26 Reacties
2 jaar geleden
Mijn zoontje is bijna 19 maanden en ook nog steeds zeer moeizame nachten :(( niet zo vaak wakker als bij jullie maar toch zeker 2 keer. Ik denk steeds: ach nu is het vast een sprongetje, dan weer tandjes, dan weer ziek, er is altijd wel wat maar in 1.5 jaar tijd hebben we misschien 2 normale nachten gehad. Ik word er ook radeloos van. Ik overweeg een slaapcoach in te schakelen. Hoe gaan de slaapjes overdag bij jullie?
2 jaar geleden
Reactie op Sigu
Mijn zoontje is bijna 19 maanden en ook nog steeds zeer moeizame nachten : ...
Overdag gaat het goed. Dan slaapt hij 1½ tot 2½ uur vanaf 12 uur. Hij loopt zelf al naar de deur van de hal als ik vraag of hij wil slapen.
2 jaar geleden
Kleine update: Alex heeft een paar weken in het gips gezeten omdat hij alleen maar op zijn tenen liep. Platte voet lukte niet. Heeft ook een mri ondergaan onder volledige narcose. Daarvoor sliep hij ook al slecht, maar misschien heeft de spanning van al de onderzoeken ook wel een rol gespeeld. Ze denken dat hij lichtelijk spastische beentjes heeft, maar dat wordt nog bekeken (vandaar de mri).
2 jaar geleden
Wat vervelend dat de nachten zo slecht gaan. Slaapt jullie kleine helemaal in het donker of hebben jullie een klein nachtlampje aan?
Het kan voor sommige kindjes helpen om iets van een nachtlampje aan te hebben, omdat ze het donker soms eng kunnen vinden
Hoop dat jullie iets vinden wat bij jullie kleine past en jullie weer kunnen genieten van de rustige nachten ❤
2 jaar geleden
Reactie op Kellebell
Wat vervelend dat de nachten zo slecht gaan. Slaapt jullie kleine helemaal ...
Het is pikkedonker in zijn kamer. Met een verduisterend rolgordijn en overgordijnen. We hebben het lampje van de babyfoon een aantal keer geprobeerd, maar dat hielp niet. Ook wanneer we alleen de gordijnen dichtdoen (die zijn niet verduisterend) huilt hij. En hij valt niet vanzelf in slaap.
Ze zijn aan het onderzoeken of ik autisme heb, misschien heeft hij het ook en slaapt hij daardoor slecht?
2 jaar geleden
Het eerste levensjaar van onze dochter ging ook ongeveer hoe jij beschrijft. We bleven bij haar tot ze sliep. Ik was als de dood dat ze zich verloren of eenzaam voelde. Maar daardoor had ze dat eerste jaar dus nooit geleerd om zelf in slaap te vallen. Het in bed leggen duurde gemakkelijk 1.5 tot 2 uur en ze werd snachts ook 2 á 3 keer wakker en dan duurde het ook makkelijk een uur voordat ze weer sliep (en wij haar kamer uit konden sluipen). Op advies van de jeugd verpleegkundige van het consultatiebureau hebben we toen de volgende methode toegepast: in de avond het avondritueel zoals gewoonlijk doen. En daarna onze dochter wakker in bed leggen en de kamer uit gaan. Als ze dan ging huilen wachtten we 5 minuten en gingen we weer terug. Ik pak haar dan even op om haar te troosten en leg haar zodra ze weer rustig is weer terug in bed en ga weer de kamer uit. De eerste 3 nachten was het verschrikkelijk. We moesten wel 10 keer terug voordat ze uiteindelijk sliep. Maar na die drie nachten was het alsof ze ineens begreep dat ze het zelf kon. Als we haar in bed legden ging ze gewoon slapen. Nog steeds moeten we meestal nog wel 1 keer terug naar boven savonds maar daarna gaat ze gewoon slapen. Ook snachts als ze nu wakker wordt kan ze zelf weer in slaap vallen. Ze slaapt nu gemiddeld meer dan de helft van de nachten gewoon door en als ze snachts wakker wordt is het vaak een kwestie van even troosten en weer terugleggen en dan gaat ze weer slapen. Het is echt een verademing! Ik hoop dat het jullie wat helpt. Hou vol pap en mam!💪
2 jaar geleden
Reactie op Pronkje
Het eerste levensjaar van onze dochter ging ook ongeveer hoe jij beschrijft ...
