Hoi allemaal,
Zoals de titel al zegt, mijn dochter huilt om werkelijk alles, en ik vraag mij af wat ik hier aan kan doen.
Soms is t echt huilen, maar t is ook vaak zeurend mweahhh, of een soort van aanstalten tot huilen maar niet echt huilen.
Om een paar voorbeelden te geven.
Als ze haar drinken wilt hebben, dan doet ze ook huilen en wijzen. En ipv dat ze dan gewoon die zegt en wijst, huilt ze dus. Drinken zeggen kan ze nog niet.
Als ze niet zelf mag eten of niet zelf het bakje toetje, soep of whatever mag vasthouden dan is het drama! Ze weigert dan ook gewoon nog iets te doen en stopt niet met huilen. Tot dat je ofcourse haar het zelf laat doen allemaal, in grote mate laat ik dat ook gewoon toe maar soms kan dat gewoon niet. Of probeer je gewoon te helpen.
Als haar iets niet lukt, de loopwagen draaien bijv. Dan is ze direct boos en maakt ze al aanstalten tot huilen, ipv dat ze even doorzet (want ze kan gewoon zelf dat ding draaien).
Iemand enig idee hoe ik ervoor kan zorgen dat ze niet om alles meteen begint te huilen. Want het is niet dat ze geen andere communicatie middelen heeft nu, aangezien ze gewoon kan wijzen. En ook die, op, af, uit enz kan zeggen en ook ja en nee kan knikken. Dus het is niet dat ze alleen kan huilen om iets duidelijk te maken.
Ik wil haar gewoon leren communiceren, of de dingen op een andere manier duidelijk maken maar hoe?
Alle tips zijn welkom!
Ps. Het is niet dat ze niet mag huilen natuurlijk, maar ik denk dat de meeste mijn verhaal wel begrijpen.