Zelfstandig in slaap vallen peuter

Hier ook een jongentje dat niet zelfstandig in slaap valt, moeten er ook bij blijven zitten. Of hij wil op ons bed in slaap vallen. Ook slaapt hij de nacht nog steeds niet door. Halve wege de nacht.. soms als vroeg soms iets later.. Word hij huilend wakker en moet hij persee tussen ons in. . Onze 2de zoon neemt dit ritueeltje lekker over.. en wil dan ook niet alleen in slaap vallen.. waardoor ik er vaak voor kies als ik alleen ben en mijn man avonddienst heeft. Dan ik ze dan beide in ons bed neerleg. Daar een verhaaltje doe, en dat ze dan in slap vallen.. gelukkig vallen ze in algemeen wel snel in slaap.. Maar ook de jongste word gemiddeld nog 2x wakker in de nacht.. en de ene keer lukt het me wel dat hij in zijn eigen bed blijft. Maar soms ook niet.. Dan moet 1 van ons.. of ik of mijn man in het bed van de oudste slapen. Anders past het niet allemaal in ons bed. Ben nu op dit moment 35 weken zwanger.. en er echt spuug zat van.. kan me geen nacht herinneren wanneer ik volledig heb kunnen doorslapen. En vooral in mijn eigen bed.. zonder opgepompt te liggen met zijn allen. Heel gezellig allemaal... .maar nu ook gewoon niet de Energie om die strijd aan te gaan in de nacht.. ik ben al blij als ik weer kan gaan slapen... En ze willen altijd mij in de nacht.. als papa gaat zijn ze helemaal van slag.. dus ik ben altijd de pino die uit bed moet.. Maar er gaat straks veel veranderen als de baby is geboren. Ik weet nog niet hoe we het gaan doen.. maar op deze manier. Kan echt niet langer bij ons. Helaas heb geen tips.. wel herkenning.. Lees graag mee hier.

Hier ook heel herkenbaar. We zijn met een slaapcoach aan de slag geweest omdat mevrouw naast het drama met inslapen ook nog om half 5 de dag wilde beginnen. Met de slaapcoach een plan gemaakt lees; consequent blijven en iedere dag iets verder van haar bedje gaan zitten. Dit hebben we heel langzaam aangepakt en met een maand kon ik op de gang een wasje vouwen en viel ze uiteindelijk in slaap. Maaaarrr je raad het al.. 1x ziek geweest en dus niet consequent geweest en dan ben je zo weer terug bij af. Ik wil het ook weer opnieuw oppakken maar wacht even tot haar broer (newborn) iets ouder is. Ze slaapt nu nog in een ledikant, maar misschien helpt de overstap naar een groot bed. Hoe ging dat bij jullie? Mijn ervaring is dus volhouden en doorpakken. Consequent zijn en blijven, maar net dat is zo moeilijk als je moe bent 😅

Hier nu 2 weken oude baby en ik zou blijven benoemen jij bent nu grote broer/zus. Ik was heel bang dat m’n dochter wakker zou worden van gehuil in de nacht maar daar slaapt ze prima doorheen gelukkig. Even bijtanken en je kind uit logeren sturen? Zelf even kunnen opladen vooral als je hoogzwanger bent is zo belangrijk

Ja doen we ook. We zeggen ook straks als de baby er is, kunnen jullie niet meer bij papa en mama in bed. Dan ligt de baby in bed bij mama. Maar mam.. de baby kan ook wel op mijn bed.. dan kan ik bij jou slapen.🙄🫣 De oudste is 1x uit Logeren geweest, de jongste nog nooit. Ik voel me altijd zo bezwaard als ze daar ook de nachten gaan spoken. 🙈

Jeetje wat pittig!! Zeker als je zo ver in je zwangerschap bent. Mijn peuter deed dat tegen het einde van mijn zwangerschap ook een paar keer, snachts bij ons in bed kruipen en dat is echt niet te doen. Je ligt strak tegen de rand aan en kan bijna niet bewegen. Hoop dat je derde wel een goede slaper wordt 🙏🏼

Mijn ervaring is dat mijn zoontje ergens anders vaak beter slaapt dan bij ons haha. Dan slaapt ie ineens uit en valt ie makkelijk in slaap 🤯

Thanks voor je tip! Ik geloof ook echt dat consequent zijn het belangrijkste (en moeilijkste) is. Maar wat goed dat je na een maand al verschil zag! Kwam ze dan niet haar bed uit? Mijn zoontje slaapt ook nog in zn ledikant maar wel omgevormd tot peuterbed, dus de zijkant is deels open waardoor hij er makkelijk zelf in en uit kan. Na 3 weken oefenen bij de deur bleef hij er steeds uit komen dus dat blijven liggen in bed tot ie in slaap valt kreeg ik niet voor elkaar. We gaan volgende maand verhuizen en dan krijgt hij een groter bed want peuterbed is ook te klein nu voor hem. Ik hoop dat met een nieuwe jongenskamer en nieuwe start (na het wennen en omschakelen wat ook tijd zal kosten) ik weer kan beginnen met zelfstandig slapen.

Nu sinds paar weken valt ze heerlijk zelf in slaap We gaan boekje lezen slaap kindje slaap zingen en dan leg ik haar neer en kan ik gelijk weg gaan. En is vaak niks meer aan de hand. Is zeker wel anders geweest. Dat we bij haar moesten blijven zitten soms wel een uur lang. Het gaat vanzelf weer over. Ik dacht ook het gaat nooit over en ineens sliep en hoorde we der niet meer. We probeerde wel altijd weg te gaan. Lukte niet altijd. Maar nu ineens wel. S’middags slaapt ze niet altijd thuis soms en op de opvang eigenlijk niet

Geen tips maar wel herkenning! Toen ze nog een middagdutje deed, moest ik soms een uur naast haar liggen. Ze wilde dan ook alleen mij en niet mijn vriend (heeft ze raar genoeg geen last van als ik een avondje weg ben). Dat brak mij op en nu sinds we het middagdutje weglaten duurt het gemiddeld 10 min. Dat vind ik prima en laat het voor nu maar zo. Ze slaapt dan ook goed door. Haar broertje heeft er gelukkig geen last van en kan prima zelfstandig in slaap vallen. Als ik alleen ben met de twee, dan doe ik eerst samen met de oudste de jongste naar bed om vervolgens de oudste naar bed te brengen.

Hier ook van juli 21. Slaapt niet zelfstandig in, heeft nog behoefte aan nabijheid en contact en dat is helemaal prima. Als je kijkt naar de brein ontwikkeling kun je dit pas echt verwachten bij 6 jaar! Maar velen zullen zich eerder veilig genoeg voelen om zelfstandig in te slapen.