Enorme stress door lastige schoonmoeder - graag advies!

Het is zo herkenbaar. Bij was ook zelfde en nog erger. In het begin had ik wel stress maar daardoor heb ik 1 keer miskraam gehad en problemen gekregen tijdens deze zwangerschap. Je moet weten dat deze mensen nooit gaan veranderen, wat je ook doet. Het enige dat je kan doen is gwn negeren. Wat ze ook doet, zegt of koopt moet je negeren en geen ruzie maken. Je moet denken over je baby. ❤️❤️❤️

Pff :( - vervelend dat je de situatie herkent. Ik heb ook een miskraam gehad..vorig jaar. In een week waar ik zoveel stress door haar had. Eerste wat ik op dat moment dacht is “dit komt door haar”. Toen heb ik die gedachte proberen los te laten, maar merk dat ik ergens toch denk..dat ik daardoor een miskraam had. Zo moeilijk om te negeren.. vooral omdat ik aan ons kindje denk. Dat je mij of je zoon zo behandeld.. oke. Maar ik wil niet dat ons kindje in een negatieve, manipulatieve omgeving opgroeit...

Allereerst, heel erg vervelend!! Ik herken niet het gedrag qua materialistisch zijn en zich zoooo erg ermee willen bemoeien, maar mijn schoonmoeder is ook super dominant. Dit is al sinds de jeugd van mijn man. Herken het ook dat wanneer je een grens aangeeft, ze je gewoon (in ons geval soms maandenlang) negeert en wacht tot jij terugkomt en doet alsof er niks aan de hand is. Bij ons heeft dit een paar jaar geleden ertoe geleid dat mijn man afstand genomen heeft om aan zichzelf te werken. Hij werd namelijk elke keer als hij z'n ouders zag enorm gestresst. Na een half jaar hebben we weer contact gezocht en geprobeerd om wat op te bouwen. Helaas is dit een aantal weken geleden weer flink misgegaan. Mijn man zit al enige tijd ziek thuis en is in therapie gegaan. Hierin zijn ze zijn verleden ingegaan, waar hij echt tot de conclusie kwam dat het gedrag van zijn moeder (en daarbij dus beide ouders) echt niet kan. Hij heeft er nu voor gekozen dat we op deze manier geen contact meer kunnen hebben, hij gaat eraan onderdoor. Het was al jaaaaren zo, maar sinds de komt van onze zoon, werd het steeds erger. Het is een moeilijke beslissing en die neem je echt niet zomaar! Dit heeft echt wel even geduurd bij ons en duurt nog steeds voort. Maar een moeder die manipuleert, negeert als ze haar zin niet krijgt en waar daarover niet mee te praten valt, daar kan je niks mee. Dus mijn advies, probeer met haar te praten wat jullie dwars zit. En mocht ze niet veranderen, probeer dat zelf te veranderen door nog beter voor je op te komen. Maar werkt dit niet? vraag je je dan af of de relatie wel gezond is (ook al is het helaas je (schoon)moeder) en of je niet beter af bent zonder.. nogmaals echt geen makkelijke keuze en dat zal tijd nodig hebben. Heeeel veel succes! Ik weet een beetje waar je doorheen gaat😔

Jaaa idd, het is heel moeilijk en je kunt ook nie altijd negeren, maar je moet ervoor zorgen ( en ook tonen) dat wat ze allemaal zegt je niet beïnvloedt en je dag niet verpest, want anders zal ze nog “enthousiaster” worden 😩😅 Ik weet nie of het gaat helpen of nie maar je kunt ook proberen om heel vriendelijk en lief te zijn tegen haar, misschien gaat ze dan veranderen?

Enorm bedankt voor je uitgebreide bericht! Same here. Mijn man (en zijn broertje en zus) hebben zoveel moeten doorstaan door hun moeder. Hij had vroeger nachtmerries over zijn moeder, heeft een burn out gehad als jongvolwassene (die hij achteraf relateert aan de thuissituatie vroeger), voelt zich direct gespannen zodra ze belt of langs wil komen. We lopen constant op onze tenen (en hij al sinds z’n kindertijd). Hij liep ook bij een psycholoog in de tijd van z’n burn out, waarbij zijn moeder tijdens 1 van de sessies mee ging en met de psycholoog ruzie maakte en wegstormde. Heeft wel eens eerder gezegd “ik kom nooit meer naar jullie huis en jullie moeten leren wat respect is”. Ik heb haar toen omwille van mijn man proberen te overtuigen dat we haar graag in onze levens willen. Etc. En inderdaad ook het gedrag van “jullie moeten maar contact opnemen met mij”. Wij hebben er ook aan gedacht om te emigreren zelfs (mede om andere redenen). Maar zo intens is het geworden. En dan denken we beiden weer aan “maar het is een ouder, etc”. Maar ze leert het maar niet. Pff. Het is zo gek dat zij letterlijk onze grootste stress is. Ze kan onze dag, week, periode ZO verzieken. En nu ik haar eerste kleinkind draag.. ik hou echt mijn hart vast!

