Ben ik te beschermend?

Ik weet even niet wat ik moet doen. Morgen is het koningsdag. De oom van mijn vriend woont aan de singel dat onderdeel is van de route vd vrijmarkt. Traditiegetrouw gaat de familie van mijn vriend daar naar toe en met een kraampje voor het huis spullen verkopen. Is altijd super gezellig, maar dan komt nu de maar…Mijn vriend wil nu morgen met z’n drietjes gaan en daar zie ik enorm tegenop. We moeten eerst zo’n 20 minuten met de auto naar een station en daarna nog een halfuur met de trein naar Utrecht. Onze dochter is 1,5 en slaapt vaak nog 2 tot 3 uur in de middag. Vooral op donderdag omdat ze de dinsdag en woensdag bij de opvang is waar ze minder slaapt dan thuis. Verder is het een meisje dat het liefst de hele dag loopt, klimt en klautert. Dus de hele tijd in de wandelwagen zitten gaat hem niet worden. Maar laten lopen, moeten wij er continu achteraan om te zorgen dat ze niet in de singel valt, ze heeft daar in Utrecht in mijn oven niks, ze is nog te klein denk ik. En ze kan nergens slapen, dus dat wordt een drama als ze moe wordt. Bovendien zie ik het ook al niet zitten om met een wandelwagen door de menigte te gaan, ze ziet dan alleen maar benen. Ik denk niet dat we er haar een plezier mee doen met zo veel onrust en prikkels. Mijn vriend zegt dat het juist fijn is om dit soort dagen met familie door te brengen en dat we altijd al rekening houden met onze dochter en dat we ook best eens voor onszelf mogen kiezen. We staan hierin dus lijnrecht tegenover elkaar, aangezien ik dus de beren op de weg zie en hij niet. Ik vraag me nu dus af of ik nu te moeilijk doe/denk en te beschermend ben? Of denkt mijn vriend er te makkelijk over (wie overigens een hele goede en lieve papa en partner is, maar we kunnen nogal eens verschillen van mening) Ik weet even niet wat ik moet doen nu, vind dit heel lastig, zeker aangezien het de sfeer in huis nu even niet ten goede komt😬