Ongehoord

Hee! Wat een rotte situatie zeg! Ik begrijp volledig dat je geen zin had in koffiemomenten, en wat naar dat je huivering daarvoor gegrond bleek. Ik zou vooral tegen de arbodienst zeggen dat heel duidelijk is gebleken dat je nog niet weer toe was aan contactmomenten met werk. Als ze het er niet mee eens zijn, om een bedrijfsarts vragen. Ik wil je vanaf hier een knuffel geven ♥️ Trouwens wat een belachelijke opmerking van je filiaalmanager over wat depressie is. Dat is gewoon echt onzin. Ik word er echt boos van hoe hij voor jou bepaalt of je wel 'depressief genoeg' bent. Zeker als je daar huilend aan tafel zit! 😨 Maar ook als er niets aan je te zien zou zijn zou dat geen verschil moeten maken. Daar hebben we de arbodienst en bedrijfsartsen voor. Hij mag niks vinden van jouw medische (en dus ook mentale) situatie.

Lieverd schakel een Arbo arts in, je baas heeft geen milimeter recht op weten waarom jij je ziek meld, wat een belachelijk iets dat ze je daar van “advies” gaan zitten voorzien. Dat mag helemaal niet Ik begrijp dat je er met een psycholoog over wilt praten en ik zou dat ook zeker doen. Ik kan je zeggen dat het echt helpt, ik heb alleen wel eerst een psycholoog moeten vinden bij wie ik me wel op m’n gemak voelde voordat ik kon praten over de dingen waar ik mee zat. Voor anderen was ik een oester. Echt hoor, jammer voor je baas maar meld je volledig ziek. Ze hebben het recht niet je zo te behandelen. Liefs van hier

Ik denk dat de leidinggevenden het begrip koffiemomentjes niet snappen. Heb je een verslag gekregen van de afspraken die gemaakt zijn hierover, die krijgen zij ook en dan horen ze dit te weten. Een koffiemoment is om even 'gezellig' te kletsen, niet over je ziek zijn of vragen wanneer je terug komt of wat dan ook. Hoe het gegaan is mag je dan aangeven bij de arbodienst die je hebt. Een eventueel volgend moment zou je dan ook kunnen plannen met een leuke collega bijvoorbeeld. Mocht je een verzuimbeleid hebben, lees dit wel goed na wat jouw verplichtingen zijn. Kies voor jezelf en waar je je goed bij voelt. Ik ben wel van mening dat het verstandig is om met je partner te praten over jezelf zodat die weet wat er in jouw hoofd omgaat.

Ik heb ook thuis gezeten en ben nu weer aan het reïntegreren op werk. Gelukkig gaat het redelijk en zijn ze bij mij op het werk wel heel steunend. Ik zou dit zeker met de arboarts bespreken. Kun je misschien met de praktijkondersteuner van de huisarts praten? Dat is dan een objectief persoon, dus misschien makkelijker om te bespreken waar je mee zit.