3 Reacties

één jaar geleden

Hoi lieve moeder, Ik wil eerst zeggen dat je het goed doet! Het klinkt alsof je jezelf de schuld heeft van als je zoontje niet in alle opzichten tot zn recht komt. Maar je doet het echt goed. Je bent uitgebreid bezig met zijn behoeften, wat hij nodig heeft en hoe je hem het beste kunt helpen. Dat is het allerbelangrijkste en dat is wat hij hiervan vooral mee gaat nemen naar de toekomst. Dat hij op jou kan bouwen. Het klinkt als een enorm lastige situatie en ik begrijp heel erg goed dat je met je handen in het haar zit. Ik herken het ook wel een stukje bij mijn zoontje, maar in mindere mate. Hij is ook niet veel bezig met de andere kinderen en doet zn eigen ding. Gedraagt zich echt anders dan thuis. Ik kan je geen advies geven over wat nu goed zou zijn voor je zoontje, meer of minder naar de peuterspeelzaal of niets veranderen... Ik vind het klinken alsof deze keuze in jouw hoofd iets heel groots is waar veel vanaf hangt. Maar dat hoeft het niet te zijn. Het allerbelangrijkste is dat je naar je zoontje blijft kijken en dat hij zich gezien voelt door jou en op de peuterspeelzaal. Hoe je precies reageert met welke keuze je vervolgens maakt maakt dan een stuk minder uit, zolang hij terug kan kijken en zien dat je voor hem koos. Dan kun je geen foute keuze maken. Je doet wat je kunt met de informatie die je hebt. Liefs

één jaar geleden

Reactie op Feutje

Hoi lieve moeder, Ik wil eerst zeggen dat je het goed doet! Het klinkt al ...
Wat een lief bericht van je! Dankjewel Je hebt ook goed dat ik mezelf schuldig voel terwijl ik ook wel weet dat ik dat helemaal niet moet doen. En het goed doe. Moet zeggen dat het ook wel fijn was alles even opschrijven met nog met mijn man erover gehad. Sinds hij op de peuterspeelzaal zit en ze doen echt hun best en lieve dames. Maar ik wil ook niet telkens denken als hij dan nog niet goed mee draait ooh er is van alles. Misschien is hij er nog ook wel gewoon niet klaar voor deze stap. Dus we hebben eigenlijk al wel besloten om hem gewoon eraf te halen desondanks ik eerder dacht het zal wel nog komen als hij vaker gaat maar breekt me hart dan ook als ik hoor dat hij toch wel verdrietig daar was en geen interesse toont in de groep en daarvoor is hij daar wel. Ook kan dan zijn ontwikkeling juist stil blijven staan. Ze zei toen ook een keer want op zulke momenten leren kinderen niks. Dus we halen hem eraf en gaan gewoon thuis lekker met hem ontdekken en hopelijk veel bij leren qua taal en begrijpen. Is ook wel wat als je jezelf nog niet goed kunt uiten als je iets hebt. Dan zal het eerste uur wel goed gaan en daarna is het voor de leidsters ook gokken. En dan maar weer proberen als hij 3 is en tussen tijds de ontwikkeling goed observeren denk dat de ggd verpleegkundige ook daarin nog wel wat bij zal blijven aangezien ze al op de hoogte is gebracht. Moet zeggen dat dit ook wel opluchting geeft het idee er toch af laten gaan en hem in zijn veilige omgeving op zijn tempo door te laten groeien dat heeft hij blijkbaar voor nu nodig.

MOD

één jaar geleden

Op verzoek van ts gesloten