Bang voor andere mensen

Huilt hij ook als je hem dan bij je neemt? Of is het puur alleen als diegene in de kamer is en je zoontje zit zelf ook te spelen? Wat ik hier merk is dat veel jonge kinderen niet zoveel met mijn oma hebben. Zodra ze haar zien beginnen ze te huilen. Mijn oma is niet altijd even empatisch en soms gaat ze echt vlak voor een kindje staan klappen, liedjes zingen en druk doen en naar mijn idee voelen kindjes zich dan even niet veilig waaronder mijn eigen kids ook. Ze snapt dan ook niet dat ze moet stoppen 🙈 verder is ze super lief en toen mijn beide kids wat ouder werden accepteerden ze haar wel en mijn oudste is nu echt gek op haar 🥰 Dus misschien ook even een fase en je zoontje op dat moment lekker bij je nemen dat hij veilig bij jou de bekende nog beter kan leren kennen? Of dat je bij hem op de grond gaat zitten als diegene in de buurt is? Succes 💪🏻

Mijn dochter heeft dit bij mijn tante en dat komt, denken wij, doordat zij psychische klachten heeft. En onze dochter haar mogelijk aanvoelt als gevaar. Maar het kan natuurlijk ook zijn dat mijn dochter mij aanvoelt en ik zelf niet op mijn gemak voel bij mijn tante. Dit zijn mijn aannames en heb geen psychologie gestudeerd, maar mijn gevoel zegt dit wel.

Bedankt voor jullie reacties mijn zoon wordt inderdaad ook niet rustig als ik hem bij me heb. Hij blijft ook eindeloos krijsen en overstrekken zelfs als ik hem vast heb. Geen idee wat we hier mee aanmoeten. Het is zo random, dus geen idee bij wie of wanneer het kan gebeuren.

Jeetje wat lastig en vervelend voor jullie allemaal zeg. Ik heb zelf wel dat ik soms merk dat mijn zoontje het ergens echt totaal niet fijn vindt. Dat uit zich niet zo heftig als met krijsen en over strekken maar dan wil hij alleen bij mij zijn. Vaak is dat als ik me zelf ook niet geweldig voel op die plek. Heb jij zelf bepaalde (onderbewuste) gevoelens met deze personen?

Nee totaal niet, het is een hele lieve tante. En het ging daarvoor gewoon helemaal goed met hem. Zo bijzonder wat er dan in zijn hoofdje omgaat.

Mijn dochter huilt niet bij vreemden maar kijkt ze echt aan met een blik joh… en echt iedereen. Wildvreemden, ooms/tantes/neefjes/nichtjes. Alleen bij mijn ouders en ons eigen gezin en een aantal vriendinnen van mij is ze helemaal zichzelf. Zal ze van mij geërfd hebben, ik hou ook niet van mensen😅 nee gekkigheid. Is een karakter ding denk ik. Mijn zoon is precies het tegenovergestelde. Die was als baby al continue aan het kraaien naar andere en nog steeds praat hij tegen iedereen die hij tegenkomt.

Ik hoop dat het een fase is. Als onze zoon bij vreemde mensen komt gaat hij nu ook mega krijsen. Ik ging naar de buren die op straat stonden en had hem in m'n armen; krijsen! We gingen naar een familiefeest (wel heel druk); krijsen. Onze jongen heeft ook niet graag drukte of veel volk rond zich. Zal wel weer overwaaien.

Sinds wanneer heeft je zoontje dit gedrag?

Best wel herkenbaar.. Sowieso als we eens ergens anders zijn dan thuis (familie), en iemand wil spelen, of even met m kletsen dan word hij of heel verlegen, of hij gaat huilen en wil alleen maar bij mij zijn.

Een week of 3 gok ik