Peutermeltdowns

Kan het zijn dat jullie te laat avondeten?

Klinkt als een combinatie van leeftijd, lastige fase met een broertje of zusje, en wellicht te laat naar bed en/of te laat eten. Hoe laat gaat ze naar bed? Is er een manier om haar eerder aan het eten en op bed te krijgen? En om haar voldoende 1 op 1 tijd te geven nu ze jullie aandacht moet delen?

Ze gaat meestal kwart voor zeven naar boven, zeven uur slapen. We eten rond zes uur/ kwart over zes. Als ik straks weer ga werken dan zijn wij beiden pas om zes uur thuis, dan moeten we nog iets van eten maken. Het is dan dus nog later voordat we gaan eten. Maar ik heb hier zelf inderdaad ook al aan gedacht. Ik doe bewust al meer dingen alleen met haar op de dagen dat ze thuis is, gisteren met de vingerverf gespeeld, vorige week wezen zwemmen. Ze gaat ook 3 dagen naar de opvang en daar zijn geen problemen. Ze is ook altijd blij om haar broertje te zien als ik haar kom ophalen

Klinkt mij niets geks aan. Alsof jullie alles al heel goed en op tijd doen. Hoe lastig het dan ook is, misschien is het echt even een fase waar jullie doorheen moeten? 🤷🏻‍♀️

Ik hoop dat deze fase snel over is, het vreet echt energie

Gisteren heeft ze bij mijn zus gelogeerd, daar was ze helemaal gezellig, niks aan de hand. Toen ze thuis kwam maakte ik een zakje crackers voor haar open en het was gelijk weer krijsen, ze had het zelf open willen maken. Ik word er zelf gewoon verdrietig van en trek dit echt niet, daarom was ze ook een nachtje uit logeren.

Ik moet wel zeggen dat wij dit ook een paar maanden met ups en downs hebben gehad. Soms even een hele chille week en dan weer enorme zware dagen dit wel een aaneenschakeling van meltdowns leken. Heel zwaar. Trekt alle energie leeg bij ons. Ik vrees dat het bij sommige kids ook gewoon echt bij de ontwikkeling hoort en echt een fase is…

Hoe gaag het ondertussen? Hier net hetzelfde… ook een broertje van zeven weken erbij en zijn meltdowns zuigen mij ook volledig leeg. Ik was altijd een zeer rustige mama en legde alles uit en had geduld voor duizend maar de korte nachten van de kleine broer in combinatie met onverwachte meltdowns of niet laten mij het soms verliezen waardoor ik al eens roep. Schuldig dat ik mij voel! Ik kan er soms geen weg mee op. Op alles antwoordt hij nee of zegt hij gewoon niets… jeetje!

Het gaat ondertussen wel wat beter. Ik laat haar ook af en toe mee helpen met het zorgen voor haar broertje door een luier te pakken en de vieze weg te gooien. Ik zeg soms ook dat Thomas moet wachten en dat zij eerst is. Geen idee of het helpt, maar het gaat dus wel weer wat beter

Oh zo herkenbaar. 1e dochter is 2,5 en nu bijna 2 maanden een zusje erbij. Ging eerst super goed maar na 5 weken begonnen de peuter meltdowns. Ze kan helemaal buiten zinnen zijn om 'niks'. Omdat ze eerst op de deurbel wil drukken voordat we naar binnen gaan. Omdat ze geen middagdutje wil doen. Ze duwt ons soms aan de kant of wil op onze plek in de bank zitten. Alles is ook meteen "Nee" ook als ze eigenlijk ja wil zeggen. Echt grenzen aan het opzoeken. Leuk hoor die peuterpubertijd.

Ja, pff. Echt niet leuk dus.

Net in een uur tijd weer 3x raak hoor. De boterham was niet goed ondanks dat ze zelf chocopasta had gekozen. Ze had zich weer eens bedacht. Maar ik bleef bij haar keuze, ze kreeg niks anders. Dus, huilen. Daarna wilde ze een chocolaatje eten, ik zei nee. Weer 10 minuten huilen en proberen. Toen was het bedtijd, en mevrouw wilde niet, ondanks dat het zo samen was afgesproken. Dus krijsend in bed gedaan en de kamer uit gelopen. Maar ze klom weer uit bed. Ze leek even rustig maar ging nog steeds niet vrijwillig in bed, dus weer huilend in bed gezet. Dat duurde even en toen was ze stil..en ging ze uiteindelijk vrijwillig in bed liggen. Ik was vanochtend al voorbereid om de meltdowns en had met mezelf afgesproken om niet toe te geven aan haar sterke wil. Wel pittig hoor. Dus even alles van me afschrijven want ik zit hoog in mijn eigen emotie's. Ik raak er inmiddels aan gewend dat ze zo doet. Hopelijk is het snel voorbij 😬

Heel herkenbaar, hier gelukkig nog steeds een stuk beter. Het heeft wel echt twee maanden geduurd en de wordt nog steeds wakker 's nachts

Ohh ik herken ook alles! Ons 2de kindje is ondertussen 3maand en half en 't is echt veeeel beter nu. Maar nog steeds is ie vroeg wakker en flink prikkelbaar. Hoort wat bij de leeftijd en de situatie denk ik?