4 Reacties
één maand geleden
Bij ons twee hele lieve meiden, maar ben wel gespecialiseerd leraar....
Is uit observatie is niet duidelijk te krijgen wat de trigger is?
Bijvoorbeeld iets dat anders gaat dan verwacht? Of een gedeeld speelgoedje dat 'ingepikt' wordt etc?
Want als je dat weet ben je al een heel eind.
één maand geleden
Ach dit is zo’n vervelende situatie! Hier een mama met ervaring (en zelf pedagogisch zorgverlener).
Eigenlijk komt het heel vaak voor.. de 1 wat baldadiger dan de ander.
Vaak komt het voor uit frustratie en is het idd goed om te weten wat een trigger kan zijn.
Ons zoontje heeft een periode echt iedereen geslagen, terwijl hij verder heel rustig is. Hij kon toen nog niet goed praten, had een broertje gekregen, ging van babygroep naar peutergroep. Allemaal dingen waar hij mee moest dealen. De leidsters waren er ook niet zo goed in om ermee om te gaan.
Wat dus helpt is voorkomen, als je de trigger weet, kun je er alert op zijn en erbij gaan zitten en dingen benoemen.
Uitleggen helpt.
En dan ineens is zo’n fase weer voorbij!
Ons zoontje doet het nu ook nog wel eens bij zn broertje. Uit het niets hem omduwen (9mnd broertje). Hij kan ook goed daarna sorry zeggen etc.
Ik benoem niet alleen maar dat hij niet mag duwen, maar als ik zie dat die van 9 maanden onhandig bij zn grote broer zie doen of afpakken of uit enthousiasme zich ergens op storten, benoem ik ook dat zn grote broer daarmee aan het spelen is. En dat als de oudste het niet fijn vindt, hij dat mag zeggen. Maar dat de kleinste het allemaal nog niet zo goed begrijpt dus dat ie het daarom blijft doen.
Kortom; vertalen en uitleggen voordat er een escalatie komt..
Maar vaak gebeurt het in een split second en das heel moeilijk..
Onze jongste wordt overigens op de crèche gebeten door 1 jongetje. Echt al 6x en heel hard. De laatste x heeft er een mond/tanden afdruk 5 dagen blauwe plek gezeten.
Het kan ook genegenheid zijn, juist iemand lief vinden.. ondanks dat het voor ons heel frustrerend is..
Excuus voor het lange verhaal haha
één maand geleden
Hier doet ons zoontje het niet uit frustratie ofzo maar meer als je rustig met hem speelt en dan even ergens anders naar kijkt. Dan hapt hij in mijn been bijvoorbeeld en kijkt mij vervolgend vrolijk onderzoekend aan.