Hallo allemaal,
Ik ben benieuwd of jullie dit herkennen en of jullie tips hebben:
Onze peuter van bijna 2;6 jaar geeft steeds vaker aan dat ze papa mist. Ze kan er dan echt verdrietig om zijn. Het helpt om hem dan even te videobellen, maar daar kunnen we natuurlijk niet mee bezig blijven. Hij moet ook gewoon aan het werk.
Op de opvang kan ze er bijvoorbeeld ook de hele ochtend van uit haar hum zijn. Het zit haar echt dwars, zo sneu!
Als we met z'n drieën thuis zijn, trekt ze juist heel erg naar mij toe.
Ben heel benieuwd of jullie tips hebben hoe we haar hiermee kunnen helpen.
Heel goed benoemen waar papa is en wat hij doet?
Hier woont de papa elders en is hij tijdens het weekend thuis. We zijn ook al met ons 3 in de woonst v papa geweest. Dus nu zeggen we altijd "papa ander huisje" en "papa gaat met de trein naar het andere huisje" en dat gaat best goed.
Heel goed benoemen waar papa is en wat hij doet?
Hier woont de papa elders ...
We leggen het haar heel goed uit. Ze begrijpt ook al zoveel en is zich heel bewust. Het is ergens natuurlijk ook heel lief, maar ook zo sneu voor haar.