Monsters?!

Mijn zoon word in juli 3, hij heeft altijd al moeite gehad met in slaap komen in zijn eigen bed. Hij heeft enorme verlatingsangst gehad in het verleden. Sinds zijn grote zus op zijn kamer is gaan slapen, sliep hij eindelijk gewoon in zijn kamer ipv bij ons in bed😅 Nu is zijn grote zus er maar 50% van de tijd, aangezien het de dochter van mijn man betreft. Als ze er is, kruipt hij tegen haar aan, als ze er niet is, ligt hij in haar bed😅 was allemaal prima en we waren blij dat het zo lukte. De grote zus genoot er ook echt van! Maar.. ze moesten noodgedwongen naar een andere kamer. We hebben in die kamer een heel mooi groot bed extra bijgezet, ik heb de (voor mijn zoon) allermooiste beddengoed gehaald. Maar nu wil hij dus niet meer in haar bed, zijn bed of ons bed😆 hij is bang voor monsters! Hij is er al een hele poos bang voor, en de oplossing was eigenlijk hilarisch en super simpel; Als er monsters waren, aten we ze gewoon op🤭 de lieve monsters mochten wel blijven.. Maar nu durft hij de monsters niet meer op te eten, en als ik ze 'opeet' komen ze ook terug😅 en nu? Iemand nog een geniaal plan om de angst voor monsters (voor hem) wel serieus te nemen? Maar er geen zware lading aan te geven oid? Ik zou niet willen dat hij zo angstig blijft😔 de monsters blijken overigens volgens hem alleen maar bij zijn bed te komen.. Ik vermoed dat het gewoon wennen is, maar ik zou gewoon zo graag willen dat hij wel aan z'n rust toekomt, aangezien we in België wonen en hij sinds hij 2,5 is, al hele weken naar school gaat.