Lieve mama’s,
Mijn oudste zoontje gaat over 2 maanden naar school (BE). Hoe meer deze datum nadert, hoe meet ik hierover pieker en het eigenlijk niet echt zie zitten om hem zo snel al naar school te sturen. Hij is dan 2,5 jaar en mag ook hele dagen naar school.
Ik merk dat ik erg angstig wordt van het idee om hem los te laten. Hij is ook nooit naar de kinderopvang geweest of oppas waardoor dit voor mij (en ik denk ook voor hem) een hele grote stap is.
Ik blijf maar piekeren over het feit dat iemand hem wat kan aandoen. Kinderen die hem gaan pesten, buiten sluiten of pijn doen.
Ook lees ik zoveel griezelige nieuwsartikelen over kindermisbruik door docenten dat ik me eigenlijk alleen maar meer zorgen maak en aan niets anders meer kan denken.
Ik ben zijn aanwezigheid zó erg gewend en doen dagelijks veel leuke dingen samen. Ik kan me niet voorstellen hoe ik hem nu meer dan de helft van de week niet meer kan zien.
Hij zit op een leeftijd dat hij zoveel nieuwe vaardigheden, regels, woorden en zinnen leert door onze inbreng, dat ik me niet kan voorstellen dat hij nu als het ware door anderen zal worden ‘opgevoed’.
Zijn er moeders die hetzelfde hebben ervaren? Hoe gaan/gingen jullie hiermee om?
Ik zit namelijk nu op een punt dat ik dagelijks in tranen uitbarst en in paniek raak.
Liefs,