Mijn zoontje is een echt denkertje. Hij heeft al veel door en praat al in volledige zinnen, ook met 'omdat' en 'waarom'. Vaak verbaas ik me over hoeveel hij al begrijpt.
Heel mooi maar het heeft ook een keerzijde. Hij is overal zo bewust van en dus ook het poepen en plassen. Hij zou al zindelijk kunnen zijn maar hij vindt het nog te spannend om op een potje te plassen of poepen. Zo benoemt hij het ook.
Wij zetten er dan ook totaal geen druk op, het komt vanzelf. Nu is het wel zo dat hij sinds een paar maanden wel steeds meer bezig is met poepen. Hij wil graag wat privacy, benoemt wel vol trots dat hij lekker gaat poepen. We laten hem met rust en dat gaat goed maar.... hij wil al een tijdje niet door zijn oma verschoond worden en wacht dan met poepen. Ook poept hij niet meer op het kinderdagverblijf. We hebben zo vaak genoemd dat hij overal mag poepen maar het blijft lastig voor hem.
Vandaag ging het mis. Ik werd gebeld door het kinderdagverblijf dat het niet goed ging met hem. Hij wilde niet eten, niet drinken, slapen ging niet goed en gaf aan dat hij zich niet lekker voelde. Hij ging op de bank daar liggen.
Ik ben hem gaan ophalen en toen ik kwam, was er meteen de letterlijke ontlading. Hij begon meteen met persen en hield mij stevig vast. Best een tijdje heeft het geduurd en hij had best dunne ontlasting en veel.
Die arme jongen heeft waarschijnlijk onwijze buikkrampen gehad en dat allemaal binnen gehouden.
Ik maak me best wel zorgen, hoe moet ik hier mee omgaan ter voorkoming dat dit probleem alleen maar groter wordt?
Iemand tips?