En: heel heftig wat jij en je man ook meegemaakt hebben en mee moeten maken. Sterkte..

Helaas doe ik sinds het begin wat jij net adviseert. Ik ben super geduldig, extra vriendelijk en lief tegen haar, heb nooit heel expliciet benoemd wat me dwars zit en heb van alles laten gaan. Mijn man is daarin wat harder geweest en wel dingen benoemd. Ik heb hem zelfs gevraagd om een tijd overly “lief” te doen tegen haar. Maar het dominante gedrag veranderd niet. Sterker nog, in periodes dar mijn man extra lief doet, loopt ze er nog dominanter en “arroganter” bij. Een uitstraling van “nu begrijp je het; ik moet de macht hebben”. En dan pusht ze haar dingen nog erger door.

En t vervelende is dat jij eigenlijk niet dus keuze kan maken, dat is aan jouw man. Ik heb ook lang alles goed willen houden en lijmen, maar in the end wil je je kind niet zo opvoeden ook al gaat t om opa en oma. En ik wil mijn kind al helemaal niet laten gebruiken om ons te manipuleren. Wel zou je voor jou de keuze kunnen maken om haar niet te zien, ik weet niet of dat bij je past en of t iets oplost. Pffff.. echt lastig, maar als ik t zo lees, is geen contact misschien het minst erg en geeft t jullie meer rust. 😘

Thanks:) maar ik moet zeggen, het houdt je wel bezig, maar sinds er geen contact is, hebben wij hier veeeeeel meer rust in huis. Wij begrijpen echt totaal niet hoe de gedachtegang van mn schoonouders is en dat houdt ons soms nog wel bezig, maar ben blij dat er nu een soort rust is en we daarbij kunnen focussen op ons gezin😁

Ik vraag me dus af. Voegt ze ook iets van positiviteit toe in jullie levens? Ik lees nu alleen de negatieve dingen en stress die ze veroorzaakt. Maar zijn er dan geen leuke momenten? Als die er wel zijn helpt het misschien om in tijden van haar gekke gedrag aan de leuke dingen te denken. Als ze er niet zijn, tja dan zou je toch kunnen overwegen om meer afstand te nemen van haar of de confrontatie aangaan

Je kunt een ander helaas niet veranderen. Het enige dat je kunt is zelf een manier vinden om er mee om te gaan. Zij is zoals ze is en als zij niet wil veranderen, dan zal het niet gebeuren. Mensen met een dominante persoonlijkheid vinden alleen zichzelf belangrijk en kunnen zich niet of nauwelijks verplaatsen in een ander. Kies voor jezelf..Wat wil jij/jullie? Wil je je leven laten leiden door een ander of wil je zelf je keuze maken. Vaak is afstand nemen de enige oplossing, hoe lastig dit ook is. Ik heb dit zelf ook gedaan. Ja het is je ouder en ja het is de oma/opa van je kind.. en die loyaliteit zal er altijd op de achtergrond blijven, maar is dit echt wat je de rest van je leven wil voor jezelf en je kind?

Ik denk dat je partner er even heel duidelijk over moet zijn. Daarnaast bepaalt zij niet of jij de gordijnen moet ophangen. Dit soort narcisten kan je niet veranderen, alleen je eigen reactie hierop. Wees duidelijk en sta samen met je partner hier tegenover andere krijg je daar ook gezeik mee. Dus ga praten met je.partner en sta daarna samen tegenover je schoonmoeder. Alleen dan zal het helpen. Dit hoef jij niet alleen te doen. Succes!

