Nachtangst

Dit hadden wij nadat we terug kwamen van vakantie. Eerder waren we niet te beroerd om even te laten huilen, maar dit was echt anders. Enige wat hier hielp was bij mij op schoot op de schommelstoel rustig worden. En als ze dan rustig was, nog even zitten en zeggen: papa en mama zijn in de buurt, we gaan zo staan en dan leg ik je in bed bij spook en hond. Die gaan met jou slapen. Toen muziekje aan en weglopen. Ze huilde max 5 minuten en sliep daarna de nacht weer door. Ze had er 5 dagen last van.

24baby heeft er een artikel over, daar staan ook tips in! 😊 https://www.24baby.nl/peuter/slapen/nachtangst/

Mijn oudste zoontje heeft dit vanaf drie maanden tot z’n tweede verjaardag ongeveer gehad. Wallen tot op de grond 😵‍💫want geen enkele methode van wie of wat dan ook hielp behalve in onze armen slapen, en elke keer een stukje dichter bij z’n bed proberen te komen. Een kinderarts heeft ons uiteindelijk geholpen zijn bed een fijne plek voor hem te maken, ons zoontje is erg ritueel gevoelig, als alles hetzelfde gaat geeft hij er makkelijker aan toe. Wat voor ons werkte was white noise aan, eerst best hard (geluid van een stevige douche) en inmiddels is het een achtergrond ruisje. Elke dag hetzelfde liedje zingen, dezelfde geur wasmiddel voor z’n beddengoed gebruiken, elke dag na het warm eten, spelen, naar boven voor badje, pyjama aan en flesje drinken in de slaapzak. (Dan trekt hij slaapzakje aan omdat hij graag een flesje wil) en dan even samen zingen, kindje in bed leggen en doorzingen en op gegeven moment kun je hem niet slapend maar wakker achterlaten. Inmiddels is dat liedje voor hem een teken dat het slaaptijd is en gaat hij vrolijk naar bed want daar ligt z’n favoriete knuffeltje en gaan we zingen. Een vreemde gewaarwording maar heel fijn want hij was ook hondsmoe. Net als wij. Nacht angst is echt heel zielig want ze weten niet goed hoe het inslapen moet, ze hebben geen besef van tijd dus alles voelt oneindig, ze zijn hondsmoe dus enorm huilerig en dan lopen ouders vaak onder aanmoediging van een Slaapcoach steeds langer weg. Ik heb daar achteraf enorm spijt van want dat heeft meer stuk gemaakt bij hem dan hij al had. Ik ben zelf geen enorme fan van het consultatie buro maar zij hebben me in contact gebracht met een orthopedagoog die meteen herkende wat wij vertelden, zown verademing. Ik kan alleen maar zeggen, sterkte het is een zware route misschien maar het loont

Hoi ik ben heel benieuwd wat jullie merkten als baby van drie maanden . Wij hebben inmiddels bijna 1.5 jaar slechte nachten zonder doorslapen en een kereltje dat begint te gillen en tegen ons aan wilt liggen en alleen daar verder slaapt. Het begon ook ongeveer met 3 maanden. We hebben al een slaapcoach gehad dat niet hielp en waarbij we niet achter de theorie staan om weg te lopen bij het huilen hij bleef maar huilen. Met de huisarts gesproken over nachtangst maar die gaf aan dat dit pas bij oudere kinderennkan voorkomen en dat je je kind dan het best z’n gang kan laten gaan omdat hij nog wel slaapt tijdens het gillen. In ons geval slaapt ons zoontje dus niet verder als we hem niet bij ons pakken.

15 maanden slaapregressie 😬😬 hier in huis ook een dame.. al een aantal nachten heeft ze bij ons in bed geslapen erdoor…. Ben zelf geen voorstander want was bang dat ze dan niet meer in haar eigen bedje wilde maar lijkt geen probleem te zijn ! We zijn er bijnaaaa door 🙄👀✌🏼🤞🏼

Het eerste wat in mij opkomt is verlatingsangst… baby’s moeten binden met hun ouders en bij de een gaat dit sneller dan de ander, hierbij kan ook de bevalling een rol spelen… ik snap dat het af en toe frustrerend is …. Ik zou ook niet weten wat je zou kunnen doen … vooral als je kleine inmiddels 1,5 is zal een stukje gewenning ook meespelen… moeilijk..

Ik wist niet dat het een ding was, die 15 maanden slaapregressie 🥲 ik dacht pas bij 18 maanden. Hier een dochter die de laatste nachten veel jammert in haar slaap. Soms moet ik er even heen, zodra ik haar oppak slaapt ze direct in m’n armen. Het slapen ging juist net wat beter met meer nachten doorslapen dan gebroken nachten. Nou ja, hopelijk duurt het niet te lang..

We vermoeden dat onze zoon ook last heeft van nachtangst. Sinds deze week is hij vooral ‘s avonds maar ook ‘s nachts ineens ontroostbaar en niet te helpen. Ik las dat je ze dan het beste kan laten liggen en niet proberen wakker te maken, maar dat vind ik nog wel erg lastig. Als ik hem wakker maak lijkt de angst weer ineens over en gaat hij rustig verder slapen. Nog geen echte tips dus maar misschien heb je iets aan de herkenning. Hij heeft trouwens ook last gehad van zijn prikjes deze week, dus ik vermoed dat dit er ook iets mee te maken heeft. Hopelijk wordt het weer snel beter want vind het erg vervelend voor hem (en ons).

Zoals jij het omschrijft is het hier ook… ugh… nou blijkt ze ook nog een dubbele oorontsteking te hebben 😭😭 arm ding 😅