Voor 2e kind willen gaan maar partner nog niet

Hi! Momenteel zijn wij wel weer bezig voor een 2e maar het heeft ook langer geduurd dan ik zelf wilde. Na 1 jaar dacht ik er al meteen weer aan maar mijn vriend wist eerst helemaal niet of hij 't überhaupt wel wilde. Dus ik snap je situatie en dat het balen is dat je moet 'wachten'. Ik ben er zelf wel vaak de afgelopen maanden over begonnen omdat ik wilde weten waar ik aan toe was. Gewoon gevraagd hoe hij erin stond en ook duidelijk gemaakt waar ik met m'n hoofd al zat. Je kunt je vriend mss vragen 'een paar maanden' wat duidelijker te maken? Je hebt dan ook wel iets om een soort van naar uit te kijken en te zorgen dat je er zelf nog meer klaar voor bent 😁

Ik herken het.. Ondanks dat we altijd op een lijn hebben gezeten qua timing en leeftijdsverschil. Willen er graag 3,5-4 jaar tussen. Maar nu zijn er veel zwangeren om mij heen en begint het allemaal weer te kriebelen, behalve bij mijn man. Ik zou zo graag er nu weer aan beginnen, ik vond zwanger zijn zo fijn! Maar met een opleiding die nog bezig is, is dit nu ook nog niet de juiste timing. En als ik soms aan een tweede denk bevliegt me soms ook de angst om weer een deel van mezelf kwijt te zijn voor een hele tijd, net nu ik mezelf weer gevonden lijk te hebben. Heel moeilijk, maar de ene dag gaat het beter dan de andere.

Oh ja ook herkenbaar hoor! Nora is net 2 geworden en ik had ook gerust een paar mnd terug al willen beginnen. Indd omdat je ook niet weet hoe snel het lukt. Aan de andere kant vind ik het idee van 3-3.5 jaar er tussen ook wel echt heel erg fijn: dan is Nora al wat zelfstandiger etc. Dus ik heb in principe vrede met ergens eind dit jaar weer proberen - en dan dus wel fingers crossed dat baby #2 net zo snel komt als Nora 😂. Mijn partner moet nog even wennen aan het idee van eind dit jaar. Dus ook daar geldt: fingers crossed 🤪 (heb wel goede hoop)!

Zo blij te lezen dat ik niet de enige vrouw ben die moet ‘wachten’. Dochtertje net 2 en mijn eierstokken rammelen enorm!! Mijn man blijft vaag ‘misschien ergens in de toekomst’. Maar ik word bijna 36 en dus voelt het wel beetje als ‘ben ik niet al laat en bijna te laat’. En dan zie ik kleine babytjes en dan krijg ik onmiddellijk weer dat verliefd, weeig gevoel in mijn onderbuik. Lastig he 😅

Fijn om die herkenning te lezen. En inderdaad mijn man zegt ook ergens eind dit jaar weer gaan beginnen. Het is ook wel een fijn leeftijdsverschil wat er dan tussen zit, maar toch ook ergens bang dat het lang duurt. We wachten gewoon "geduldig" af, vind het namelijk natuurlijk ook belangrijk dat mijn man er ook aan toe is. Maar het rammelt behoorlijk hier haha