Verlatingsangst

Onze kleine is 21 maanden. Na heeeeel lang een vroege vogel gehad te hebben en bijna altijd huilen bij het naar bed gaan, gaat het sinds 1.5 week eindelijk beter. Ze slaapt overdag eindelijk langer, huilt niet bij het naar bed gaan en wordt later wakker in de ochtend. Maar sinds een dag of 2 is het tóch weer hommelos bij het naar bed brengen: gisteravond huilde ze alles bij elkaar (savonds echt een uitzondering) en zojuist bij de middagdut ook huilen huilen huilen (nu nog steeds). Als oma haar naar bed legt is er niets aan de hand, bij de opvang ook niet. Maar hier dus wel, ik vermoed dat het verlatingsangst is (klampt zich enorm aan me vast als ik haar in bed wil leggen). Herkent iemand dit rond deze leeftijd? Tips om hiermee om te gaan? Ervaring leert namelijk dat als ze rustig in slaap valt, ze goede en lange slaapjes doet, maar als ze huilend in slaap valt, ze meestal alweer heel snel (soms zelfs na 20 minuten) weer wakker wordt en ze dus de rest van de dag veel te moe is. Ik dacht er eindelijk een beetje te zijn met dat slapen, maar helaas. Hoop dat iemand een goede tip voor me heeft 🙂