Hi,
Vorige week ben ik bevallen van onze tweede dochter. Afgelopen dagen begonnen de kraamtranen en voel ik me zo schuldig naar onze oudste dochter die opeens niet meer zo klein is en niet meer alle aandacht kan krijgen die ze altijd kreeg. Ik merk ook dat ze heel erg moet wennen (logisch) en dat maakt mijn schuldgevoel nog groter. Ik weet dat het nu versterkt wordt door mijn hormonen. Maar kan me er zo verdrietig om voelen dat ik haar niet meer de volledige aandacht kan geven. Ik weet dat het straks alleen maar leuker voor haar wordt, maar het voelt nu echt alsof onze tijd samen voorbij is..
Hoe gingen jullie hier mee om toen er een kindje bij kwam?