Slapen peuter

Lastig is dit hé. Hier ook een meisje van 16 weken en die slaapt keurig al 8 weken door. Onze zoon tegenwoordig gelukkig ook weer. We hebben in februari/maart echt drama nachten gehad. Continu huilen, uit bed, snachts bij ons in bed. Wij hebben op een gegeven moment een luchtbed bij hem op de kamer gelegd en 1 van ons is bij hem gaan liggen als het weer feest was. Maar toendertijd met 30 weken zwangerschap was ik er al snel klaar mee. We hebben toen op advies een kiddiealarm aangeschaft. Duur maar meer dan de moeite waard. Hij kan zelf de kleur van de giraffe uitzoeken waarbij hij in bed moet blijven en een kleur waarop hij uit bed mag. Het voordeel vind ik dat het via een app werkt. En je een compleet weekschema in kan stellen. Op het begin als hij vroeg wakker was, nog voordat hij officieel uit bed mocht, maar wel nog schappelijk (alles na 6uur) konden we de giraffe via de app op regenboog zetten zodat hij uit bed mocht. Regenboog kleur heeft hij uitgezocht om uit bed te mogen. Hij leerde hierdoor echt om te wachten, maar niet te lang en hij was helemaal trots als hij in bed was gebleven tot dat de giraffe regenboog was. Duurde een week of 2 maar sindsdien slaapt hij weer keurig in z'n eigen bed op uitzonderingen zoals ziek of pijn na. Die tellen we sinds de geboorte op 1 hand. Verder...soms ook even toegeven en daarna weer rustig zelfstandig laten slapen.

Een zusje erbij is een heeeele aanpassing voor je zoontje, dit kan erg veel van ‘m vragen :) overdag inzetten op 1-1 momentjes kan al helpen.

Ik weet niet of je al een oplossing hebt gevonden, maar ons kindje doet precies hetzelfde en een driejarige van een vriendin ook. Ik denk: hallo allerlaatste slaapregressie 🫣 Het is lang geleden dat ze zo gespookt heeft.

Nee helaas hier nog geen oplossing! Echt.... dit is inderdaad lang geleden en ook zo plotseling. 🫣 Ook in slaap vallen wil hij alleen als er iemand naast komt liggen... maargoed hij slaapt, daar ben ik dan wel blij mee. Maar die voetjes snachts in mn nek en rug daar ben ik wel klaar mee. 😅🤣

Hier ook exact hetzelfde verhaal. Wat bij ons helpt is consequent zijn. De nacht is om te slapen, in eigen bed. We stellen haar gerust en gaan erheen als ze ons roept, maar we gaan niet kletsen en doen ook de deur weer dicht. We zorgen er wel voor dat we overdag, en vooral vlak voor het slapen, helemaal beschikbaar zijn. We hebben het dan ook over dat ze het spannend vindt en kletsen over leuke dingen. Sinds een dag of 4 lijkt dit toch echt de oplossing. Ze nam echt bij ons echt een loopje mee als we lief bij haar bleven.

Jaa dat is ook zeker belangrijk consequent te zijn. Wij proberen dat ook echt, maar hij krijst dan echt mega hard en bonkt bijvoorbeeld ook wel eens op de deur. Het is ook echt uitproberen heb ik het idee. Laatst tilde mn man hem van de trap naar beneden (hij zei ik heb buikpijn), toen liep ik erachter om te kijken of het serieus was, maar begon vervolgens te lachen. Zo van ik heb het voor elkaar. Aan de andere kant zijn er ook veel veranderingen voor hem nu. Geen slaapje meer overdag, zusje geboren, opa helaas overleden... wie weet speelt dat ook deels mee...