Bang voor alle nieuwe/spontane dingen

Hey allemaal, Mijn zoontje is 2 jaar en is vaak bang voor dingen. Hij zet het dan meteen op krijsen en krijg ik hem met geen mogelijkheid stil. Hij wilt dan meteen weglopen en durft dan geen stap meer te zeggen. Als ik een paar voorbeelden moet noemen van de dingen waar hij bang voor is: auto's bij het oversteken, boormachine, scheerapparaat, stofzuiger, harde geluiden en zo kan ik nog wel even door. En ook bang voor de mensen die hij niet kent. Als ze tegen hem praten is het soms nog wel oke. Maar zodra ze hem aanraken zet hij het ook meteen op krijsen. Daarna is het meteen weer raak als ze hem alleen al aankijken of bij hem in de buurt komen. Dit laatste deed hij wel vaker zo rond 1 jaar i.v.m. eenkenningheid. Het ging daarna steeds beter. En was hij er eigenlijk wel overheen. Maar nu lijkt het weer terug te komen. We waren net samen naar een bruiloft met best wat harde muziek. We zouden er een uurtje blijven had ik in mijn achterhoofd. Zodat hij zou wennen aan zulke harde geluiden eb de drukte. Het is bij ons gebruikelijk dat de kleintjes ook welkom zijn. Er zijn dus genoeg vriendjes/neefjes/nichtjes met wie hij kan spelen. Maar nee, we hebben geen stap binnen kunnen zetten. Hij begon meteen met huilen. Ik mocht niet eens zijn jas uit doen. Oma en nichtje van hem kwamen erbij. En hebben er alles aan gedaan om hem over te halen. Maar het was echt niet te doen. We zijn dus toch maar terug gekomen. Ik heb geen flauw idee hoe we hier doorheen moeten. Heeft iemand wat tips? Of herkent iemand zich hierin? Alvast bedankt.