Ook dit hebben we al geprobeerd. Het werkt niet. Week of 2 volgehouden. Daarna bij hem gebleven tot hij sliep. En na een tijdje opnieuw geprobeerd. Wat we ook doen, hij slaapt alleen in mijn armen. Zijn speentje valt meerdere keren uit (omdat hij echt helemaal weg is dan), maar als ik hem weg leg dan houdt hij het maximaal een uurtje vol, maar vaak maar 10/15 minuten
2 jaar geleden
Och wat ontzettend vervelend en wat moeten jullie moe zijn! Hier ook een slechte slaper waar we 's nachts gerust 2 uur naast z'n bed konden zitten en uiteindelijk bij ons in bed belandde.
Ik ben met hem naar de osteopaat gegaan en dat heeft zo enorm veel geholpen. Ook heb ik de cursus "liefdevol zelfstandig slapen" van de happy baby coach gedaan. Dat was zo'n eye opener en sindsdien zoveel stappen gezet! We hebben onze aanwezigheid afgebouwd. Wij zitten nu in onze eigen slaapkamer terwijl hij zelf in z'n eigen bed in slaap valt. Hij weet dat we op afstand aanwezig zijn en dat is nu voldoende. Nooit verwacht dat het zou gaan werken, want we zaten echt naast z'n bed met onze armen door de spijlen over z'n bol te wrijven tot hij sliep. Soms 1,5 uur. Echt slopend.
Wat ik vooral uit die cursus gehaald heb is het ontladen. De kans geven om emoties eruit te laten onder begeleiding.
Zeker na zo'n spannende gebeurtenis in het ziekenhuis.. dat gaat ze niet in de koude kleren zitten! En ze kunnen het niet vertellen.. Hier merk ik het vooral tijdens spel, als hij expres dingen ineens niet meer kan (blokje ergens in stoppen) en hier enorm gefrustreerd op reageert. Dan moet er even wat emoties uit. Als ik hem hier de kans voor geef dan is het tegenwoordig zo over en kan hij weer lekker door spelen.
Sorry voor m'n lange verhaal, maar ik werd zelf zo enorm moedeloos van het weinige slapen. Ik hoop dat je er iets aan hebt 🍀 heel veel succes!! En het aller belangrijkste: volg altijd je gevoel!!
2 jaar geleden
Reactie op Annemiek1990
Och wat ontzettend vervelend en wat moeten jullie moe zijn! Hier ook een sl ...
Dankje! Geeft hoop. Ik vind het voor ons zelf vervelend, maar voor Alex vind ik het veel erger. Hij slaapt ook niet altijd goed hierdoor.
2 jaar geleden
Reactie op Martijn050
Het is pikkedonker in zijn kamer. Met een verduisterend rolgordijn en overg ...
Ach die arme schat toch
Ik weet niet in hoeverre dat met elkaar in verbinding zit. Ik werk toevallig in de gehandicaptenzorg vaak met het autisme spectrum maar heb daar nog niet eerder van gehoord. Merk jezelf een soort afstand naar je zoontje toe? Misschien kun je dat dan navragen
2 jaar geleden
Wat een barre ellende dat jullie allemaal nog steeds zo slecht slapen. Ik begrijp je noodkreet maar al te goed. Het hele eerste levensjaar van onze zoon zag er ook zo uit in de nacht. Als je al zo lang bezig bent met slaap, hebben jullie waarschijnlijk al heel veel geprobeerd. Wij toen ook, maar wat ons ons leven terug heeft gegeven is het inhuren van een slaapcoach. Een keiharde maar fantastische reset voor t hele gezin mbt slaap. Het was elke cent waard. Onze zoon is nog steeds geen hele goede slaper, maar we kunnen altijd terug vallen op de tools die we hebben toegepast waardoor we de draad weer snel op kunnen pakken en kunnen slapen.
Heel veel sterkte, hou vol en wellicht kan een professional jullie hiermee helpen.
2 jaar geleden
Reactie op Martijn050
Dankje! Geeft hoop. Ik vind het voor ons zelf vervelend, maar voor Alex vin ...
Ja ik begrijp je helemaal. Ik heb ook echt veel gehuild, omdat ik het zo sneu vond voor onze zoon. Hij was altijd zo moe, maar slapen lukte gewoon niet.
Wij kwamen echt in een vicieuze cirkel terecht waar we doorheen moesten prikken. Maar je moet even de juiste handvaten krijgen wat voor jullie werkt.
Ik heb echt veel aan de cursus van de happy baby coach gehad. Echt op een liefdevolle manier. Ze heeft ook Instagram en deelt daar ook super veel tips. Misschien kun je daar eens kijken wat voor je gevoel je erbij hebt of het iets voor jullie is. Ze reageert ook op privé berichten, dus kunt altijd advies vragen als je ergens tegenaan loopt.
