Trombose been

Ik heb 12 dagen na mijn bevalling een trombose been/bekken gekregen. Ik heb 9 dagen op de IC gelegen. Wat wilde je weten ?

Jeejtje wat heftig! Ik heb gelukkig niet op de IC gelegen. Nu spuit ik bloedverdunners en ga straks over op tabletten minimaal een half jaar. Ik krijg een steunkous aangemeten die ik minimaal een jaar moet dragen. Ik ben benieuwd hoe het herstel bij jou ging. Dus wat vraagjes... Slik je nog bloedverdunners? Draag je nog een steunkous? En ben je na je trombose been nog een keer zwanger geweest? Groetjes

Neee dit is een paar weken geleden gebeurt na mijn eerste kindje. Bij mij ging de trombose niet open, dus heb ik een stent gekregen als enige optie. Ik blijk dan ook een of ander uniek syndroom te hebben waarbij de bekkenader afgekneld zit. Van mijn been heb ik geen enkele klachten meer en het vocht was binnen een paar dagen verdwenen. Ik heb dan ook geen steunkous gekregen. Ik zit wel levenslang aan de bloedverdunners. Ik kon had wel bepaalde keuze in medicatie m.b.t. Borstvoeding, maar dan moest ik wel elke 3 dagen trombosedienst. Dus ik heb voor mezelf gekozen en voor kunstvoeding en de ‘makkelijke’ pillen gekozen. In principe kan je zeker gewoon zwanger worden, alleen is mij wel verteld dat je de hele zwangerschap + 6 weken post partum fragmin moet spuiten. Bij mij is het wel nog de vraag of de stent mijn dikke zwangere buik gaat houden, maar dat word tzt nog helemaal uitgezocht.

Wow wat een verhaal! Ik heb me nog niet helemaal ingelezen over hoe of wat. Het overviel me eigenlijk allemaal een beetje omdat ik ineens zo plotseling met de ambulance weg moest. Het komt inderdaad niet vaak voor dat de trombose zo ver is uitgebreid. Maar over een stent is bij mij volgens mij geen sprake geweest. Ik ben de afgelopen tijd druk met mijn zoon bezig en begin nu pas te beseffen wat een geluk ik eigenlijk heb gehad. Wat moeilijk om die keuze te maken om te stoppen met borstvoeding maar ik denk zeker een verstandige keuze. Wil je straks misschien nog een tweede? Of wil je nog niet zo ver vooruit denken. Ik las bijvoorbeeld een artikel over een vrouw die dat risico niet wilde nemen en had besloten het bij 1 kind te houden. Ik ben al heel dankbaar met mijn zoon maar hoop ooit misschien nog op een broertje of zusje voor hem. Is jouw leven verder veel veranderd na dit alles. Heb jij bijvoorbeeld ook last van een zeer been na een dag veel gedaan te hebben? En ondervind jij nadelen van het gebruiken van bloedverdunners? Moet je veel dingen laten nu je deze medicatie moet gebruiken? Ik ben vrij sportief en eet redelijk gezond en drink in het weekend graag een wijntje maar ik weet niet of vanaf nu dat wijntje moet laten staan. Ik ben gewoon ook benieuwd of andere veel nadelen ervaren. (Sorry voor al deze vragen maar super fijn dat je dit wil delen)

Wat waren je eerste klachten ? Ik heb savonds/snachts in bed een week lang al soort van groeipijn in 1 been

Voor zover ik weet hoef je je wijntje niet te laten staan hoor. Ik heb de bijsluiter goed doorgelezen en er is verder niet iets bijzonders waar je rekening moet houden. Wel met zwaardere pijnstilling, omdat die voor een maagbloeding kunnen zorgen en een bloeding is het laatste wat je wilt met antistollingsmedicatie. En je moet natuurlijk wel extra voorzichtig zijn met eventuele wondjes en valpartijen. Er is me wel verteld dat mocht je bijv op je hoofd vallen, je direct naar de SEH moet gaan ivm bloedingen. Ik heb totaal geen last meer aan me been. Ik kan ook flinke afstanden lopen gewoon. Dat is wel het voordeel van mijn stent, mijn ader is volledig open dus geen vernauwingen meer erin. De eerste week was ik wel snel moe en voelde ik me ziekig. Dit ging wel gepaard met de stuwing van het stoppen met borstvoeding. Ik had ook heel erg dat het me overviel, vooral toen ik thuis kwam uit het ziekenhuis naar 9 dagen was ik best wel emotioneel en verdrietig. Ik besefte opeens dat ik vanaf nu een levenslange beperking heb en voor altijd rekening er mee moet houden. Ook hadden ze aangegeven dat ze niet weten of mijn stent een volgende zwangerschap aan zou kunnen. Dit weerhoud mij niet van mijn kinderwens. Ik wil zeker nog een kindje en het liefste 2. Ik denk dat jij je geen zorgen hoeft te maken tijdens een volgende zwangerschap. Je krijgt preventief medicatie en dan is de kans nihil dat je nog een keer trombose krijgt.

