Frustratie

Ahh kan me voorstellen dat je dit aan het hart gaat. Ik vind het ook wel weer knap van hem, hij slaat dus niet van zich af. Het is aan ons om onze kinderen een adequate emotie regulatie aan te leren. Kan je met je zoontje in gesprek gaan over wat er gebeurde en wat hij had kunnen doen? Misschien kan hij alternatief en passender gedrag aanleren zoals naar de juf stappen, meer voor zichzelf opkomen of dan maar met iets anders spelen. Wat zeggen de leidsters ervan?