Wild schoppen tijdens het verschonen, HELP!

Bij de oudste hebben we dit ook gehad, maar was tijdens de lockdown, dus toen waren we samen thuis. Onze oplossing werkt bij jullie dus waarschijnlijk niet. .. Heb je geprobeerd zijn rompertje over zijn armen te slaan? Soms worden ze daar rustig van...

Hier geen last van en weet ook niet of het helpt, maar misschien uitleggen wat je gaat doen, of misschien dat hij zelf kan helpen met de plakkertjes losmaken? Heeft hij dit bij iemand anders ook, of gaat het bij iemand anders wel goed? Zo ja wat gaat er dan anders? En is het puur de luier losmaken of is het misschien juist het schoonmaken met een bijv een kouddoekje wat hij niet fijn vind of heeft hij misschien een beetje pijn ergens waardoor hij het vervelend vind als de luier open gaat omdat je er dan misschien aan kunt zitten (en het dus meer pijn doet) (denk aan schrale billetjes of bij mijn dochter was verschonen en schoonmaken van de vagina minder fijn toen ze een blaasontsteking had) sterkte in elk geval🤗

Waarom probeer je het niet staand? is even oefenen, maar mijn dochter wil 8 van de 10x ook niet liggen. of luierbroekjes idd

Ja hier ook 🫨. Wat hier helpt is potjes in zn handen geven ter afleiding, of liedje zingen. Als ook dat niet helpt, geef ik hem soms zn tutje en dan is hij steevast weer rustig. Ik heb ook net luierbroekjes gekocht omdat dit me sneller lijkt te gaan. Succes!

Hier precies hetzelfde! Ik heb ook nog geen oplossing gevonden, behalve de plasluiers staand

ja hier ook, en steeds zichzelf omdraaien.. ik geef m regelmatig tegenwoordig pants aan , die verschoon ik alleen wel vaker. het is niet bij iedere verschoning bij ons.

Jep, hier ook die fase bereikt. Het is gewoon een soort van 'testen'. Zelf willen bepalen... Ik heb ook al wat trappen in mijn maag gehad. Geprobeerd om rustig maar streng duidelijk te maken datdit echt niet mag. Geprobeerd te laten blijken dat "mama daar verdrietig van wordt", geprobeerd of het werkt om toch echt even boos te worden.... Maar nee. Strak aankijken en mevrouw ging er gewoon mee door. Soms zelfs lachend. Uiteindelijk heb ik haar één keertje een tikje tegen haar dij gegeven nadat ik al had gezegd dat ze niet mag trappen (niet hard maar wel een beetje gemeen, zo dat je zeg maar zo van achter je duim je wijsvinger laat schieten). Liever had ik dit natuurlijk niet gedaan, maar ik ging vooral voor het schrikeffect. Ik ben nu ook weer zwanger en vond het daarom wel even extra belangrijk dat ze het serieus nam en mij niet in mijn buik trapt. Nu begint ze nog steeds af en toe te schoppen maar dan hoef ik alleen maar naar haar been te wijzen en te zeggen: denk eraan, dit mag je echt niet doen. Ze heeft het wel onthouden en stopt dan meteen.