8 Reacties
één jaar geleden
Hier dezelfde situatie, alleen dat bij ons bij gastouder ook niet goed gaat. Bij oma wel. Ik heb 8 juni gesprek met opvoed deskundige vanuit consultatiebureau. Omdat wij/vooral ik radeloos zijn. Is al lang aan de gang.
Ik zal na me gesprek wat handige tips delen.
Wij proberen hier op de vrije dagen van ons gezamenlijk dat ik even weg ga en ze alleen met papa is. Ene keer gaat dit goed. Andere keer wilt ze niks en wacht xe boos op de bank tot ik terug ben
één jaar geleden
Mijn zoontje heeft precies hetzelfde. Het hoort eenmaal bij de leeftijd. Even een lastige fase maar ooit komt het goed. Vooral goed blijven communiceren met elkaar. Bij ons hielp het dat papa hem een tijdje naar bed ging brengen. Hem geen keuze gegeven en doorgepakt. Nu is dit al geen strijd meer.
één jaar geleden
En wat gebeurt er als jij er zelf gewoon niet bent? Dus als je kleine samen met papa is en geen keuze heeft? Lukt het dan wel?
Lastig lastig hoor. Hier geen ervaring of herkenning. Ben zelf regelmatig een weekje weg voor werk. Bij vlagen vraagt m’n zoontje dan de eerste dagen wel de hele tijd om mama een keertje leek hij wat uit z’n doen, maar na twee dagen was dat weer voorbij. In die fases vindt hij het wegbrengen bij de opvang ook lastiger.
Mijn vriend en ik hebben alles redelijk 50/50 verdeeld vanaf het begin dus voor onze zoon is het net zo vanzelfsprekend dat papa dingen met hem doet als ik. Dus wellicht dat dat misschien bij jullie net anders is en hierdoor in de verlatingsangstfases dat extra sterke afhankelijkheid richting jou oproept?
één jaar geleden
Reactie op happy24
En wat gebeurt er als jij er zelf gewoon niet bent? Dus als je kleine samen ...
Als ik er niet ben, gaat het meestal wel goed. Op dinsdag ben ik meestal pas thuis als ze al op bed ligt, dan eten ze samen en legt hij haar op bed. Dat gaat dus meestal wel prima.
Het is idd denk ik vooral als we met zn drieën zijn, als ik er zo over na denk.
We verdelen de dingen ook w redelijk gelijk. Ik werk dan 1 dag minder in de week, maar heb niet echt het idee dat het hem daar in zit.
één jaar geleden
Reactie op Maaike92!
Hier dezelfde situatie, alleen dat bij ons bij gastouder ook niet goed gaat ...
Ja ik vind het ook erg moeilijk, ik bedoel ik ben gek op haar en ben ook blij dat ze gek op mij is. Maar soms is het ook zo vermoeiend dat mijn vriend gewoon naar boven loopt om te douchen en als ik maar naar de wc wil is het al totale paniek.
In ieder geval fijn dat we niet de enige zijn..
Hopelijk heb je iets aan het gesprek met het cb. Ben benieuwd naar de tips!
één jaar geleden
Dat is hier al vanaf dag één. Ik ben ook wel meer bij haar maar het is gewoon een prima normale reactie van je kindje om een voorkeur te hebben. Snap dat het vermoeiend is maar het is echt allemaal tijdelijk. Hoop voor jou dat je partner niet écht boos wordt maar dat het meer een frustratie uit liefde is want boos worden heeft geen zin gaat hij echt het averechts effect creëren… goed over praten.
Hier proberen we steeds meer avonden pap haar naar boven te laten doen terwijl ik dan beneden ben en soms duurt het 5 min en soms dan duurt het echt tot ze weer beneden komt dat ze huilt, verschrikkelijk zwaar voor mijn partner maar wel nodig om toch die gewoonte eruit te halen. Als mijn partner het mentaal niet meer aankan (bijvoorbeeld dus frustratie) dan neem ik het over. En we knuffelen altijd nog lekker na zodat ze wel echt rustig naar bed gaat 😊☺️
één jaar geleden
Hier ook vanaf het begin. Thuis werken was verschrikkelijk eerst want iemand huilde en gilde om mama. Nu is het zo zolang hik mij ziet wil hij mij, ben ik uit beeld is het klaar.
Afgelopen week waren we op vakantie en mocht ik als enige hem tillen, hem op bed brengen etc.
Wat bij ons helpt is wat al eerder werd gezegd, geen keuze geven en tijd doorbrengen met papa alleen. Lekker dagje of uurtjes voor jezelf inplannen dus🛍😘
één jaar geleden
Reactie op Myrna1988
Ja ik vind het ook erg moeilijk, ik bedoel ik ben gek op haar en ben ook bl ...
Lastig hé!!
Hier gaat t nu zover, dat het ons als stel echt uit elkaar drijft. We gaan er beide anders mee om.
Ik had nooit verwacht, dat t zo heftig kon zijn.
Mijn man zonder zich af, ook wegens t verdriet en de confrontatie. En denk ook, t is een fase gaat wel over.
En ik, wil juist dat hun samen dingen doen. Liefst even zonder mij, zodat ze echt samen genieten.