Ik hoop dat jullie snel iets vinden wat voor jullie werkt zodat jullie allemaal wat slaap in kunnen halen 🍀
2 jaar geleden
En hoe gaat het overdag? Is hij vrolijk, eet en speelt hij graag? Is zijn ontlasting ook goed? Soms het probleem zit misschien in voedsel intolerantie of in algemene ontwikkeling?
Mijn zoon slaapt rustig alleen in ons bed... 🤷♀️ en met een geluid van ikea FÖRNUFTIG luchtreiniger op 5!😉
2 jaar geleden
Kan hij wel zelfstandig in slaap vallen? Zo niet, zou daar een groot deel van het "probleem" kunnen liggen. Wanneer hij zelf in slaap kan komen, zou ook het vele wakker worden 's nachts voorbij kunnen zijn. Als hij dan wakker wordt, weet hij hoe weer zelf in slaap te komen.
Wel lijkt het me verstandig om medische 'problemen' uit te sluiten. Ik las dat hij misschien wat met zijn benen heeft. Wellicht is dat ook van invloed op het (niet) slapen.
Sterkte en succes💪
2 jaar geleden
Reactie op Ekein
Kan hij wel zelfstandig in slaap vallen? Zo niet, zou daar een groot deel v ...
Ja hij kan wel zelf in slaap komen. Dat doet hij met name 's middags. Maar niet in de avond.
Ze dachten in december aan een spierziekte, maar dat was het gelukkig niet. Wel is hij sindsdien onder behandeling bij een fysio, en zat hij ruim 6 weken in het gips. Vandaag horen we of hij spastisch is, of dat ze verder gaan zoeken (naar een fout in zijn dna)
2 jaar geleden
Reactie op Martijn050
Ja hij kan wel zelf in slaap komen. Dat doet hij met name 's middags. Maar ...
Dat hij 's avonds niet zelf in slaap valt/komt zou toch best (een groot onderdeel van) het probleem kunnen zijn (mits het niet medisch is natuurlijk).
Dat nu nog aanleren zal, denk ik, niet zonder tranen gaan.
Hebben jullie 's middags en 's avonds hetzelfde ritueel (waarbij die in de middag wellicht wat korter is)? Beginnen jullie 's avonds standaard met wiegen of proberen jullie het eerst 'gewoon' in bed?
Wij hebben periodes gehad dat in bed leggen direct krijsen en gaan staan was en dat we ook gingen wiegen (en later zitten op een stoel). We kregen hem echter niet slapend in bed. Hij werd dan direct wakker. Als het al lukte dan pas na ruim een uur of zo.
Uiteindelijk zijn we hem toch "gewoon" in bed gaan leggen waarbij we tijdens het ritueel steeds vertelden wat er ging gebeuren en dat hij naar bed zou gaan. Na het in bed leggen, gingen we de kamer uit. Dat was direct krijsen en staan. Dan gingen we via de babyfoon praten en zeggen dat hij lekker moest gaan liggen en gaan slapen, slaap lekker, enz. Dat werkte natuurlijk niet direct, maar meestal ging hij toch best snel liggen en slapen. Als we bij hem bleven en hem in bed probeerden te troosten, raakte hij juist helemaal overstuur. Als het praten via de babyfoon niet werkte, gingen we wel naar hem toe natuurlijk. Maar dat was steeds minder nodig.
Ons (avond)ritueel is als volgt (zoon is bijna 20 maanden):
- beneden al een paar keer aankondigen dat hij zo naar zijn kamer gaat en naar zijn bed (wij zeggen bewust niet "boven", want dat is voor hem de zolder en daar slaapt zijn grote broer en dan wil hij daar naartoe😬).
- wanneer het tijd is hem de keuze geven zelf de trap op te gaan of hem te tillen (hij kan nogal dwars zijn en driftbuien krijgen).
- naar zijn kamer om om te kleden en slaapzak aan te doen (gaat ook niet heel makkelijk, want spelen is leuker). De andere ouder doet dan de gordijnen dicht en legt zijn 2 knuffels in bed. Er is een klein lampje aan.
- flesje warme melk op het grote bed (gordijnen dicht en klein lampje aan). Tijdens het drinken vertellen dat hij zo lekker naar zijn bedje gaat en gaat slapen.
- na de fles naar zijn kamer (zelf lopen, tillen, vliegen, wat dan ook maar werkt om hem op zijn kamer te krijgen 😜).