Erg begrijpelijk! En inderdaad.. wij hebben hetzelfde. Fijn dat jullie wat rust hebben🌸

Exact dit vroegen wij ons gisteren af. Af en toe kan ze heel aardig uit de hoek komen (kookt dan wat en stuurt het langs of geeft ergens een compliment over), maar ook dat komt soms zo dominant over.. en wij beiden hebben liever geen gekookt eten of complimenten, als dat zou betekenen dat die andere kant niet zou bestaan. Ter info; zij heeft met meerdere mensen problemen. Er kwamen letterlijk oude kennissen of vriendinnen naar mijn moeder toe.. om haar te vertellen dar ze het jammer vinden dat zij mijn schoonmoeder wordt. En ze hopen dat mijn man anders is.. en me gelukkig maakt. Ik kan me niet voorstellen dat er iemand is die haar kent, maar haar echt oprecht mag. Ik denk dat haar man wel aardig kan zijn, maar ook onder haar wil onderdanig is.. en niet veel kan doen/maken. Klinkt allemaal heel ongeloofwaardig: ik kan het zelf niet eens geloven. Heb echt in mijn leven lang niet zo’n persoonlijkheid gekend. Zo onvoorspelbaar ook...

Mhm...ik denk dat als ik het zo hoor van een ander.. ik inderdaad daarnaar neig. Voor ons kindje vooral. Mijn man was allang klaar met haar en heeft mij vaker gezegd dat ze haar uit zijn leven had gegooid als ik niet zo had zitten lijmen. Maar ik dacht constant “het is je moeder” etc. Nu ik zelf een kindje krijg.. denk ik; maar ik zou dit niet doen als moeder. En ik wil ook niet dat ons kindje gaat lijden onder haar gedrag...

Mijn partner is al vaker heel duidelijk en direct geweest. Ik vond hem alleen soms te direct “omdat her een moeder is”. Maar nu besef ik me dat het mijn valkuil is om altijd harmonie te willen bewaren, ten koste van mezelf/mijn partner. Maar nu met een kindje op komst... maak ik me zo veel zorgen. Ik neig naar inderdaad strikte grenzen laten trekken door mijn partner.. en dan maar confrontaties aangaan. Of geen contact...

Echt zooo herkenbaar!! Ik geloof ook echt dat mijn schoonmoeder echt niet door en door slecht is en heb zelfs t idee dat ze alles met de juiste bedoelingen doet en niet doorheeft wat ze verkeerd doet..maar...dat betekent zeker niet dat je de rest van haar gedrag moet accepteren. En ja het is je (schoon)moeder en ja het is de oma van je kind, maar ook dat betekent niet dat je t moet accepteren. Als ik alles zo lees, weten jij en je man heel goed wat het beste is voor jullie. En ja, dat is moeilijk, maar jullie rust is t belangrijkste. En dat je nu een beslissing maakt, wilt ook niet per se zeggen dat het voor altijd is. Misschien komt er ooit wel een manier om met elkaar om te gaan, maar voorlopig even niet.. Goed, ik heb er geloof ik wel genoeg over gezegd🙈 maar de situatie grijpt me zo aan😔 heel veel sterkte en succes!😘

Mijn vraag is vooral: wat heb je te verliezen als je haar een keer duidelijk vertelt dat je haar gedrag spuugzat bent en dat het nu eens afgelopen moet zijn? Nu ben je er ook doodongelukkig door. Ik zou het wel feitelijk houden en vertellen hoe jouw gevoel erbij is. Consequentie is dan misschien dat ze je/jullie negeert maar dan ben je tenminste ook even van het dominante gezeik af.

Voelt als een opluchtig dat het herkenbaar is, maar tegelijkertijd heb ik t nu ook met jou te doen! Was t maar niet herkenbaar voor je.. Pff dank voor je betrokkenheid en meedenken. Helpt enorm! Heel genuanceerd ook. Dankjewel nogmaals! En jullie ook sterkte 😘

Ik denk dat ik dit mijn man niet wil aandoen. Het is een proces en in dat proces wil ik niet degene zijn die “ruzie heeft met zijn moeder”. Ik weet dat hij vaak heeft gezegd haar uit z’n leven te willen gooien, maar laatst was hij ook in tranen, omdat hij bang is dat hij zijn vader daardoor ook teleurstelt en minder gaat zien. En hij dit voorbeeld niet aan z’n broertje wil geven. En wat dan als ze overlijdt en hij dan spijt krijgt. Etc. Dus om het hem niet ingewikkelder te maken dan het al is, pik ik vaak van alles. Terwijl de spanning wel gewoon HEEL hoog zit bij mij. En ik gewoon m’n eigen leven wil leiden. Betrokkenheid en af en toe een adviesje mag als familie of vriend. Maar dominatie en forceren en dit gedoe.. ik ben er zo moe van.