Spijt van sterilisatie

Hoi iedereen, de titel zegt zowat alles. Ik ben nu bijna 41, mama van 2 dochters van 16 en 9 en pas fiere mama van n zoontje van 6 maand. Tussendoor ook 3 kindjes moeten afgeven wat me telkens helemaal onder uit haalde. Ons zoontje kwam totaal onverwachts, een groot geschenk. Ik geniet er ook tenvolle van. Gezien mijn leeftijd en gezien we nu al 3 kids hebben, kozen we om de keizersnede te koppelen aan sterilisatie. Alles is prima verlopen, ik moet niet meer denken over anticonceptie, alleen maar voordelen. Ik kan hier duizend redenen op sommen waarom het goed zo is. Mijn oudste dochter heeft autisme, wat best zwaar kan zijn, mijn man wil geen kids meer, de kamers in ons huis zijn op,... En toch knaagt het bij mij enorm. Het idee van nooit meer mama te kunnen worden is zwaar. Ik geniet enorm van mijn kleine schat en hij maakt me super gelukkig maar dat rotte gevoel blijft in mijn kopje steken. Is dit voor iemand herkenbaar? Alvast dank je wel dat ik het hier even van mij af mocht schrijven