- tanden poetsen (ook niet het meest makkelijke) en verhaaltjes lezen/liedjes zingen. Voordat we aan het laatste boekje/liedje beginnen dit heel duidelijk aangeven en dat hij daarna naar bed gaat en gaat slapen. Terugvragen of hij het heeft gehoord en begrepen (hij zegt wel eens nee en dan vertellen we het nog een keer).
- na het laatste boekje/liedje vragen we bij wie hij op de schouder wil. De andere ouder geeft een kus en doet het lampje uit en gaat weg en laat de deur op een kier.
- de ouder die blijft gaat met hem op de stoel zitten. Hij ligt dan tegen je aan met zijn hoofd op je schouder. Dan vertellen we dat we nu eerst gaan knuffelen en dat hij daarna naar zijn bed gaat en gaat slapen. Na een bevestiging van zijn kant nemen we op chronologische volgorde de dag door. Wat hebben we gedaan, wat is er gebeurd, hoe voelde hij zich daarbij. We sluiten dan af met dat we nog even knuffelen en dat hij daarna naar bed gaat en gaat slapen. Dan zegt hij meestal "nee" 🤣 We blijven dan knuffelen en met pauzes zeggen: "we gaan nu nog even knuffelen, maar daarna ga je naar je bed en lekker slapen. Daarna gaan we alvast staan (na aankondiging) en dan wil hij al snel naar bed. Dan stoppen we hem in, kus en slaap lekker.
De laatste stap (de dag doornemen op de schouder) heeft hij "zelf" geïntroduceerd. We zijn daarin meegegaan door even met hem bij het ledikant te blijven staan (toen hij niet in bed wilde en op onze schouder bleef liggen) en de dag door te nemen. En dit werkte erg goed. Sindskort wil hij dit graag op de stoel doen.
Wanneer hij 's nachts wakker wordt, proberen we naar hem toe gaan te vermijden. We hebben gemerkt dat hij dan meer overstuur raakt. Eerst laten we hem gewoon. Mocht het erger worden, dan praten we via de babyfoon. Meestal is dat voldoende en gaat hij weer slapen.
Nou, het is een heel verhaal geworden😬 Misschien hebben jullie er iets aan.
Misschien hebben jullie ook iets aan deze informatie:
https://happybabycoach.com/aanbod/liefdevol-zelfstandig-slapen/
https://www.slaaptipsvoorbabys.nl/slapen/baby-zelf-in-slaap-laten-vallen/
https://www.eindelijkslapen.nl/producten/
https://www.eindelijkslapen.nl/tips/
2 jaar geleden
Reactie op Ekein
Dat hij 's avonds niet zelf in slaap valt/komt zou toch best (een groot ond ...
We zeggen dat we zo lekker gaan slapen. Dan loopt hij al naar de deur van de gang, want zelf de trap op gaan vindt hij geweldig.
Wij geven hem om 18.15 zijn flesje melk, en om 18.45 poetsen we zijn tanden. Rond 19.00 uur gaan we naar boven.
Boven kleden we hem om, en een van ons (meestal ik, omdat hij een tijdje heel eenkennig was, en krijste als mijn vrouw hem in slaap wilde helpen) blijft bij hem.
Dan zing ik een liedje en hou hem lekker vast. Soms merk ik dat hij langzaam ontspant, maar soms blijft hij ook erg onrustig (steeds zijn hoofd van mijn rechter- naar mijn linkerschouder verleggen, en met mijn haar spelen).
Zodra ik merk dat zijn ademhaling wat rustiger wordt, dan leg ik hem weg. Met zijn knuffelaapje in zijn ene arm, want anders wil het niet.
Vaak is hij dan nog half wakker. Hij valt dan wel in slaap, maar soms horen we hem om 20.30 nog steeds brabbelen door de babyfoon.
Gisteravond was hij maar 3x wakker geworden (tussen 21.45 en 00.30 uur) en daarna sliep hij door tot 6.00 uur. Dat was echt een super goede nacht. De nacht ervoor werd hij constant wakker tussen 00.45 en 4.00 uur. Dat was een 'normale' nacht.
2 jaar geleden
Reactie op Martijn050
We zeggen dat we zo lekker gaan slapen. Dan loopt hij al naar de deur van d ...
Fijn dat het een relatief goede nacht was. Hopelijk hebben jullie ook kunnen slapen 🤗
Klinkt alsof jullie een prima ritueel hebben en hij gaat dus eigenlijk ook wel slapen. Of gaat het maar af en toe zo 'makkelijk'? In je openingspost heb je het over in slaap wiegen.
En hoe goed eet hij overdag? Zou het kunnen zijn dat hij wakker wordt door honger/trek?
Hoe was de uitslag van de onderzoeken?