt helaas soms’. Ze had gelijk. En mijn man zei af en toe: ‘Doe je het? Ga je dat paadje op?’ Dat hielp om voorbij mijn eigen schaamte te komen. Ook zeiden vriendinnen die het hadden meegemaakt allebei dat mijn man en ik na 5 dagen knetterende ruzie zouden krijgen door het verschil in beleving. Het zit in jouw lijf, dat doet wat met de verwerking. Ze hadden ook gelijk. Mijn man was - en het is echt een lieverd!! - even klaar met al mijn tranen... tsja en ik niet. Ook dat hielp om voorspeld te krijgen. Het zegt niks over je relatie dat je verschillend rouwt hierom. Wie weet gebeurt het jullie niet he!! Oh en bij mij zijn de ‘miskramen’ mislukt. 2x met pillen aan de slag geweest om het ‘op te wekken’ - weet dus niet of dit voor jou nog speelt - en daarna alsnog curettage gehad. Dat vond ik ook nogal heftig; en was dus liever direct voor curettage gegaan. Heel veel sterkte. Ik draag ‘Valentijn’ - onze werktitel, vanwege de uitgerekende datum 😉 - nog altijd in mijn hart. Ik ben hem dankbaar dat hij me heeft laten voelen hóe ontzettend graag ik moeder wilde worden (ik stond daar altijd wat twijfelend in). Hij heeft van mij ‘moeder in gedachte’ gemaakt en ons kindje uit de tweede zwangerschap, die nu alweer 2 is, ‘moeder in levende lijve’. Ook dat helpt mij om het zo betekenis te geven. Helpt dit een beetje? Sterkte en wat ongelofelijk goed dat je dit hier deelt he! Goed van je!

Wat mooi verteld. Ik herken het inderdaad ook wel dat mijn man even klaar was met dat gehuil van mij. En ik snapte dat ook wel. Maar hij hoefde het maar te hebben over de zolder verbouwen of ik huilde weer, want dat hoefde nu toch niet meer? En nu jij het over de uitgerekende datum hebt besef ik ineens dat dat van mij 15 december is. Ik hoopte dat ik die datum zou vergeten maar dat doe ik dus niet. Ik denk dat ik toch een kaarsje ga branden voor de baby die er niet kwam. En heel hard hopen dat deze baby gezond en wel ter wereld komt.

Wat mooi gezegd! Ik herken dit heel erg en wou dat ik het van tevoren had geweten. Fijn dat je dit zo neerzet. Voor de topicstarter: heel veel sterkte meid. Laat je verdriet er zijn. Je mag het voelen. Alleen zo kan je het een plekje geven. Mijn mk is nu een half jaar geleden en ik heb het gevoel dat onze beeb to be beschermd wordt door z'n grote broer.

Heel veel sterkte.... 😘