Bij mij begon het met een soort spierpijn in me linkerbil. Die spierpijn ging van kwaad tot erger en ik bijna niet meer kon lopen ermee. Toen voelde het als een soort zenuwbeknelling. Ik had nog niks door tot ik snachts wakker werd. Kotsmisselijk, bijna flauwvallen en een been die 3 x zo dik was. Ook was die helemaal paars en koud geworden.

Ik heb ook 1,5 week heel erg pijn in mijn lies gehad. Ook een gevoel alsof er een zenuw knel zat. Pijn werd steeds erger en liep verder door mijn been. Alle pijnstillers werkte op een gegeven moment niet meer en been was al een tijdje dikker. Uiteindelijk na 2 weken naar HA geweest en toen begon het hele circus.

Ik vind het zo fijn ook jouw ervaring te lezen. Ik hoop zo voor je dat een tweede zwangerschap allemaal voorspoedig zal verlopen! Wijn ben ik nu nog niet perse aan toe hoor maar als ik straks weer eens een keer uit eten ga hoopte ik weer een wijntje te kunnen drinken. Inmiddels 2 weken verder en mijn been is nog niet al het vocht kwijt dus nu nog ingezwachteld tot mijn lies. Hopelijk krijg ik snel een steun kous dan kan ik de kous weer af doen zodat ik weer onder de douche kan. Bij mij is de pijn gelukkig weg alleen als ik veel heb gedaan de dag voelt mijn been een beetje pijnlijk maar vooral heel zwaar. Verder ben ik nog snel moe maar dat lijkt beter te gaan. Dus het gaat de goede kant op😊. Ik hoop voor jou dat je niet teveel last ondervind van alle beperkingen en wellicht is er in de toekomst een betere behandeling.

Ik heb een trombosebeen gekregen tijdens mijn zwangerschap met 32 weken. Vanaf toen tot mijn bevalling bloedverdunners moeten spuiten en een steunkous gedragen. Na de bevalling bloedverdunners slikken en ook de steunkous nog aan. Nu 6 weken na de bevalling mag ik met beide stoppen en moet ik de steunkous alleen aan op dagen dat ik veel sta of loop. Verder goed in de gaten houden of ik weer klachten krijg

Dankjewel, ik hoop voor jou ook dat je snel weer je oude zelf voelt. Er is een groep op fb over trombose en ik vond het heel fijn om daar ervaringen enz. te lezen. Misschien een ideetje voor jou ? Het heet diagnosegroep trombose.

Had jij bij het spuiten ook wel eens onderhuidse bultjes? Ik heb een soort knikker in in mijn onderbuik maar dat heb ik niet op alle plekken waar ik heb gespoten.

Thx voor de tip!

Ik heb op 18 jarige leeftijd een trombose gekregen, niet van zwangerschap maar de pil. (Nu 30 jaar). Het begon als een stijve kuit, daardoor ook eerst iets voor de spieren gekregen. Na een week waarin mijn kuit alsmaar dikker werd en pijnstilling niet meer hielp, opnieuw naar de dokter en bleek ik bloedklonters van enkel tot lies te hebben. Bij deze zwangerschap heb ik alle dagen bloedverdunners gespoten, ter preventie en moet ik nog tot 6 weken na de bevalling blijven doen. Voor de rest draag ik elke dag mijn knie steunkous aan 1 been. In het weekend sla ik wel al eens een dagje over. Als ik de kous te weinig draag, krijg ik een zeur gevoel in mijn kuit. Voordeel was wel dat ik geen gezwollen enkels heb gehad in de zwangerschap ;-) Niet helemaal je vraag, maar dan weet je wel hoe er met trombose in een volgende zwangerschap mogelijk wordt omgegaan.

Dat had ik inderdaad ook, leken soms net grote muggenbulten. Maar inderdaad ook niet op alle plekken waar gespoten was, de ene keer wel en de andere keer niet. Ik heb wel in mijn benen gespoten en niet in mijn buik.

Oke, toch wel een geruststelling. Ik ben nu 4 dagen gestopt met prikken. Je ziet het bultje niet aan de buitenkant het is echt een beetje een knikker aan de binnenkant. Ik wacht het nog even een weekje af...