Strenger opvoeden

Klinkt pittig zeg! Zorg in elk geval dat je consequent bent. Als mijn zoontje iets niet mag, moet hij leren dat een heleboel huilen er niet voor gaat zorgen dat het ineens wel mag. Dus dan troost ik hem en zeg ik 'ik snap dat je dat stom vindt, maar zullen we iets anders zoeken wat je kan doen? Wil je... ?' En vaak na een heleboel dingen vragen vinden we wel iets. Soms laat ik hem ook een paar minuten huilen als ik hem hysterisch vind. Teveel aandacht geven voedt ook de driftbuien. En vooral zorgen dat er ook genoeg positieve aandacht is op vrolijke momenten. Daarin kan je je kind niet zo snel verwennen. Maar dus vooral zorgen dat dat binnen duidelijke grenzen is. Succes! Dit vind ik een van de moeilijkste dingen aan opvoeden...

Pfff echt bij mij precies het zelfde. Is al weken zo alles is fout niks is goed voor de kleine. Schone luier omkleden slaan knijpen haren trekken. Ik heb het in het begin wel streng aangepakt dus duidelijk gezegd dat het niet mag. Maar dit werkte niet werdt juist erger. Negeren lijkt ook niks te doen. Is een fase hoop ik hij is nu 21 maanden.

Bedankt voor je reactie! Ja, ik probeer ook echt consequent te zijn! En soms laat ik d’r ook even in de driftbui. Toch heb ik het idee dat ze dan snel een beetje dreinerig doet om haar zin te krijgen. En tja wat je zegt.. dan moet ik volhouden. En dat is moeilijk inderdaad

Bedankt voor je reactie! Sorry maar het klinkt toch stiekem wel goed dat het niet aan ons ligt 🫣 en we niet de enige zijn. Ik hoop ook echt dat het een fase is!!!

Hier hetzelfde. Slaan, krabben, dramatisch op de grond gaan liggen. Ik heb nu zelf longontsteking waardoor ik niet echt alle puf heb om goed te reageren en t soms een beetje laat gaan. Wel geeft hij tegenwoordig echte knuffels. En dan ook hele echte intense knuffels. Lijkt echt een wervelwind aan emoties in hem te zitten.

Hier ook! Een echte wervelwind met heel veel frustraties. Hoge pieken diepe dalen. Hij is erg expressief. Altijd al geweest. Dus ik vind jouw bericht totaal niet gek klinken. Super herkenbaar juist en onze zoon is eigenlijk altijd als wel zo pittig. Alleen horen er verschillende ontwikkelfases bij met de tijd. Niet altijd makkelijk… Succes!

Hier ook een temperamentvol dametje. We geven haar binnen onze grenzen veel vrijheid en merken dat als ze moe/honger heeft baldadiger wordt en dat gaat van bewust dingen stukmaken tot ons pijn doen. Moe/honger is natuurlijk wat aan te doen, als ze ons krabt zeg ik au, zo doe je mama pijn. Stop daarmee. Gaat ze door, zet ik haar neer/weg van mij en zeg ik ‘ik wil niet met je spelen als je mij pijn doet’ . Na tig weken lijkt ze het eindelijk een beetje te gaan snappen. Oh en onze grenzen, geen borden/bekers gooien, geenspullen stuk maken, geen mensen/dieren pijn doen. En om haar te leren mijn grens te leren accepteren probeer ik ook zoveel mogelijk die van haar te accepteren. (Alleen soms kan dat natuurlijk niet)